Με αφορμή το «κόψιμο» των εφάπαξ τους
Σε μαζικές παραιτήσεις για να μη χάσουν τα υψηλά εφάπαξ προχωρούν οι υπάλληλοι της Βουλής. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο αρμόδιο γραφείο έχουν ήδη υποβληθεί 45 αιτήσεις σχετικές από διευθυντές και προϊσταμένων τμημάτων, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ο αριθμός τους να αυξηθεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο σήμερα, Δευτέρα, υποβλήθηκαν 18 αιτήσεις.
Με τον τρόπο αυτό οι υπάλληλοι του Κοινοβουλίου επιχειρούν να προλάβουν την ξεκάθαρη βούληση της κυβέρνησης να τους κόψει το παχυλό δεύτερο εφάπαξ. Όπως άλλωστε είπε και ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς την Κυριακή το βράδυ στη Βουλή «δεν είναι δυνατόν οι υπάλληλοι της Βουλής να παίρνουν το οκταπλάσιο εφάπαξ σε σχέση με αυτό που παίρνουν οι υπόλοιποι υπάλληλοι».
Να σημειωθεί πως σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, υπάλληλος του Δημοσίου με πτυχίο Πανεπιστημίου και 35 έτη θητείας, λαμβάνει εφάπαξ ύψος 37.500 ευρώ. Υπάλληλος της Βουλής με τα ίδια χαρακτηριστικά λαμβάνει εφάπαξ ύψους 250 – 3000.000 ευρώ. Όπως διαπιστώνεται η διαφορά είναι εντυπωσιακή και αποτυπώνει ξεκάθαρα ότι στο Δημόσιο υπάρχουν εξακολουθούν προνομιούχα στελέχη.
Πέραν αυτών όπως ήδη έχει γράψει το Πρώτο Θέμα και το protothema.gr, οι υπάλληλοι της Βουλής εκτός από το εφάπαξ που λαμβάνουν από το ταμείο Δημοσίων υπαλλήλων, λαμβάνουν και ένα δεύτερο από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων βουλής (ΤΑΥΠ). Σε αυτό το ταμείο συγκεντρώνονται όλα τα μισθώματα των ακινήτων του ελληνικού κοινοβουλίου που παραχωρούνται προς ενοικίαση.
Ενδεικτικά: Εκεί πηγαίνει το ενοίκιο που πληρώνει η Εθνική Τράπεζα για το υποκατάστημά της εντός της Βουλής (το περασμένο Μάρτιο ανερχόταν σε 25.000 μηνιαίως), και τα υποκαταστήματα της Εθνικής Τράπεζας των ΕΛΤΑ και της Ολυμπιακής Αεροπορίας (τον περασμένο Μάρτιο η Εθνική πλήρωνε 25.000, ΕΛΤΑ και Ο.Α. από 4.000 τον μήνα).
Επιπροσθέτως ένα έξτρα προνόμιο που εξακολουθούν να απολαμβάνουν οι κοινοβουλευτικοί υπάλληλοι μέσω του ΤΑΥΠ είναι οι «νόμιμη μίζα» που προβλέπεται για κάθε αγορά προμηθειών που πραγματοποιεί το ελληνικό κοινοβούλιο. Για παράδειγμα όταν η βουλή αγοράζει υπολογιστές ή άλλο εξοπλισμό προβλέπεται προμήθεια περίπου 7% (υπέρ ΤΑΥΠ).
Πώς μοιράζουν μυστικές παροχές στους υπαλλήλους
«Κόψτε μας τους μισθούς αλλά, προς Θεού, μην πειράξετε το αυτοδιοίκητο!» κραύγαζε μία από τις εξεγερμένες υπαλλήλους της Βουλής την περασμένη Τετάρτη, όταν μαζί με άλλους συναδέλφους της παράτησαν στυλό και μαγνητόφωνα και περικύκλωσαν την αίθουσα των κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων.
Σκοπός τους ήταν να εμποδίσουν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, στο οποίο λίγη ώρα νωρίτερα ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας είχε επιφέρει αλλαγή που, επί της ουσίας, εξομοίωνε τους εργαζομένους στο Κοινοβούλιο με όλους τους άλλους στον δημόσιο τομέα.
Παρά την επίκληση του… Θεού, η έξαλλη υπάλληλος -απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που βρέθηκε να εργάζεται στη Βουλή μέσω του πολιτικού γραφείου συντοπίτη της βουλευτή- δεν αναφερόταν στο αυτοδιοίκητο του Αγίου Ορους αλλά σε αυτό του Κοινοβουλίου, το οποίο διέπεται από ένα δικό του άβατο που ακούει στο όνομα «Κανονισμός της Βουλής, Μέρος Β’».
