Οι διάλογοι στον κυβερνοχώρο, το «παιχνίδι με τις λέξεις», οι αντιδράσεις των «συντρόφων» και οι άφαντοι βοηθοί του
Νέα στοιχεία έρχονται στο φως από την έρευνα των αρχών ασφαλείας γύρω από τη… μυστηριώδη εξαφάνιση του Νίκου Μαζιώτη. Ο 42χρονος καταζητούμενος, ιδρυτικό στέλεχος του «Επαναστατικού Αγώνα», επανεμφανίστηκε με κείμενο σε δικτυακό τόπο αντιεξουσιαστών, την ίδια ώρα που οι διωκτικές αρχές έχουν συμπληρώσει το παζλ για τον τρόπο που εξαφανίστηκε μαζί με τη σύντροφό του Πόλα Ρούπα, κάτω από περιπετειώδεις συνθήκες, τον περασμένο Ιούνιο. Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. «αποκρυπτογραφούν» λέξη προς λέξη το ηλεκτρονικό κείμενο του Μαζιώτη προκειμένου να αντιληφθούν πίσω από τις λέξεις τι μπορεί να ετοιμάζει και ποια θα είναι τα επόμενα βήματά του.
Οι εκτιμήσεις των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. συγκλίνουν στο ότι ο 42χρονος δημιουργός της τελευταίας γενιάς ανταρτών πόλης βρίσκεται σε επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, απ’ όπου, όπως πιστεύουν, «ίσως αντιμετωπίζει πρόβλημα τεχνικής υποστήριξης στο νέο εγχείρημά του για ένοπλη δράση». Το συμπέρασμα αυτό προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία καθώς οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας φοβούνται την εκδήλωση – ανά πάσα στιγμή – εντυπωσιακής ένοπλης επίθεσης με πρόσχημα την οικονομική κρίση.
Ο Νίκος Μαζιώτης θεωρείται ο «ιδρυτής» του «Επαναστατικού Αγώνα», που έδρασε την περίοδο 2004-2010 και πραγματοποίησε 15 ένοπλες επιθέσεις εναντίον πολιτικών, πρεσβειών, αστυνομικών υπηρεσιών κτλ. Ο Μαζιώτης και η σύντροφός του Πόλα Ρούπα συνελήφθησαν τον Απρίλιο του 2010. Στις 22 Νοεμβρίου 2011 κάθησαν μαζί με έξι συντρόφους τους στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στον Κορυδαλλό. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο Μαζιώτης και η Ρούπα είχαν αφεθεί ελεύθεροι υπό περιοριστικούς όρους ύστερα από παρέλευση του 18μήνου της προφυλάκισής τους. Οι κατηγορούμενοι όφειλαν να εμφανίζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, από τις 20 Ιουνίου 2012 όμως τα ίχνη τους εξαφανίστηκαν. Η ενημέρωση της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. για την εξαφάνιση των Μαζιώτη – Ρούπα έγινε με περίπου 15 ημέρες καθυστέρηση, στις 5 Ιουλίου, και γι’ αυτή την καθυστέρηση αποδόθηκαν ευθύνες στους αστυνομικούς του Τμήματος Εξαρχείων όπου υποχρεώνονταν να παρουσιάζονται ο 42χρονος και η σύντροφός του.
Ο «Φαντομάς» εμφανίστηκε…
Η εξαφάνιση του Μαζιώτη σήμανε συναγερμό καθώς από το καλοκαίρι του 2012 η ηγεσία της λεωφόρου Κατεχάκη δεν αποκλείει ένα αιφνιδιαστικό, εντυπωσιακό χτύπημα από μια νέα ένοπλη οργάνωση-δημιούργημα του καταζητουμένου. Εντελώς ξαφνικά όμως ο άνθρωπος-«φάντασμα», σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., εμφανίστηκε τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου σε διαδικτυακό τόπο αντιεξουσιαστών όπου ανήρτησε κείμενο σχετικά με την κατάθεση στις 23 Οκτωβρίου 2012 μιας γυναίκας μάρτυρος υπεράσπισης ενός άλλου κατηγορουμένου, του Χριστόφορου Κορτέση, στη δίκη του «Επαναστατικού Αγώνα».
