Ερώτημα εάν θα αλλάξουν τα προβλεπόμενα

Την διαβεβαίωση ότι οι ρυθμίσεις θα επανέλθουν, έδωσε ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης, ο οποίος απέσυρε το άρθρο 49 του νομοσχεδίου «Κανονισμός Ασφάλισης ΙΚΑ», που τις περιλάμβανε.

Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που επικαλείται το Newsit, στις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας θα επανακατατεθούν οι ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι το θέμα είναι διαδικαστικό και στο διάστημα αυτό θα έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος των διαβουλεύσεων με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την τρόικα ώστε να υπάρξει θετική γνωμάτευση, ενώ τόνιζαν ότι δεν υπήρξαν αντιρρήσεις εκ μέρους των ελληνικών τραπεζών.

Σύμφωνα με πληροφορίες επίσης, αναμένεται τις επόμενες ημέρες υπουργική απόφαση με την οποία θα ρυθμίζονται τις διαδικασίες της εφαρμογής της διάταξης που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και προβλέπει ότι από την 1η Μαΐου, θα καταβάλλονται ταυτόχρονα μέσω τραπεζικού συστήματος ασφαλιστικές εισφορές, μισθοί και φόρος μισθωτών υπηρεσιών.

Αυτό κρίθηκε αναγκαίο προκειμένου να ξεπεραστούν τα προβλήματα που προέκυψαν στην υλοποίηση του μέτρου και σχετίζονται με την διαχείριση των νέων κωδικών από τις τράπεζες.

Τι προέβλεπε το άρθρο 49 που απεσύρθη κακήν κακώς

– Όριζε πως φυσικά πρόσωπα που ασκούν εμπορική δραστηριότητα με προσωπική ιδιωτική εργασία εντάσσονται πλέον στον ν. 3869/2010 με αποτέλεσμα να διασφαλίζονται έναντι των τραπεζών, καθώς σε αυτά δεν επιτρέπεται να πτωχεύσουν. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται διοικητική ρύθμιση των χρεών τους σε μια ενέργεια που επιβλήθηκε, βάσει του αιτιολογικού του νέου σχεδίου νόμου, από τη διαπιστωμένη απροθυμία συνεργασίας των τραπεζών σε αυτό το σημείο.

– Δινόταν η δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης των χρεών των οφειλετών πριν την κατάθεση της αίτησης για ρύθμιση.

– Παρατεινόταν από τα 4 στα 5 χρόνια η περίοδος ρύθμισης των χρεών, όμως όμως ο χρόνος άρχιζε να μετρά από την περίοδο κατάθεσης της αίτησης κι όχι από το χρονικό σημείο έκδοσης της απόφασης. Με τον τρόπο αυτό υποστηριζόταν ότι τερματίζεται η μακρόχρονη διαδικασία αναμονής για τους οφειλέτες.

– Δινόταν η δυνατότητα στο δικαστήριο να ρυθμίσει την οφειλή για εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της κύριας κατοικίας κατά είκοσι έως τριάντα πέντε χρόνια.

– Το ποσό ανά ατομικό τραπεζικό λογαριασμό που δεν μπορούσε να κατασχεθεί ανέβαινε πλέον στα 1.500 ευρώ ενώ σε κοινό λογαριασμό τα 2.000 ευρώ.