Πρόκειται για ένα πολυσέλιδο κείμενο που ρυθμίζει τα υπηρεσιακά θέματα των εργαζομένων στο Κοινοβούλιο (διορισμοί, βαθμολογικά, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά, φορολογικά κ.ά.), το οποίο έχει όλα τα χαρακτηριστικά του «μυστικού διατάγματος», αφού ούτε η βασική του δομή ούτε οι κατά καιρούς αλλαγές που υφίσταται δημοσιεύονται κάπου και κυκλοφορεί μόνο εμπιστευτικά και χέρι με χέρι μεταξύ των υπηρεσιών της Βουλής και των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των υπαλλήλων.
Γι’ αυτό και η φράση «σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής» που απάλειψε ο κ. Στουρνάρας από το συζητούμενο πολυνομοσχέδιο οδήγησε στην ανταρσία και στην ευθεία απειλή για… άλωση εκ των ένδον της κοινοβουλευτικής Βαστίλης. Με αυτές τις πέντε λέξεις μπορούσε να παρακαμφθεί ο σκόπελος του «κρυφού» Κανονισμού στον οποίο προσέκρουαν πολλές από τις περικοπές των κατά καιρούς προκλητικών προνομίων που έχουν εξασφαλίσει οι υπάλληλοι του Κοινοβουλίου λόγω της επαφής τους με το κέντρο της νομοθετικής εξουσίας.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια οι υπάλληλοι της Βουλής να υπέστησαν όντως μεγάλες μειώσεις στο μισθολόγιό τους, που ίσως φτάνουν και στο 50%, παραμένουν όμως οι πλέον καλύτερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, αφού οι ίδιοι παραδέχονται ότι υπερέχουν κατά περίπου 25%. Το δικαιολογούν, ωστόσο, με το επιχείρημα ότι «η Βουλή δουλεύει βράδυ και μερικές φορές ως και μετά τα μεσάνυχτα, ενώ οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες μόνον πρωί», κάτι που είναι αληθές, αλλά ισχύει μόνο για λίγες δεκάδες από τους περισσότερους από 1.300 υπαλλήλους που αριθμούν οι εργαζόμενοι στη Βουλή, ορισμένοι από τους οποίους υπηρετούν στο… σπίτι τους, αφού είναι τόσο πολλοί και τόσο διάσπαρτα τα γραφεία όπου είναι «χρεωμένοι» ώστε κανείς δεν μπορεί να ελέγξει ποιοι πάνε και ποιοι όχι στη δουλειά τους.
Το κρυφό αφορολόγητο
Πέραν, όμως, της μισθολογικής υπεροχής, στο όνομα του αυτοδιοίκητου και μέσω του «κρυφού» Κανονισμού, οι υπάλληλοι μπορούν και εξασφαλίζουν κάθε λογής παροχές κάτω από το τραπέζι. Το ειδικό επίδομα εκλογών, ύψους 1.000 ευρώ, που επιχειρήθηκε να δοθεί το περασμένο καλοκαίρι, σε μια περίοδο όπου η Βουλή δεν λειτουργούσε καν, υπήρξε μόνο ένα εξ αυτών – και δεν το πήραν εν τέλει εξαιτίας της κατακραυγής που προκλήθηκε μόλις έγινε γνωστή η σχετική απόφαση του κ. Βύρωνα Πολύδωρα. Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, το εκκαθαριστικό για τα δηλωθέντα, φέτος, εισοδήματα -μετακλητού- υπαλλήλου που φέρνει στη δημοσιότητα το «ΘΕΜΑ» και δείχνει ότι μέρος των αμοιβών των υπαλλήλων της Βουλής εξακολουθεί να είναι αφορολόγητο. Με επίκληση του άρθρου 101, παρ. 4 του «μυστικού» Κανονισμού (Κ.τ.Β., Μέρος Β’) και αναφορά στις «λοιπές αποζημιώσεις», απαλλάσσεται από τη φορολογία ένα μέρος του ετήσιου εισοδήματός τους. Το ενδιαφέρον είναι ότι το εισόδημα αυτό προέρχεται από την -υποτιθέμενη- κατανομή σε 12μηνη βάση του 15ου και 16ου μισθού που λάμβαναν μέχρι το 2010 και μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε τότε ανακοινώθηκε ότι οι επιπλέον αυτοί μισθοί θα δίνονταν ως «κίνητρο επίτευξης στόχων στήριξης του κοινοβουλευτικού έργου», που φορολογείται κατά το ήμισυ.