Η μάρτυρας υπεράσπισης, η οποία είχε πολυετή παρουσία στον αντιεξουσιαστικό χώρο, ανέφερε στο δικαστήριο ότι «ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος δεν είχε συμμετοχή στις επιθέσεις του “Επαναστατικού Αγώνα”». Και αυτό γιατί, σύμφωνα με το σκεπτικό της, συμμετείχε σε κοινωνικούς αγώνες και στις «κινηματικές διαδικασίες» και «ήταν εκτεθειμένος στις διωκτικές αρχές». «Ετσι, για λόγους ασφαλείας» όπως είπε «δεν θα μπορούσε να είναι και μέλος ένοπλης οργάνωσης».
«Ημουν ο πρώτος αγωνιστής…»
Η κατάθεση αυτή εξόργισε μάλλον τον Νίκο Μαζιώτη, ο οποίος παρενέβη κάνοντας λόγο για «αναρχικούς μαϊντανούς “αλληλέγγυους”» και για «επίδειξη φιλοτομαρισμού και αντισυντροφικότητας». Σημείωσε ακόμη: «Στην Ελλάδα ήμουν ο πρώτος αγωνιστής – και αναρχικός – ο οποίος πήρε την πολιτική και την ποινική ευθύνη για ενέργεια αντάρτικου με τη βομβιστική απόπειρα στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης το 1997 και για κατοχή όπλων και εκρηκτικών και τότε ούτε ύποπτος ήμουν και στοχοποιημένος από τις διωκτικές αρχές. Ούτε όμως στην παρανομία ήμουν ούτε πολύ περισσότερο “αποσυρμένος” από τον αναρχικό χώρο ήμουν. Αντιθέτως, την περίοδο εκείνη της βομβιστικής απόπειρας έκανα ταυτόχρονα και άλλες δραστηριότητες πιο “κινηματικές”, όπως συμμετοχή σε συνελεύσεις, σε αφισοκολλήσεις, σε κινήσεις αλληλεγγύης». Στο τέλος του κειμένου ο Νίκος Μαζιώτης έγραψε το όνομά του και τον χρονικό προσδιορισμό «Οκτώβριος 2012».
Η παρέμβαση Μαζιώτη υπήρξε η αφορμή να ξεκινήσει ένας διάλογος στο Διαδίκτυο. Η μάρτυρας υπεράσπισης ανταπάντησε στον Νίκο Μαζιώτη: «Ας μη φιλοδοξούν κάποιοι την προσωπική τους άποψη (ή την προσωπική τους εμπάθεια) να την καταστήσουν ιστορική αλήθεια». Επιπλέον γνωστός αναρχικός και σύντροφός της μίλησε για μια «αχαρακτήριστη επίθεση» και για μια «μαζιώτικη αμετροέπεια».
Η αποκαλυπτική «εμφάνιση»
Υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. προσπάθησαν να αναλύσουν αυτή την ξαφνική «εμφάνιση» του Νίκου Μαζιώτη και την αντιπαράθεση που ακολούθησε προκειμένου να αποκρυπτογραφήσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και κυρίως να «μαντέψουν» τα μελλοντικά σχέδιά του. Οπως σημείωναν προς «Το Βήμα», «ο Μαζιώτης πληροφορείται τα πρακτικά της συνεδρίασης στο δικαστήριο από διαδικτυακό τόπο αντιεξουσιαστών που παρουσιάζει τα πλήρη απομαγνητοφωνημένα κείμενα. Η καταχώριση του κειμένου του Μαζιώτη έχει γίνει από Internet cafe στην Αθήνα. Υπάρχει διαφορά χρονικής φάσης 20 ημερών μεταξύ της συνεδρίασης και της ανάρτησης του κειμένου. Ο καταζητούμενος έγραψε το κείμενο σχεδόν αμέσως και υπογράφει τον Οκτώβριο του 2012. Η διαφορά χρόνου όμως εκτιμούμε ότι υπήρξε προκειμένου να παραδοθεί το κείμενό του από το κρησφύγετό του – με έναν ή δύο μεταφορείς – σε εκείνον που το ανήρτησε στο Διαδίκτυο. Εχουμε ορισμένες ενδείξεις για το ποιοι μπορεί να μεσολάβησαν σε αυτή τη διαδικασία υποβολής και αποστολής της ηλεκτρονικής επιστολής του. Ολα μας δείχνουν, με βάση και άλλες πληροφορίες, ότι ο Μαζιώτης βρίσκεται στην Ελλάδα, πιθανόν σε επαρχιακή περιοχή, και παρακολουθεί όλα τα τεκταινόμενα στη δίκη του».
