Με μέτωπο στραμμένο σταθερά προς την ανατολή καμαρώνει στη νέα του περίοπτη θέση το μνημείο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στην πόλη των Γρεβενών. Όχι τυχαία! Εκεί βρίσκεται η χαμένη Πατρίδα, προς τα εκεί «γυρνάει» η καρδιά όταν αναζητά τις ρίζες της, εκείνα τα μέρη λαχταρούν ν’ αντικρύσουν ξανά οι απόγονοι όλων όσων τόσο αναίτια υπέπεσαν στη μανία ενός προσχεδιασμένου αφανισμού.

Απάτριδες, διαλυμένοι, ξεριζωμένοι ακολούθησαν τον μοναδικό δρόμο που η γραμμή των αρχαίων αποικισμών έδειχνε, την επιστροφή στην κοιτίδα. Τα τραύματα δεν επουλώθηκαν αλλά μεγάλωσαν, η μάνα πατρίδα τους πόνεσε. Νέος αγώνας να αποδείξουν την αξία τους, να υποστηρίξουν την κοινή τους καταγωγή, να κατασιγάσουν τα φαντάσματα. Και τα κατάφεραν… με τον καιρό άνθισαν και κάρπισαν οι προσπάθειές τους, οι Πόντιοι αναγεννήθηκαν από τις στάχτες τους και στάθηκαν ζωντανά μνημεία της Γενοκτονίας, συνεχής ανάμνηση της Τούρκικης κτηνωδίας. Ο πολιτισμός, η γλώσσα, τα ήθη και έθιμά τους επηρέασαν και εμπλούτισαν τις τοπικές κοινωνίες. Ο πολυμήχανος τρόπος σκέψης και η εργατικότητά τους μνημονεύονται στις ιστορικές καταγραφές. Οι χοροί τους ενθουσιάζουν τα πλήθη. Το πηγαίο χιούμορ τους κάνει αξιαγάπητους στις συναναστροφές.

Αν η ιστορία τους επιφύλαξε το μέγιστο δεινό, την Γενοκτονία, αυτοί με την αποφασιστικότητά τους μετέτρεψαν τον καημό σε δημιουργικότητα και την απαξίωση σε παγκόσμια αναγνώριση. Κόντρα στη προσχεδιασμένη λήθη οι Πόντιοι είναι παρόντες, δυνατοί, ενωμένοι χωρίς να ξεχνούν να κοιτάζουν πότε πότε προς την ανατολή!

Ο Δήμαρχος Γρεβενών
Γεώργιος Δασταμάνης