Λάβρος κατά των μικρών πολιτικών σχηματισμών που επιχειρούν να «κομματικοποιήσουν την Ορθοδοξία» και παρουσιάζονται ως δήθεν «μεσσίες» εμφανίζεται σε συνέντευξή στα «ΝΕΑ» ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Παράλληλα, ο κ. Σεραφείμ εξαπολύει σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα που θα ισχύσουν από την 1η Ιουλίου, επισημαίνοντας ότι η φιλοσοφία του νομοθετήματος είναι «η επικράτηση ενός αφόρητου ψευτοδικαιωματισμού εις βάρος των θυμάτων και υπέρ των θυτών».
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας, ο μητροπολίτης υποστηρίζει ότι σήμερα οι δύο θεσμοί «συλλειτουργούν» και συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ και η παρούσα κυβέρνηση είχαν σκοπό το «γκρέμισμα» των συνταγματικών σχέσεων. Χαρακτηρίζει μεθοδευμένο διωγμό της Ορθόδοξης Εκκλησίας τη «δήθεν» συμφωνία Εκκλησίας – Πολιτείας, ενώ λέει πως μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι το δημογραφικό.
Σεβασμιότατε, είχατε αναφερθεί πρόσφατα με άρθρο σας στον νέο ποινικό κώδικα. Σε λίγες ημέρες το ελληνικό κράτος θα εφαρμόσει τον νέο κώδικα. Ποιες θα είναι κατά τη δική σας άποψη οι συνέπειες για την ελληνική κοινωνία, αλλά και για την Εκκλησία;
Την 1η Ιουλίου 2019 αρχίζει η ισχύς του νέου ποινικού κώδικα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 11/6/2019 (ΦΕΚ Α’ 95) με τον οποίο επιδιώκεται η αλλαγή του νομικού ποινικού πολιτισμού, η ουσιαστική υποβάθμιση της εγκληματικής δράσεως ως αντικοινωνικού γεγονότος που προσβάλλει την κοινωνική συνοχή, ευρυθμία και συνύπαρξη με πρόδηλο αποτέλεσμα κακουργήματα όπως η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, η κατοχή και χρήση εκρηκτικών υλών και άλλα, που με σοφία κόλαζε ο καταργηθείς ποινικός κώδικας επί 70 χρόνια, να χαρακτηρίζονται ως δήθεν πλημμελήματα και να παραμένουν ουσιαστικώς ατιμώρητα με τη δικονομική δυνατότητα αναστολής εκτελέσεως της ποινής. Ηδη 2.500 εγκληματίες ετοιμάζονται να αποφυλακιστούν. Επομένως η φιλοσοφία του νομοθετήματος είναι η επικράτηση ενός αφόρητου ψευδοδικαιωματισμού εις βάρος των θυμάτων και υπέρ των θυτών.
Αποτέλεσμα αυτής της παρανοϊκής αντίληψης, που φημολογείται ότι έχει και φθηνά ιδιοτελή κίνητρα, είναι η τρομακτική επιστροφή στους χρόνους της αυτοδικίας που εμπόνως αγωνίσθηκε ο νομικός μας πολιτισμός και η θρησκευτική μας παραδοχή να υπερβαθεί. Η ιδεοληψία της κυβερνώσης παρατάξεως να εκθεμελιώσει από τον νομικό μας πολιτισμό την αντιποίηση στολής θρησκευτικού λειτουργού του άρθρου 176 του Ποινικού Κώδικα, που προβλεπόταν καθόσον το θρησκευτικό ένδυμα οποιασδήποτε θρησκείας ενέχει μεγάλη συμβολική σημασία στα πλαίσια της ελληνικής κοινωνίας και μπορεί να καταστεί μέσο για την εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος με προφανείς συνέπειες και εκτός του κύκλου θρησκευτικής δραστηριότητας, η άρση της επιβολής της θρησκευτικής ειρήνης με την κατάργηση των άρθρων 198-199 περί κακόβουλης βλασφημίας, καθόσον τέτοιες συμπεριφορές ενέχουν βαθύτατη έλλειψη σεβασμού σε θεμελιώδη στοιχεία συγκρότησης κάθε κοινωνίας, αλλά και στην ιδιοσυγκρασία κάθε φυσικού προσώπου, πιστού οποιασδήποτε θρησκείας ή δόγματος και η απενοχοποίηση της περιύβρισης νεκρού του 201 του ΠΚ, καθόσον το αρχέγονο αίσθημα ευλαβείας και σεβασμού στους νεκρούς, εκφάνσεις των αγαθών της δημόσιας τάξης και της ειρήνης των πολιτών, που αποτελούν αξίες ηθικοκοινωνικές και ως εκ τούτου κοινωνικά και νομικά συμφέροντα άξια προστασίας προς όφελος του πολιτισμού και του κράτους, είναι τραγικά εγκληματικές.