Οι εκτιμήσεις των αστυνομικών
Ενας αντάρτης (πόλης), μόνος, ψάχνει…
Τα στελέχη της λεωφόρου Κατεχάκη που παρακολουθούν από κοντά την υπόθεση εξάγουν σημαντικά συμπεράσματα από το ηλεκτρονικό άρθρο του Νίκου Μαζιώτη. Ποια είναι αυτά όπως τα καταθέτουν τα ίδια;
Πρώτον, «στο κείμενό του ο Νίκος Μαζιώτης δεν αναφέρει ούτε λέξη για μια νέα φάση της ένοπλης δράσης του. Η επιστολή του δεν περιέχει ούτε μία σχετική προαναγγελία ή απειλή. Ακόμη υπογράφει με το όνομά του και αυτό ίσως δείχνει ότι λειτουργεί ακόμη ατομικά και δεν έχει “βυθιστεί” στην ανωνυμία της συνωμοτικότητας μιας νέας ένοπλης οργάνωσης».
Δεύτερον, «έχουμε σειρά ενδείξεων ότι ο Μαζιώτης πλέον στερείται της αρωγής των ατόμων που συμμετείχαν στην οικονομική και “τεχνική” στήριξη – με όπλα και εκρηκτικά – του “Επαναστατικού Αγώνα”. Πριν από τα πρώτα χτυπήματα της οργάνωσης αυτής υπήρχε προεργασία με ληστείες τραπεζών, με αρπαγές όπλων από ομάδα αντιεξουσιαστών στη Θεσσαλονίκη αλλά και με την κλοπή εκρηκτικών από το μεταλλείο στο Προσήλιο Φωκίδας το καλοκαίρι του 2003».
Τρίτον, «διαπιστώνουμε τον τελευταίο καιρό ότι ο Νίκος Μαζιώτης φαίνεται να έχει χάσει πολλά από τα ερείσματά του στον χώρο της ένοπλης δράσης. Επιπλέον δεν φαίνεται να έχει πια καμία επαφή με ομάδα αναρχικών στη συμπρωτεύουσα και όχι μόνο, όπου είχε επαφή και με τον καταζητούμενο ποινικό Βασίλη Παλαιοκώστα. Η ομάδα που τον είχε βοηθήσει τότε φαίνεται τώρα αποστασιοποιημένη. Και έτσι ίσως του είναι εξαιρετικά δύσκολο να στρατολογήσει νέα πρόσωπα και να βρει οπλισμό. Πλέον βλέπουμε μια κατάσταση που φαίνεται εντελώς διαφορετική από αυτήν όταν είχε εξαφανιστεί ο Μαζιώτης. Ελπίζουμε ωστόσο να μη διαψευστούμε…».
Τα ίδια στελέχη των αρχών ασφαλείας φαίνεται να έχουν μια σειρά πληροφορίες για τον τρόπο που εξαφανίστηκαν ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα. Καθοριστικό ρόλο στην εξαφάνιση έπαιξε «άτομο υπεράνω υποψίας», άσχετο με τον αντιεξουσιαστικό χώρο, το οποίο έχει απασχολήσει τις ελληνικές αρχές για άλλη υπόθεση.
