«Όλες οι καταγραφές και οι επισημάνσεις που εμπεριέχονται στο βιβλίο, είναι αυτές που οδήγησαν στην απομυθοποίηση του κοινωνικού οράματος και στην κατάρρευση του πολιτικού οικοδομήματος»
Την Τετάρτη 16 Μαΐου 2018, το απόγευμα, στην κατάμεστη αίθουσα του Αναγνωστηρίου της, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών, με ιδιαίτερη σπουδή και φροντίδα, οργάνωσε την παρουσίαση του τρίτου βιβλίου της συγγραφικής κατάθεσης του συμπατριώτη μας Νίκου Μότσιου, με τίτλο: «Από τον Εμφύλιο στην Προσφυγιά»
Το βιβλίο παρουσίασαν ο Διευθυντής της Βιβλιοθήκης, Ζαγκανίκας Σίμος και ο καθηγητής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Μότσιος Ιωάννης.
Μερικές από τις επισημάνσεις των ομιλητών για το περιεχόμενο του βιβλίου.
Ο Διευθυντής της Βιβλιοθήκης, με αναγνώσεις αποσπασμάτων μέσα από το βιβλίο, προσπάθησε να δώσει εικόνες από την αυτοβιογραφική εξιστόρηση του συγγραφέα και να επισημάνει τις επιπτώσεις από το κοινωνικό- πολιτικό περιβάλλον, των χρόνων της πολιτικής προσφυγιάς, στη ζωή του!…
Παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα από την ομιλία του.
«Η Βιβλιοθήκη αισθάνεται ιδιαίτερη χαρά όταν, στις υποχρεώσεις της, πυκνώνουν οι λογοτεχνικές και συγγραφικές δημιουργίες, από Γρεβενιώτες λογοτέχνες και δημιουργούς!…. Αυτή η χαρά τρίτωσε από τον συγγραφέα της σημερινής παρουσίασης, Νίκο Μότσιο.
Οι δυο προηγούμενες, σε δύο προηγούμενα βιβλία του: «Μια αναδρομή, στη Δημιουργία και Ανάπτυξη του χωριού Δεσπότης (Σνίχοβο) Γρεβενών» και «Οι ήρωες γεννιούνται στη θύελλα- Η ζωή και η δράση του μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» μας άφησαν μια βελούδινη ανάμνηση από τον τρόπο συγγραφής, που, χωρίς κεντίδια, με μια γλώσσα ρέουσα και χωρίς την έπαρση του αφηγητή, μας εξιστορεί, στο πρώτο βιβλίο, την ιστορία του χωριού του και την συμμετοχή των Σνιχοβιτών στους εθνικούς μας αγώνες και στο δεύτερο, εξυμνεί τους ανώνυμους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού, που η μεγάλη πίστη, στις ανθρωποκεντρικές ιδέες της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Δικαιοσύνης, τους οδήγησε στo να αψηφήσουν το θάνατο, και να καταλάβουν, με την εξιστόρηση της ηρωικής τους πράξης, από τον συγγραφέα, τη μικρή τους επώνυμη αναφορά. Και το τρίτο βιβλίο του με τον τίτλο«Από τον Εμφύλιο στην Προσφυγιά» είναι αυτό που θα παρουσιάσουμε σήμερα.
Ο συγγραφέας, με την σεμνότητα του πραγματικού πρωταγωνιστή, την ειλικρίνεια του μαχητή και με τη βελούδινη απαλότητα της γραφής του αγγίζει, μέσα από την αυτοβιογραφική του αφήγηση, όλα εκείνα τα γεγονότα, που τον σημάδεψαν στην προσωπική του ζωή, στα χρόνια, μετά τον τραυματισμό του στην μάχη της Έδεσσας, που έζησε στη Ρουμανία και στη Σοβιετική Ένωση, ως πολιτικός πρόσφυγας, από το 1949 – 1976 !…. Η ζωή του, είναι περίπου ίδια με την ζωή των χιλιάδων αγωνιστών, που με την λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, βρέθηκαν στις φιλόξενες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου επικράτησε, πολιτικά, με τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η ιδεολογική τους πολιτική πρόταση, που στοίχισε, εκατόμβες θυσιών από το χειμαζόμενο Ελληνικό λαό, κατά την Γερμανική κατοχή και τον Εμφύλιο.
Βρέθηκαν στην αναγκαστική προσφυγιά, μακριά από την πατρίδα, ηττημένοι, με βαραθρωμένη ψυχολογία και η μόνη παρήγορη ελπίδα, που έδινε ενδιαφέρον στη ζωή τους ήταν ότι, στις χώρες της υποδοχής τους χτιζόταν η κοινωνία των οραμάτων τους, ήτοι, η Συμμετοχική, Λαϊκή Δημοκρατία με Ελευθερία, με κοινωνική δικαιοσύνη, με σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες.
Το βιβλίο έχει 270 σελίδες και η κάθε του σελίδα εμπεριέχει ανέκδοτες ιστορίες από την προσωπική οδύσσεια του συγγραφέα, χωρίς ωραιοποιήσεις και χωρίς κυρίαρχες αυτοαναφορικότητες. Κι όπου αυτό γίνεται, γίνεται με την σύμφυτη σεμνότητα για να επισημανθεί η αδήριτη πραγματικότητα!… Και μέσα από την αυτοβιογραφική του εξιστόρηση, αναπόδραστα, στοιχειοθετείται η εν πράγμασι κοινωνία στην οποία συμβιώνει.
