Μετανάστης καταγγέλει το ΝΑΤΟ για το θάνατο 63 μεταναστών από τη Λιβύη που πέθαναν από ασιτία

Σημερινό ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας «Guardian» υποστηρίζει πως οι ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ άφησαν 63 μετανάστες από τη Λιβύη, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, να πεθάνουν από δίψα και πείνα, μέσα στο σκάφος τους, που έπλεε μεταξύ Λιβύης και του ιταλικού νησιού Λαμπεντούζα. 
Το πλοίο απέπλευσε από την Τρίπολη στις 25 Μαρτίου με 47 Αιθίοπες, επτά Νιγηριανούς, επτά υπηκόους της Ερυθραίας, έξι Γκανέζους και πέντε Σουδανούς μετανάστες. Είκοσι ήταν γυναίκες και δύο μικρά παιδιά, ένα εκ των οποίων ήταν μόλις ενός έτους. Ο πλοίαρχος του σκάφους είχε στόχο να φθάσει στην ιταλική νήσο Λαμπεντούζα, 180 μίλια βορειοδυτικά της Λιβύης αλλά μετά από 18 ώρες στη θάλασσα, το μικρό σκάφος άρχισε να χάνει καύσιμα.
Οι μετανάστες χρησιμοποίησαν το δορυφορικό τηλέφωνο του σκάφους για να καλέσουν για βοήθεια και σύντομα ένα στρατιωτικό ελικόπτερο εμφανίστηκε πάνω από τη βάρκα. Οι πιλότοι έριξαν μπουκάλια νερού και πακέτα μπισκότων κάνοντας νόημα στους επιβάτες ότι θα πρέπει να κρατήσουν τη θέση τους έως ότου ένα πλοίο διάσωσης έρθει για βοήθεια, κάτι που δεν συνέβη ποτέ.
Στις 27 Μαρτίου, το πλοίο άρχισε να παρασύρεται, ακυβέρνητο και χωρίς καύσιμα, από τα θαλάσσια ρεύματα. Στις 29 ή 30 Μαρτίου, το πλοίο βρέθηκε να παραπλέει πολύ κοντά σε ένα αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ. Όμως το αεροπλανοφόρο, πιθανότατα το γαλλικό «Σαρλ Ντε Γκωλ», δεν έδωσε καμία απολύτως σημασία στις εκκλήσεις των προσφύγων για διάσωση, γεγονός που αρνούνται οι Γάλλοι αξιωματούχοι του Ναυτικού.
Για 14 ημέρες το σκάφος έπλεε στη Μεσόγειο και σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός από τους μετανάστες, του Αμπού Κούρκ, «κάθε πρωί πετούσαμε πτώματα στη θάλασσα. Φυλάξαμε ένα μπουκάλι νερό για τα δυο μωρά που είχαμε. Σε κάποιο σημείο, μετά από μερικές ημέρες, όμως πέθαναν κι αυτά, αφού ήταν βρέφη και δεν είχαν δυνάμεις. Εγώ επέζησα γιατί έπινα τα ούρα μου και τρεφόμουν με την οδοντόκρεμα μου», συνεχίζει τη συγκλονιστική του αφήγηση ο κ. Κουρκ.
Στις 10 Απριλίου το σκάφος ξεβράστηκε σε μια παραλία της Λιβύης στην πόλη Ζλίταν. Από τους 72 επιβαίνοντες, μόνο οι 9 κατάφεραν να επιστρέψουν ζωντανοί, αν και αποκαμωμένοι, στο ίδιο μέρος απ’ όπου είχαν ξεκινήσει την οδύσσεια τους.
Το Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο υποχρεώνει όλα τα πλοία, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών, να ανταποκρίνονται στις κλήσεις κινδύνου προσφύγων και μεταναστών. Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ ζήτησε να διενεργηθεί άμεσα έρευνα για το συμβάν. «Η Μεσόγειος δεν μπορεί και δεν θα γίνει άγρια δύση», δήλωσε η εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, Λάουρα Μπολντρίνι, προσθέτοντας πως «όσοι αρνήθηκαν να διασώσουν ανθρώπους στη θάλασσα δεν μπορούν να παραμείνουν ατιμώρητοι».
Ωστόσο, εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ δήλωσε ότι δεν έχει καταγραφεί κανένα σήμα κινδύνου από το σκάφος και δεν υπάρχουν στοιχεία για το περιστατικό.