Καταργείται και το έγκλημα της νεκροσυλίας – τυμβωρυχίας του άρθρου 373 του ΠΚ που τιμωρούσε τη διακεκριμένη κλοπή και ασέβεια στους νεκρούς. Τα παραπάνω αναπόδραστα οδηγούν στην καταστροφή της κοινωνικής συνοχής και αναβιώνουν το φρικώδες τέρας της αυτοδικίας, γιατί όταν καθυβρίζεται χυδαία και δόλια το οντολογικό σου θεμέλιο που είναι η πίστη σου σε οποιαδήποτε θρησκεία ή δόγμα, είναι δυστυχώς ανεξέλεγκτες οι ενέργειες του θυμικού.
Επίσης πρόσφατα είχατε ισχυριστεί πως η Εκκλησία τελούσε υπό διωγμό από την ελληνική κυβέρνηση. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας μετά τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου;
Η ψηφισθείσα από τη σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αναθεώρηση του άρθρου 3 του ισχύοντος Συντάγματος για τις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας και Πολιτείας – Οικουμενικού Πατριαρχείου με την παραπλανητική πρόταση «η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη», και την ερμηνευτική δήλωση περί μη κρατικής θρησκείας εάν τυχόν επικυρωνόταν από την αναθεωρητική Βουλή, θα οδηγούσε στην καταδολίευση του κανονιστικού περιεχομένου του άρθρου 3 με δικαστικές διαδικασίες που θα αναλάμβαναν οι γνωστοί πρόθυμοι του συστήματος και στο δικαιοπολιτικό γκρέμισμα των προταγμάτων της Ελληνορθοδοξίας (κατάργηση συμβόλων, εορτών, διδασκαλίας μαθήματος Θρησκευτικών, απεκκλησιασμό του έθνους). Η δήθεν συμφωνία Εκκλησίας – Πολιτείας και η καταστρατήγηση των εννόμων περιουσιακών δικαιωμάτων της Εκκλησίας, όπως τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια έχουν καταδείξει, και ο εξοβελισμός 10.000 κληρικών και ο μη διορισμός το 2018 και το 2019 ούτε ενός κληρικού υπέκρυπτε μεθοδευμένο διωγμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τη στιγμή που η Ελληνική Πολιτεία προσλαμβάνει εκατοντάδες ιεροδιδασκάλους του Ισλάμ και ανιδρύει ισλαμικό τέμενος (ΝΠΙΔ του κράτους), για την επίτευξη του μυχίου πόθου της λεγομένης Αριστεράς, την ιδιωτικοποίηση της εκκλησιαστικής ζωής και το σπάσιμο του δεσμού της με το έθνος. Συνεπώς ευελπιστώ ότι η νέα διακυβέρνηση θα αφουγκρασθεί την καρδιά του λαού μας και θα σεβαστεί την εθνική μας συνείδηση, στις οποίες είναι βαθιά ριζωμένη η πραγματικότητα, ότι η Εκκλησία είναι συνδημιουργός του έθνους μας.
Η κυβέρνηση που θα προκύψει από την εκλογική αναμέτρηση του Ιουλίου πιστεύετε πως οφείλει να προχωρήσει στον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει προαναγγείλει;
Με το άρθρο 13 του ισχύοντος Συντάγματος και με πολλές νομικές ρυθμίσεις η Ελλάδα είναι ουδετερόθρησκο κράτος. ΝΠΔΔ είναι η Εκκλησία, αλλά και οι Ισραηλιτικές Κοινότητες και το ΚΙΣ και δημόσιες υπηρεσίες οι Μουσουλμανικές Μουφτείες. Το ελληνικό έθνος όμως είναι ορθόδοξο σε μεγάλη πλειονοψηφία και με το ισχύον Σύνταγμα υφίσταται διακριτότητα μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Γι’ αυτό άλλωστε η Πολιτεία νομοθετεί εναντίον του δόγματος και του ήθους της Εκκλησίας. Δικαιοπολιτικά όμως οι δύο θεσμοί συνταγματικά «συλλειτουργούν» επ’ ωφελεία του λαού μας. Συνεπώς ο δήθεν «εξορθολογισμός» των σχέσεων που πρόβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σκοπό είχε το γκρέμισμα των συνταγματικών σχέσεων και την ιδιωτικοποίηση του ορθοδόξου θρησκευτικού γεγονότος. Επομένως η κυβέρνηση που θα προκύψει θα πρέπει να σεβαστεί το δεδοκιμασμένο καθεστώς συναλληλίας και συλλειτουργίας των δύο θεσμών, που ουδόλως απομειώνει τη θρησκευτική ελευθερία των ελλήνων πολιτών.