Ο συγγραφέας, είναι ο δεκαπεντάχρονος αντάρτης – μαχητής, που τον άγγιξε ο θάνατος, αλλά, δεν μπόρεσε να τον νικήσει, αφαιρώντας του μόνο τα δάκτυλα του δεξιού χεριού του και παράλληλα είναι ο σκεπτόμενος ορθολογιστής που ταξινομεί τα γεγονότα , τα πρόσωπα και τις εξελίξεις στις χώρες που βίωσε την 30χρονη προσφυγιά.
Η αφήγηση μοιάζει με το φως του κεριού που φωτίζει τις αφώτιστες όψεις των επιπτώσεων, που πραγματικά διαδραματίζονται στην καθημερινότητα της ζωής των απλών πολιτών, όταν οι μηχανισμοί επιβεβαιώνονται μέσα από την διατήρηση τους στην εξουσία!….
Πολύ πρόωρα επισημαίνονται, από το συγγραφέα ότι, πίσω από τις πολιτικές πρακτικές κάποιων, σιγοκαίνε οι ιδιοτελείς σκοπιμότητες!…. Και ότι η απόλυτη συγκεντρωτική εξουσία είναι αυτή που κυοφορεί την απόλυτη αδικία!…..
Όλες οι καταγραφές και οι επισημάνσεις που εμπεριέχονται στο βιβλίο, είναι αυτές που οδήγησαν στην απομυθοποίηση του κοινωνικού οράματος και στην κατάρρευση του πολιτικού οικοδομήματος!…
Ο συγγραφέας, αβρός χωρίς επιτήδευση, έμφυτα σεμνός, δεν παραβίασε ποτέ, παρά τα τόσα προβλήματα που πέρασε, τα όρια της ευπρέπειας. Με πληγωμένο τον διαλεκτικό ορθολογισμό του και με περιορισμένο, στην συρματόπλεκτη πραγματικότητα, τον κοινωνικό του ρομαντισμό, ζει κρατώντας τη σημαία των αγώνων στη ψυχή του!… και γνωρίζει πως, όπως οι μάρτυρες, δεν θα ζήσει ποτέ τη δικαίωση !….
Γίνεται με το βιβλίο του αυτό στιλβωτής του εσωτερικού της καμπάνας για να μην εισχωρήσει η σκουριά και χαθεί το ηχόχρωμα του προσκλητήριου για μια όσο γίνεται βαθιά και αμεσότερη, συμμετοχική Δημοκρατία!…
Και αφήνει στη νέα γενιά την παρακαταθήκη του αγωνιστή, για να δανειστούμε την γνώση και την εμπειρία του!… Για να μην ανεβούμε ασθμαίνοντας, για άλλη μια φορά, τη σκάλα και όταν φτάσουμε στο τελευταίο σκαλί της κορυφής, συνειδητοποιήσουμε ότι, η σκάλα που είμαστε ανεβασμένοι στηρίζεται σε σαθρή ξυλοδεσιά και είναι ακουμπισμένη σε λάθος τοίχο!..
Ο Γιάννης Μότσιος, αδελφός του συγγραφέα, ξεδίπλωσε τις αρετές που κοσμούν τον συγγραφέα, γιατί όντως, όπως τον γνωρίζει από τα μικρά τους χρόνια, τις κρατά καλά τυλιγμένες στο σεντόνι της σεμνότητας. «Έκανε πολλά περισσότερα, και πρόσφερε πολλά περισσότερα απ’ αυτά που έμμεσα αφηγείται». Περιέπλεξε την προσωπικότητα, το ήθος, το αγωνιστικό φρόνημα και τον αεικίνητο χαρακτήρα του συγγραφέα, Νίκου Μότσιου. Τον προέτρεψε για την συγγραφή ενός τετάρτου αυτοβιογραφικού βιβλίου, που θα αναφέρεται στα παιδικά του χρόνια. Και τον αφιέρωσε ένα εύγλωττο ποίημα, ως ένδειξη αγάπης και εκτίμησης, για τον αντάρτη-μαχητή, το σεμνό αγωνιστή, τον απρόσκοπτο συγγραφέα!…
Μετά ακολούθησε συζήτηση με τους προσκεκλημένους, και έγιναν τοποθετήσεις για το περιεχόμενου του βιβλίου από τους φίλους του συγγραφέα. Το λόγο πήραν οι: Καλαμάρας Γιώργος, Λιόλιου Αφροδίτη, Καζαντζίδης Γεώργιος. Μπουγάς Ευάγγελος.
Το ακροατήριο επιδοκίμασε πολύ θετικά την παρουσίαση και πάρα πολλοί έφυγαν μ’ ένα αντίτυπο του βιβλίου.
Για την επιτυχία της εκδήλωσης εργάσθηκαν οι: Χασπερίδης Σταύρος, Θεολογία Ταρλατζή, Κοπάνου Γεωργία και Ασλανίδου Νέλη.
Ζαγκανίκας Σίμος
