Τα παιχνίδια στρατηγικής ποδοσφαίρου (ας μην γελιόμαστε, τέτοια είναι) είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα video game «λατρείας/μίσους» που μπορεί να συναντήσει κάποιος στον ψηφιακό κόσμο. Τα επιχειρήματα των εχθρών η έλλειψη της δράσης και του πραγματικού παιχνιδιού. Μπορεί να υπάρχει και μια αλήθεια σε αυτό. Για όλους εμάς που η σκέψη να γίνουμε προπονητές των αγαπημένων μας ομάδων είναι αρκετή ώστε να μην κοιμηθούμε το βράδυ, δεν λέει απολύτως τίποτα το προηγούμενο επιχείρημα.
Το να υπογράψεις τον πιτσιρικά που έχεις κάνει σκάουτ και θα σε οδηγήσει στη δόξα από το πουθενά είναι κάτι σημαντικότερο από το να βγάλεις μία σέντρα στο PRO και να βάλεις ένα ψαλιδάκι.
Το Championship Manager (CM) εμφανίστηκε στις ζωές των ανθρώπων το 1992. Για δέκα χρόνια έκανε εκατομμύρια επίδοξους προπονητές να βρίσκονται για ώρες μπροστά από τις παιχνιδομηχανές τους (αρχικά) και τους υπολογιστές τους (μετέπειτα) και να προσπαθούν να αποδείξουν γιατί όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι στον πλανήτη «θα το έκαναν διαφορετικά». Από το 2003 και εξής η σειρά του παιχνιδιού λέγεται Football Manager (FM) και τα επίπεδα αφοσίωσης που δείχνουν οι οπαδοί του είναι πραγματικά μοναδική.
Δεκάδες θεματικές σελίδες, φόρουμς από κάθε γωνιά του πλανήτη και εκατομμύρια παίκτες να πασχίζουν να βρουν το next big thing του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Σε αυτή την προσπάθεια μέσα στα χρόνια και ανάλογα με τη σεζόν που ο καθένας ασχολήθηκε, υπήρχαν στο παιχνίδι κάποια ταλέντα, τα οποία απέκτησαν μία μυθική υπόσταση μεταξύ των παικτών. Ένα καλτ στάτους που ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια του ψηφιακού κόσμου.
Σε αυτές τις μορφές και τη «διπλή» τους ζωή θα προσπαθήσουμε να αποτίσουμε φόρο τιμής κυρίως για να θυμηθούμε ποιοι ήταν οι «Μέσι» και οι «Ρονάλντο» εκείνου του κόσμου και τι κατάφεραν να κάνουν εν τέλει στη ζωή τους. Και για να προλάβουμε τα σχόλια η data base τέτοιου είδους από το παιχνίδι ήταν και είναι τεράστια. Η καταγραφή είναι ενδεικτική και βιωματική
Η περίπτωση του Τόντον Ζόλα Μουκόκο είναι ίσως η μοναδική που αφορά έναν διάσημο… μη διάσημο ποδοσφαιριστή. Ο γεννημένος στο Ζαίρ μέσος ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ηλικίας του στις αρχές των 00s. Πήγε μετανάστης στην Σουηδία με τον αδερφό του ο οποίος ήταν και μέντοράς του. Το όνομά του ξεπερνάει την πραγματική του καριέρα καθώς οι παίκτες του CM 01/02 έβρισκαν στο πρόσωπό του τον πιτσιρικά που θα αγόραζαν τσάμπα και θα έβγαζε μάτια πίσω από τους επιθετικούς της ομάδας τους. Από τις ακαδημίες της Ντέρμπι Κάουντι.