Είναι διακριτοί οι ρόλοι Κράτους και Εκκλησίας;
Αυτό αποδεικνύεται εναργέστατα από τα νομικά πλαίσια που νομοθετεί η Ελληνική Πολιτεία αδιαφορούσα για το ευαγγελικό μήνυμα και το ευαγγελικό ήθος. Η καθιέρωση του πολιτικού γάμου, η αποποινικοποίηση της μοιχείας, το αυτόματο διαζύγιο, η αποποινικοποίηση των αμβλώσεων, η καύση των νεκρών, το σύμφωνο συμβίωσης ετεροφυλοφίλων και ομοφυλοφίλων, η απλή ονοματοδοσία, η ταυτότητα φύλου, η πολιτική κηδεία κ.λπ. Οσον αφορά τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στη δημόσια εκπαίδευση, ενώ για τους ορθοδόξους μαθητές επιβάλλεται «βιαίως» ένα θρησκειολογικού χαρακτήρα μάθημα, για τους εβραίους, ρωμαιοκαθολικούς και μουσουλμάνους μαθητές διδάσκεται αυστηρά ομολογιακό μάθημα και σε αντίθεση με τους ορθοδόξους μαθητές με καθηγητές που επιλέγουν οι θρησκευτικές ηγεσίες τους και διορίζει κατ’ εξαίρεση των πινάκων αναπληρωτών του ΑΣΕΠ ο αρμόδιος υπουργός Παιδείας. Συνεπώς αποδεικνύεται ότι οι ρόλοι είναι διακριτότατοι.
Εκτιμάτε ότι κάποια πολιτικά πρόσωπα και μικρότερα κόμματα, στην προσπάθειά τους να εισχωρήσουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο, καπηλεύονται την Εκκλησία και την ελληνική ορθόδοξη παράδοση της χώρας μας;
Είναι προσωποπαγή κόμματα που επιδιώκουν την αυτοπροβολή των ιδρυτών τους, που εμφανίζονται ως δήθεν «μεσσίες», με αλλοπρόσαλλες θέσεις χωρίς ουσιώδες αντίκρισμα στην πραγματικότητα, τα οποία σαν διάττοντες αστέρες διαγράφουν έναν μικρό κύκλο και εξαφανίζονται στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Η ζημία που προξενούν στο πολιτικό σύστημα είναι προφανής, διότι απομειώνουν τη δυνατότητα αυτοδυνάμων κυβερνήσεων με ό,τι αυτό συνταγματικά συνεπάγεται. Ο Ελληνας βέβαια δεν δέχεται κόμμα με συνθετικό το «χριστιανικό» και ξεχωρίζει την πίστη από την πολιτική. Η Εκκλησία είναι όλον και όχι κόμμα. Συνεπώς η Ιστορία διδάσκει ότι όσοι προσπάθησαν να κομματικοποιήσουν την Ορθοδοξία απέτυχαν οικτρά.
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας;
Ανενδοίαστα απαντώ το δημογραφικό, που συνάπτεται άρρηκτα με τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση της χώρας μας. Δεν έχομε την ευτυχία να γειτνιάζομε με τη Γαλλία ή τις Κάτω Χώρες ή το Λιχτενστάιν ή το Λουξεμβούργο, αλλά με τον διαχρονικό αντίπαλό μας, τη μουσουλμανική Τουρκία, που διεκδικεί μέχρι και τον 25ο μεσημβρινό, δηλαδή το μισό Αρχιπέλαγος του Αιγαίου, τους Σλάβους των Σκοπίων, που νοσφίζονται και με τη βούλα της απερχομένης κυβέρνησης το ελληνικό όνομα της Μακεδονίας μας και ορέγονται τη Θεσσαλονίκη μας και τους μουσουλμάνους κατά πλειοψηφία Αλβανούς, που κυκλοφορούν χάρτες της δήθεν Μεγάλης Αλβανίας με την ελληνική Ηπειρο, Θεσπρωτία και Κέρκυρα. Συνεπώς είναι θέμα εθνικής επιβίωσης και όχι απλώς επιβίωσης του ασφαλιστικού μας συστήματος το δημογραφικό πρόβλημα. Η διεθνιστική ιδεοληψία του ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί το δημογραφικό πρόβλημα να υπερβαθεί από τους εποικιστές μουσουλμάνους κατά βάσιν μετανάστες ενέχει τον ύψιστο παραλογισμό της αλλοίωσης της εθνοτικής σύνθεσης του Ελληνισμού, της επικίνδυνης 5ης φάλαγγας σε περίπτωση επίθεσης της μουσουλμανικής Τουρκίας και πρόδηλα της αλλαγής του δυτικού μας πολιτισμού με την απαίτηση επικράτησης της Σαρίας, κινδύνους που τώρα πιστοποιεί μετά την ουτοπική πολυπολιτισμικότητα η υπόλοιπη Ευρώπη. Επομένως αν δεν αφυπνιστούμε όλοι από τον νήδυμο ύπνο μας το προφητικό finis Graeciae θα γίνει πραγματικότητα.
in