Και δεύτερο εφάπαξ
Το αφορολόγητο δεν είναι το μόνο προνόμιο που κατάφεραν να διατηρήσουν οι υπάλληλοι του Κοινοβουλίου. Εξακολουθούν να λαμβάνουν υψηλό -δεύτερο από εκείνο που δικαιούνται ως υπάλληλοι του Δημοσίου- εφάπαξ από το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων Βουλής (ΤΑΥΒ), στο οποίο καταβάλλουν μεν εισφορές, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των πόρων του προέρχεται είτε από τον προϋπολογισμό της Βουλής είτε από την εκμετάλλευση χώρων της Βουλής, αφού εισπράττουν τα ενοίκια από τη μίσθωση του κυλικείου και των χώρων όπου στεγάζονται η Εθνική Τράπεζα, τα ΕΛ.ΤΑ. και η Ολυμπιακή. Επιπλέον, σε κάθε τιμολόγιο που πληρώνει η Βουλή προς τους προμηθευτές της επιβάλλεται επιπλέον τέλος 7% υπέρ του ΤΑΥΒ, το οποίο, έτσι, έχει ανεξάντλητα αποθεματικά και μπορούσε, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, να καταβάλλει σε κάθε εργαζόμενο που συνταξιοδοτούνταν δύο μισθούς για κάθε χρόνο υπηρεσίας, που κατά προσέγγιση έφτανε για έναν ανώτερο υπάλληλο με 30 χρόνια εργασίας ως και τις 200.000 ευρώ, αλλά και με τα νέα δεδομένα ξεπερνά τις 100.000 ευρώ για έναν μέσο υπάλληλο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως είναι πολλοί από όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη.
Παιδιά ενός… ανώτερου Θεού
«Δεν είμαστε… μετρέσες των βουλευτών, όπως λέτε εσείς οι δημοσιογράφοι, είμαστε κι εμείς εργαζόμενοι», ξεσπούν πολλοί από τους υπαλλήλους της Βουλής, οι οποίοι το βράδυ της περασμένης Τρίτης εκδήλωσαν ένα μεγάλο μέρος της οργής τους κατά των εκπροσώπων του Τύπου. Δεν μπορούν, πάντως, να αρνηθούν ότι η συντριπτική πλειονότητα από όσους υπηρετούν σήμερα στο Κοινοβούλιο βρέθηκαν να δουλεύουν εκεί ως παιδιά ενός… ανώτερου Θεού, αφού ελάχιστοι εξ αυτών συμμετείχαν σε διαγωνιστική διαδικασία, ενώ οι υπόλοιποι μπήκαν από το «παράθυρο» με μόνο προσόν την προϋπηρεσία τους, κυρίως ως μετακλητοί, σε πολιτικά γραφεία κομμάτων ή κοινοβουλευτικών αξιωματούχων.
Τρεις φορές περισσότεροι μέσα σε 20 χρόνια!
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από δημοσιογραφική έρευνα, ο πληθυσμός των υπαλλήλων της Βουλής τριπλασιάστηκε την τελευταία εικοσαετία. Από 571 άτομα που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 επί προεδρίας Αθανάσιου Τσαλδάρη, το 2009 έφτασαν στους 1.600!
Κατά τη δεκαετή προεδρική θητεία του κ. Απόστολου Κακλαμάνη (1994-2004), οπότε καθιερώθηκαν νέοι θεσμοί όπως η Βουλή των Εφήβων, οι επισκέψεις μαθητών στο Κοινοβούλιο, η δημιουργία του διαδικτυακού κόμβου, καθώς και η λειτουργία βρεφονηπιακού σταθμού, αλλά και τηλεοπτικού σταθμού, οι θέσεις του προσωπικού αυξήθηκαν σε 824.
