Γειά σας κυρία Κεραμέως.
Με όλο το σεβασμό και το θάρρος που έχω θέλω να σας πωγια ένα θέμα το οποίο με έχει δυσαρεστήσει πολύ και έχω την ανάγκη να σας το πω. Είμαι φοιτήτρια στο δεύτερο έτος στη σχολή βιοϊατρικές επιστήμες με κατεύθυνση ιατρικά εργαστήρια.
Όπως εγώ και πάρα πολλά παιδιά ακόμα με εργαστήρια είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε τα εργαστήρια μέσω υπολογιστή.
Είμαστε αναγκασμένοι να προσπαθούμε με κάποιον αλλόκοτο τρόπο εγώ στην κατεύθυνση μου να παίρνω αίμα να αναλύω μικροοργανισμούς και το πιο απλό να χειρίζομαι το μικροσκόπιο μέσω του υπολογιστή.
Είμαι αναγκασμένη να προσπαθώ να μάθω την δουλειά μου μέσω υπολογιστή.
Είμαι αναγκασμένη να κάνω αυτό που αγαπάω δηλαδή να είμαι στο εργαστήριο από το σπίτι.
Είμαι αναγκασμένη να βγω στο μέλλον στο χώρο εργασίας μου και να μην ξέρω να κάνω τη δουλειά μου.
Είμαι αναγκασμένη στο τέλος να μην με παίρνουν πουθενά για δουλειά επειδή δεν έκανα τα εργαστήρια.
Επειδή έχουμε την δικαιολογία κορονοϊός.
Επειδή έχουμε τη δικαιολογία “Έλα μωρέ τα μαθήματα γίνονται καλύτερα με τον υπολογιστή επειδή δεν χρειάζεται να κινούμαστε κιόλας”.
Επειδή έχουμε τη δικαιολογία “Έλα μωρέ οι φοιτητές δεν πάνε στη σχολή όταν είναι ανοιχτά” .
Επειδή έχουμε τελικά την δικαιολογία “Έλα μωρέ Ελλάδα είναι τι περίμενες να ασχοληθούν με εσάς τους φοιτητές”.
Ναι αυτό περιμένω μια φορά επιτέλους να ασχοληθείτε και με εμάς και να καταλάβετε ότι εμείς πρέπει να είμαστε η πρώτη προτεραιότητα σας, εμείς είμαστε αυτοί που θα βγουν να κάνουν κάτι για το οποίο δεν θα έχουμε διδαχτεί σωστά και εμείς είμαστε το μέλλον.
Όταν τα δημοτικά είναι ανοιχτά με 20 άτομα σε κάθε τάξη και πόσα άτομα στο ίδιο προαύλιο και δεν αφήνεται να γίνουν τα εργαστήρια με 20 άτομα το κάθε τμήμα αλήθεια πιο πολύ προσβάλει εμάς.
Σας παρακαλώ με όλο τον σεβασμό δείξτε λίγο ενδιαφέρον για τις σχολές που για να πάρουμε γνώσεις πρέπει απαραίτητα να γίνουν τα εργαστήρια και αφήστε μας να κάνουμε αυτό που πραγματικά αγαπάμε.
Σας ευχαριστώ πολύ
Ρ.Π.