Η μεταγραφή του στην Τζουγκάρντεν έκανε το όνομά του να ακουστεί παγκοσμίως ως το επόμενο μεγάλο «μαύρο-διαμάντι». Όπως είπε και ο ίδιος «οι γονείς ενός φίλου μου είχαν πάει διακοπές στην Ελλάδα όταν διάβασαν το όνομα μου σε ελληνική αθλητική εφημερίδα σε άρθρο για τα νέα ταλέντα που αποτελούν καλές ευκαιρίες». Εκεί όμως η μοίρα του έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι. Έμαθε ότι ο αδερφός του δηλητηριάστηκε και πέθανε στο Κονγκό. Αυτό ήταν αρκετό για να καταστρέψει την καριέρα του Μουκόκο ο οποίος σταμάτησε τελείως να παίζει ποδόσφαιρο για 2 χρόνια. Όταν πια επέστρεψε στην ενεργό δράση το ταλέντο του είχε φθίνει. Όπως και η καριέρα του.
Ο Μαξίμ Τσιγκάλκο είναι ένας θρύλος. Χωρίς ίχνος υπερβολής ήταν ο άνθρωπος που έγινε γνωστός μέσα από το παιχνίδι και τον ξέρει ο μισός πλανήτης ως παίκτης του Manager. Τελεία.
Το όνομά του επανήλθε μετά από μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στο gazzetta.gr και στην οποία λίγο έως πολύ παραδέχεται ότι «έμαθα για πρώτη φορά για το πόσο καλός ήμουν στο παιχνίδι από έναν Ρώσο δημοσιογράφο. Έπαθα σοκ! Μου είπε ότι είμαι ο πιο δημοφιλής ποδοσφαιριστής στο παιχνίδι. Δεν ήξερα καν περί τίνος πρόκειται, καθώς αγνοούσα την ύπαρξη του Football Manager. Δεν μπορούσα να το καταλάβω».
Και όντως αυτά είναι κάποια από τα ανεξήγητα του παιχνιδιού που το έχουν κάνει τόσο αγαπημένο. Πολλές φορές το Manager έχει αποδειχθεί προφητικό για την μετέπειτα πραγματική καριέρα των ποδοσφαιριστών. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις οι καριέρες μένουν μόνο στα φόρουμ.
Τα οποία φόρουμ ακόμα στάζουν μέλι στο άκουσμα του ονόματος του τεράστιου Λευκορώσου επιθετικού. Τα κατορθώματά του φτάνουν σε εξωφρενικά επίπεδα όπου είχε πετύχει πάνω από 2.200 γκολ σε 1.500 παιχνίδια!
Ο Τσιγκάλκο δεν κατάφερε ποτέ να εξαργυρώσει την ψηφιακή του φήμη και η ιστορία του συγκινεί. Όπως είπε και ο ίδιος έχει σοβαρό πρόβλημα διαβίωσης καθώς αποσύρθηκε από την δράση στα 26 του χρόνια λόγω τραυματισμών. Η έκκλησή του για βοήθεια συγκίνησε τόσο που έχει ξεκινήσει ηλεκτρονική καμπάνια η οποία ζητάει από τον διευθυντή της sports Interactive, της εταιρείας πίσω από το Football Manager, να του βρει δουλειά.
Ο πιτσιρίκος Φρέντι Αντού ήταν από τις must have περιπτώσεις στο FM 03/04 όπου έπαιρνες φθηνά (πολλές φορές μόνο με τα τροφεία καθώς ήταν ανήλικος και δεν είχε υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο) και μέχρι τα 18 συναγωνιζόταν στα ίσα τον Πελέ.
Ο Αντού ωστόσο (που έκανε και πέρασμα από τον Άρη) είναι πολύ πιθανό να επαναπαύθηκε στις ψηφιακές ικανότητές του καθώς οι πραγματικές έμειναν στάσιμες και ποτέ δεν κατάφερε να κάνει την καριέρα που όλοι περίμεναν. Ειδικά οι άνθρωποι της Μπενφίκα οι οποίοι δαπάνησαν κάποια εκατομμύρια για να τον κάνουν δικό τους και τώρα τα κλαίνε.
Ο μεγάλος Φρέντι Αντού για τους μανατζεράκιδες επέστρεψε στο MLS και παίζει πλέον για τους Las Vegas Lights.
Όποιος έπαιξε το CM 01/02 ξέρει ότι ο καλύτερος αμυντικός εκείνης της εποχής μπορούσε να έρθει χωρίς χρήματα σε κάποια ομάδα. Μόνο με συμβόλαιο. Έτσι κάθε επίδοξος προπονητής του παιχνιδιού αν είχε το ανάλογο μπάτζετ, ξεκινούσε την 11αδα του από τον τεράστιο Νιγηριανό αμυντικό, Ταρίμπο Γουέστ.