Ακολούθησε η θητεία της κυρίας Αννας Ψαρούδα-Μπενάκη (2004-2007), περίοδο κατά την οποία ο αριθμός του προσωπικού εκτινάχθηκε σε 1.305 με ανεξέλεγκτους διορισμούς και μετατάξεις, για να αυξηθεί κατά άλλους 300 επί των ημερών του κ. Δημήτρη Σιούφα (2007-2009), ο οποίος έδωσε δικαίωμα απευθείας μόνιμου διορισμού στη Βουλή σε εκατοντάδες που υπηρετούσαν έστω και για μία ημέρα ως μετακλητοί σε πολιτικά γραφεία αξιωματούχων νυν και τέως βουλευτών, καθώς και κομμάτων.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του βουλευτή, σήμερα, των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Γιάννη Κουράκου, ο οποίος είχε εκλεγεί με τη Ν.Δ. το 2004 και το 2007 που δεν επανεξελέγη προσλήφθηκε ως μετακλητός υπάλληλος στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. Εναν χρόνο αργότερα, με τη ρύθμιση Σιούφα, έγινε μόνιμος υπάλληλος στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων της Βουλής, στο οποίο ανήκε μέχρι τον περασμένο Ιούνιο που άφησε τα κατσαβίδια και ξαναμπήκε στην αίθουσα της Βουλής με το κόμμα του κ. Πάνου Καμμένου.
Την τελευταία τριετία ένα μεγάλο μέρος των υπαλλήλων έσπευσε να συνταξιοδοτηθεί με το παλαιό προνομιακό καθεστώς, ενώ όσοι παρέμειναν, και ξεπερνούν τους 1.300, δεν κρύβουν την ανησυχία τους ότι μπορεί να κριθούν υπεράριθμοι και με την κατάργηση του περιβόητου αυτοδιοίκητου να χάσουν, εκτός των άλλων, το αμετάθετο που είχαν ως τώρα, αλλά ενδεχομένως να ενταχθούν και στο καθεστώς της εφεδρείας.
Η παγίδα και η επιστράτευση
Στην κυβέρνηση δηλώνουν αποφασισμένοι να σπάσουν το άβατο και, σύμφωνα με πληροφορίες, ετοιμάζεται ειδική νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία οι υπάλληλοι της Βουλής θα ενταχθούν στην Ενιαία Αρχή Πληρωμών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ώστε να έχουν την ίδια μεταχείριση με τους συναδέλφους τους στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.
Παρά το γεγονός, μάλιστα, ότι η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας υποχρεώθηκαν να αναδιπλωθούν και να πάρουν πίσω την αλλαγή της τελευταίας ώρας που ξεσήκωσε τους υπαλλήλους, συνεργάτες του πρωθυπουργού επιμένουν ότι το ζήτημα θα επανέλθει και διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους «επετεύχθη ο διπλός στόχος που είχαμε με αυτή την πρωτοβουλία».
Υποστηρίζουν ότι «σκοπίμως και όχι από παράλειψη» προχώρησαν σε αυτή την αλλαγή, γνωρίζοντας ότι θα υπήρχαν αντιδράσεις τόσο από τους υπαλλήλους, που θα έδινε την ευκαιρία «να φανεί η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης που τα βάζει όχι μόνον με ανίσχυρους, όπως οι συνταξιούχοι ή οι αγρότες, αλλά και με ισχυρούς», όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Ελληνες – που «ήταν βέβαιο ότι θα έπεφταν στην παγίδα που τους στήσαμε και το έκαναν, δείχνοντας ότι προστατεύουν προνομιούχες ομάδες».
«Ηταν μια κίνηση win-win που άλλαξε την ατζέντα της συζήτησης», αναφέρει, μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, σύμφωνα με τον οποίο «όλα ήταν σχεδιασμένα» και ήδη είχε υπογραφεί από τον κ. Αντώνη Σαμαρά και είχε σταλεί στο ΦΕΚ η απόφαση για την πολιτική επιστράτευση των πρακτικογράφων και των ηλεκτρολόγων.
«Εμενε μόνο η υπογραφή δημοσίευσης από τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης κ. Τάκη Μπαλτάκο για να ενεργοποιηθεί το μέτρο», προσθέτει ο συνομιλητής μας, που εξηγεί ότι ήταν σε ετοιμότητα η αστυνομική φρουρά της Βουλής, που είχε πάρει θέση στην είσοδο του τηλεοπτικού σταθμού και στον υποσταθμό ηλεκτρικής ενέργειας μόλις έγιναν γνωστές οι προθέσεις ορισμένων συνδικαλιστών να καταλάβουν το κανάλι και να κατεβάσουν τους διακόπτες του ρεύματος. «Οσοι αρνούνταν με την επιστράτευση να επιστρέψουν στη δουλειά τους θα συλλαμβάνονταν και θα παραπέμπονταν στο Αυτόφωρο», καταλήγει ο ίδιος.
Γρηγόρης Τζιοβάρας, Χρήστος Μπόκας
