«Το λυκόσκυλο ο Ραμ και το δελφίνι, μετά από το μακρινό ταξίδι τους στη Μεσόγειο, στάθμευσαν για λίγο στον Θερμαϊκό και αμέσως μετά ανέβηκαν τον Αλιάκμονα και πήραν το φιδωτό του Γρεβενίτη για να φτάσουν στην πόλη μας!… Στη  Βιβλιοθήκη, με αδημονία τους καρτερούσαν τα παιδιά!… Τα παιδιά τους καλωσορίσανε με χαρές και χαμόγελα και ετοιμάστηκαν μ’ όλες τις αισθήσεις τους ν’ ακούσουν την ευχάριστη ιστορία τους και για την  αχώριστη φιλία τους!…..».

Στο Αναγνωστήριο της Βιβλιοθήκης, χτες, το απόγευμα, μας ήρθε μια φίλη από τα παλιά, η Κατερίνα Βελισσαράκου, που χρόνια τώρα ζει στη μακρινή Γερμανία, και μαζί της, μας έφερε μια εύγλωττη, παιδαγωγική ιστορία, τυπωμένη σε βιβλίο, που η Βιβλιοθήκη ανέλαβε την παρουσίαση της. Το βιβλίο είχε τον τίτλο: «Ένα λυκόσκυλο, ένα δελφίνι και μια ευχή» και ήταν διανθισμένο με πανέμορφες αφηγηματικές εικόνες , άμεσα συνδεμένες με την πλοκή της ιστορίας, ζωγραφισμένες από τα χέρια μιας περίτεχνης ζωγράφου, της Όλγας Μπαρμάζη.

Η φαντασιακή πλοκή της και η προσωποποίηση των ζώων μας δόθηκαν με την τέχνη του παραμυθιού, ενός παραμυθιού άμεσα συνδεμένου με τα προβλήματα της ρύπανσης του περιβάλλοντος που έχουν οξυνθεί και έχουν υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής. Η ρύπανση δε του Θερμαϊκού έχει καταστεί απαγορευτική για την υδρόβια ζωή των κοχυλιών και των ψαριών, ακόμη και το φιλικό μας δελφίνι, φοβάται να πλεύσει στα νερά του για να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του φίλου του, του Ραμ…..

Βαθειά επιθυμία, λοιπόν του Ραμ είναι να πετύχει την απορρύπανση του Θερμαϊκού, για να επανέλθει η ζωή και η ομορφιά στο οικοσύστημα του λιμανιού!…. Και επειδή το επιθυμεί πολύ, οι συμπολίτες του, αλλά και  η ίδια η φύση, με τα φυσικά της φαινόμενα, έγιναν συνήγοροι για να υλοποιηθεί το όνειρό του!… Και αμέσως μετά, που τα νερά έγιναν καθαρά, το δελφίνι δεν ξέχασε την υπόσχεσή του!.. Και κάποια μέρα το λυκόσκυλο, ο Ραμ, είδε από μακριά το δελφίνι να παιχνιδίζει και να κολυμπά στα καθαρά νερά του Θερμαϊκού!…

Ραμ, είναι η προσωποποίηση της μνήμης. Μια μνήμη, που πρέπει να τη διατηρήσουμε καθαρή και να την βάλουμε στο νου μας στην πιο καθαρή προθήκη του, για να μας θυμίζει, ότι το πλαστικό και οι επίπλαστες -πλαστικοποιημένες σχέσεις ρυπαίνουν τις συμπεριφορές μας και την κοινωνία μας και πως ο ψυχισμός μας, όπως και το οικοσύστημα, δεν αντέχουν στη μόλυνση και τους ρύπους του βιομηχανοποιημένου αλόγιστου κέρδους αυτών, που εμπορεύονται τα  πάντα υποτιμώντας την ίδια τη ζωή.

Τα παιδιά χειροκρότησαν με ιδιαίτερη θερμότητα την συγγραφέα και τον διευθυντή της Βιβλιοθήκης που έκαναν την παρουσίαση του όμορφου παραμυθιού!…

Για την επιτυχία της εκδήλωσης εργάσθηκαν οι Χασπερίδης Σταύρος και η Θεολογία Ταρλατζή

Ζαγκανίκας Σίμος