Ο Γουέστ έσβηνε για πλάκα κάθε αντίπαλο στο ψηφιακό χορτάρι. Στον πραγματικό κόσμο του ποδοσφαίρου ωστόσο, ο Νιγηριανός έχει να θυμάται κάποιες μέτριες χρονιές με τις ομάδες του Μιλάνου και το χρυσό μετάλλιο με την ομάδα της Νιγηρίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.
Χωρίς να είμαστε εμπαθείς έμεινε στις μνήμες περισσότερο για τα εκκεντρικά κουρέματά του παρά για την παρουσία του στους αγωνιστικούς χώρους.
Είχες 120.000 λίρες Αγγλίας διαθέσιμες; Χτύπαγες την πόρτα της Φόλκερκ και έπαιρνες έναν από τους πιο ολοκληρωμένους επιθετικούς μέσους που θα μπορούσες να φανταστείς. Ο Μαρκ Κερ στο CM 01/02 κυριαρχούσε για πλάκα στο κέντρο της ομάδας σου, βοηθώντας σε να φτάσεις σε εγχώριες και διεθνείς διακρίσεις.
Ο Σκοτσέζος θρύλος αγωνίστηκε για 2 χρόνια και στον Αστέρα Τρίπολης (σεζόν 2010-2012) με τον οποίο είχε 11 εμφανίσεις και 0 γκολ. Ήταν η μόνη φορά που ο Κερ βγήκε από τα σύνορα της Σκοτίας για να παίξει ποδόσφαιρο. Γύρισε στο αγαπημένο του νησί όπου και αγωνίζεται με τα χρώματα τις Έιρ Γιουνάιτεντ.
Φυσικά οι περιπτώσεις δεν τελειώνουν εδώ καθώς η data base του παιχνιδιού χρόνο με το χρόνο μεγάλωνε και οι ποδοσφαιριστές που έκαναν το μπαμ ήταν όλο και περισσότεροι.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον δεξιό μπακ από τις ακαδημίες της Άντερλεχτ, Άντονι Βαντέν Μπόρε, ή τον τεράστιο «παστελωτή» Τσέρνο Σάμπα (που πέρασε και από τον Παναιτωλικό), τον Σουηδό με πέρασμα από Ηρακλή, Κένεντι Μπακιρτσίογλου ή τον κεντρικό αμυντικό Μάικλ Νταφ που τον έπαιρνες με 20 χιλιάρικα από την Τσέλτεναμ στο CM 97/98 bκαι έβγαζες με αυτόν 10 με 15 χρόνια σιγουριάς; Ή ακόμα τον Άγγλο στόπερ Τάιτους Πραμπλ ο οποίος ήταν το μεγαλύτερο καμάρι των ακαδημιών της Ίπσουιτς και τον Στέφαν Σελάκοβιτς, τον Σουηδό μέσο που έκανε «παπάδες» σε όποιο πρωτάθλημα και αν τον έφερνες στο CM 01/02.
Φυσικά υπήρχαν και ελληνικά πουλέν. Παίκτες οι οποίοι έγιναν γνωστοί στο εξωτερικό για την παρουσία τους στο Championship Manager αλλά η εγχώρια καριέρα τους δεν έφτασε ποτέ τα επιθυμητά επίπεδα. Όπως ο τερματοφύλακας Αντώνης Βούλγαρης που χωρούσε κατευθείαν σε οποιαδήποτε 11αδα. Ή το μεγάλο αστέρι του ελληνικού μανατζερικού ποδοσφαίρου, Τάσος Σκαλίδης. Finishing 19 και είχες εγγυημένα δεκάδες γκολ κάθε σεζόν. Περίπου ίδια περίπτωση με τον Μανώλη Δρόσο, επιθετικό της Καβάλας με απίστευτα ποσοστά για νεαρό Έλληνα ποδοσφαιριστή.
newsbeast
