Σε μικρή αγγελία ανταποκρίθηκαν τηλεφωνικώς 120 άτομα
Η πρώτη έκπληξη, μας δημιουργήθηκε όταν διαβάσαμε στις Μικρές Αγγελίες της εφημερίδας: «ζητείται τσοπάνος, ικανοποιητικός μισθός, δωρεάν διαμονή», έγραφε. Δεν απαιτούνταν βεβαίως βιογραφικό ή άλλα προσόντα. Ωστόσο δεν ήταν αυτός ο λόγος, όταν ένα τηλεφώνημα προς τον κτηνοτρόφο μας αποκάλυπτε πως «περίπου 120 άτομα ενδιαφέρθηκαν για τη δουλειά, μέσα σε δύο μέρες και χρειάστηκε να περάσει από… συνέντευξη (!) τους 5 που έδειχναν στο τηλέφωνο πιο έμπειροι.
Γιατί η εμπειρία μπορεί να μην απαραίτητη στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, όπου κυριαρχούν τα πτυχία, αλλά για τη δουλειά του τσοπάνη είναι το Α και το Ω.
Αυτό που πριν μερικά χρόνια φάνταζε απίθανο, να προσφεύγει κάποιος στις αγγελίες για να βρει τσοπάνη για τα πρόβατά του, σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης και της αβεβαιότητας είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που γεννά έντονο προβληματισμό. Προβληματισμό γιατί μεταξύ των υποψηφίων που επιδίωξαν τη δουλειά ήταν και απόφοιτοι Μέσης Εκπαίδευσης, χρόνια άνεργοι, απελπισμένοι οικογενειάρχες από διάφορες περιοχές της Θεσσαλίας, πρόθυμοι να φύγουν από το σπίτι και την οικογένειά τους για να εξασφαλίσουν ένα μισθό.
Για ποιον λόγο χρειάστηκε ο κτηνοτρόφος από το Ομορφοχώρι Λάρισας να βάλει αγγελία για να βρει ένα τσοπάνη;
Ο ίδιος θα μας πει: «Το τελευταίο διάστημα το ζωικό μου κεφάλαιο αυξήθηκε και ο τσοπάνης που έχω δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Συγκεκριμένα διαθέτω περίπου 350 πρόβατα και υπάρχουν περίοδοι, κυρίως τώρα που αρκετές προβατίνες γεννούν, που χρειάζονται περισσότερα χέρια. Μια πρώτη έρευνα που έκανα στον χώρο μου δεν βρήκα ιδιαίτερη ανταπόκριση. Έτσι αποφάσισα να βάλω αγγελία. Σκέφτηκα πως θα είχα περισσότερες επιλογές, αλλά αυτό που συνέβη δεν το περίμενα. Το κινητό μου τηλέφωνο χτυπούσε συνεχώς».
Ποιο όμως ήταν το προφίλ των ανθρώπων που τηλεφωνούσαν στον κτηνοτρόφο;
Σύμφωνα με τον ίδιο «άνθρωποι κάθε ηλικίας και εθνικότητας. Υπήρχαν πολλοί αλλοδαποί, κάποιοι εργάζονταν σε άλλα μαντριά και ίσως ήθελαν να μάθουν το μεροκάματο, κάποιοι απόφοιτοι λυκείου, οι οποίοι δεν είχαν εμπειρία, αλλά μεγάλη ανάγκη από δουλειά».
ΧΩΡΙΣ ΑΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΩΡΑΡΙΟ
Όσον αφορά στο μεροκάματο, σίγουρα δεν ανήκει στην άλλοτε «γενιά των 700 ευρώ», αλλά σε καλύτερη κατάσταση, όχι όμως αδικαιολόγητα, αφού η δουλειά είναι δύσκολη. Δεν έχει αργίες και ωράρια, εκτεθειμένος στο κρύο και τον καύσωνα και σε άλλους κινδύνους της υπαίθρου. Για παράδειγμα το άρμεγμα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Μόνο όποιος έπιασε με τα χέρια του, τα «μαστάρια» μιας προβατίνας και προσπάθησε να της πάρει το γάλα, έχει διαπιστώσει τη δύναμη που χρειάζεται να βάλει. Φυσικά το σημαντικότερο είναι η τεχνική. Άντε να έχεις να αρμέξεις, 50 – 100 ζώα, να δεις τι ιδρώτα έχεις να χύσεις. Οι περισσότεροι θεωρούμε τη δουλειά του τσοπάνη εύκολη. Ίσως επειδή δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μόρφωση για να κάνεις αυτό το επάγγελμα. Όμως και γνώσεις χρειάζονται και πολύ σκληρή και δύσκολη δουλειά είναι.
Τελικά ο κτηνοτρόφος επέλεξε κάποιον έμπειρο τσοπάνη από την περιοχή της Καλαμπάκας, αφού τον ενέκρινε και ο βασικός τσοπάνης που έχει στο μαντρί και η εμπειρία του μέτρησε στην τελική απόφαση του εργοδότη-κτηνοτρόφου.
