Πέρασαν 35 χρόνια από τότε που τα διαστημικά σκάφη «Βόγιατζερ» άφησαν για πάντα τη Γη. Σήμερα, το πρώτο από αυτά, αφού… ξανάγραψε την ιστορία της σύγχρονης Αστροφυσικής, βρίσκεται 18,5 δισ. χλμ. μακριά
Ακόμη και ύστερα από δεκάδες χιλιάδες χρόνια, όταν πια οι μηχανές του «Βόγιατζερ 1» θα έχουν σιγήσει, το αγέραστο διαστημόπλοιο θα μοιάζει σαν ένα μπουκάλι στον ωκεανό, με ένα κομμάτι κιτρινισμένο χαρτί μέσα του. Δεν θα σταματήσει ποτέ να ταξιδεύει στο παγωμένο Σύμπαν, μεταφέροντας, μουσικές, και εικόνες από τη Γη, όπως ήταν ο πλανήτης μας τη δεκαετία του 1970. Αλλά και ήχους, φωνητικά μηνύματα αποτυπωμένα στον περίφημο χρυσό του δίσκο, που απευθύνονται σε άγνωστους παραλήπτες. Ενα από αυτά είναι και στα ελληνικά.
Το θρυλικό διαστημόπλοιο, μαζί με το δίδυμο αδελφάκι του «Βόγιατζερ 2», που το ακολουθεί σε μικρή απόσταση, ξεκίνησαν το 1977 για μία φιλόδοξη αποστολή. Να συλλέξουν δεδομένα και να φωτογραφίσουν τους απομακρυσμένους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, τον Δία, τον Κρόνο, τα φεγγάρια τους.
Ομως, καθώς εκείνη την εποχή δεν ξέραμε παρά ελάχιστα πράγματα για το Διάστημα, και μια και ποτέ ξανά ο άνθρωπος δεν είχε καταφέρει να στείλει ένα διαστημόπλοιο τόσο μακριά, πολλοί θεωρούσαν πιθανό κάποιες νοήμονες οντότητες να βρεθούν στον δρόμο του «Βόγιατζερ» και να μάθουν ότι κοντά στον Ηλιο υπάρχει ένας μικρός γαλάζιος πλανήτης που σφύζει από ζωή.
Πέρασαν 35 χρόνια από τότε που τα δύο «Βόγιατζερ» άφησαν για πάντα τη Γη. Και σήμερα, το πρώτο από αυτά, αφού απέστειλε πληροφορίες και εικόνες για το εξώτερο Διάστημα γράφοντας από την αρχή την ιστορία της σύγχρονης αστροφυσικής, έφθασε να βρίσκεται περίπου 18,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά μας.
Είναι μία θεόρατη απόσταση μέσα στο μικρό μας ηλιακό σύστημα, ένα επίτευγμα μοναδικής σπουδαιότητας. Κανένα δημιούργημα του ανθρώπου δεν έχει φθάσει τόσο μακριά. Πλέον, από μήνα σε μήνα το «Βόγιατζερ 1» ετοιμάζεται να φύγει από την παρέα των πλανητών δίπλα από τον Ηλιο και να εισέλθει στον Γαλαξία, στη γειτονιά των αστέρων. Και όταν το 2025 θα έχουν, όπως εκτιμάται, σωθεί τα ενεργειακά του αποθέματα, οι κεραίες του θα μπορούν να επικοινωνούν με τη Γη για ακόμη έναν ή δύο αιώνες!
«Εχω ένα ακριβές αντίγραφο του διαστημοπλοίου στο γραφείο μου», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Σταμάτης Κριμιζής που σε νεαρή ηλικία, από επιτελική θέση στη NASA συνέβαλε στην επιτυχία της αποστολής του. «Κάθε μέρα λαμβάνω τις μετρήσεις που στέλνει από μακριά. Δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω το «Βόγιατζερ».
Τον Σεπτέμβριο του 1996, όταν βρισκόταν 6,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά μας, το «Βόγιατζερ 1» έτρεχε ακαταπόνητο με ταχύτητα μεγαλύτερη από 15 χλμ. το δευτερόλεπτο.
Εδειχνε ότι ο στόχος της αρχικής του αποστολής είχε στεφθεί με απόλυτη επιτυχία και τίποτε δεν θα το εμπόδιζε να χαθεί τα επόμενα χρόνια μακριά από τα μάτια του Ηλιου.
Στις 12 του μήνα γύρισε προς τα πίσω την κάμερά του και φωτογράφισε το ηλιακό σύστημα. Μία αχνή, φωτεινή κουκκίδα ήταν η Γη όπως δεν την είχε δει ποτέ ο άνθρωπος και έτσι όπως θα την έβλεπε μόνο ένας διαστημικός ταξιδιώτης από το φινιστρίνι του διαστημοπλοίου του. «Δείτε πώς πλέουμε στο άπειρο…»
Το «Βόγιατζερ 1» θα φύγει μακριά. Είναι τόσο μικρό που δεν κινδυνεύει να χτυπηθεί από κάποιο μετέωρο ή κομήτη.
Περιπλανώμενο για πάντα, σε 40.000 χρόνια θα βρίσκεται δύο εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Μπορεί να φθάσει στον Α του Κενταύρου, στον Σείριο, στους δεκάδες αστερισμούς, όταν κανείς δεν ξέρει τι θα συμβαίνει πάνω στη Γη.
Σε ένα σημείο στο εξωτερικό του μέρος είναι χαραγμένες οι μορφές ενός άντρα και μίας γυναίκας, ώστε αν στο απώτατο μέλλον δει κανείς το σκουριασμένο του κουφάρι, βυθισμένο στην άμμο κάποιου άγνωστου πλανήτη, να ξέρει ποιοι ήταν εκείνοι που έφτιαξαν αυτόν τον ατρόμητο εξερευνητή.
