Ο νόμος για την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ που ψηφίστηκε στη Βουλή αποτελεί δεινή πολιτική ήττα για τον κ. Τσίπρα προσωπικά. Ο ίδιος μπορεί να βιώνει μια ακόμα αυταπάτη, δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να καταστρέφει πολύτιμους πόρους για την ανασυγκρότηση της χώρας. Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε εθνικό έγκλημα τον νόμο για τη Μικρή ΔΕΗ το 2014 και σήμερα με τις επιλογές του μας οδηγεί στη ΔΕΗ – νάνο. Οσα μεσολάβησαν για να φτάσουμε στη σημερινή καταστροφική εξέλιξη αποκαλύπτουν τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα εδώ και 3,5 χρόνια και κυρίως πού οδηγούμαστε από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. n Ακύρωσαν μια επιλογή που στόχευε στην ανταγωνιστική kWh και επέλεξαν να μοιράζουν προκλητικά δώρα στα συμφέροντα, με μεγάλο χαμένο την οικιακή κατανάλωση και τις ελληνικές επιχειρήσεις. n Αντικατέστησαν ένα επενδυτικό σχέδιο 5 δισ. ευρώ με την αποεπένδυση, μια διαδικασία που θεωρείται διεθνώς ως ή πιο σκληρή και ακραία νεοφιλελεύθερη επιλογή απελευθέρωσης με αμφισβητούμενα αποτελέσματα. n Οδήγησαν τη μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση της χώρας, μέσα σε δυο χρόνια, σε οικονομική ασφυξία υπερδιπλασιάζοντας τις ανείσπρακτες οφειλές και προκαλώντας κατάρρευση της μετοχής της και υποβάθμιση κατά 4 κλίμακες της πιστοληπτικής της αξιολόγησης. n Εξαφάνισαν κάθε πρόβλεψη ελάχιστου αποδεκτού τιμήματος που υπήρχε στον νόμο που κατάργησαν γιατί επείγονται να πουλήσουν όσο όσο, προκειμένου να καλύψουν δανειακές και λειτουργικές υποχρεώσεις της ΔΕΗ. Η μόνη έγνοια τους είναι να εμφανίσουν ως εύλογο το τίμημα που θα πετύχουν. n Κατάργησαν προκλητικά τη διαδικασία ενημέρωσης και συμμετοχής του Κοινοβουλίου που υπήρχε επίσης στον προηγούμενο νόμο υπηρετώντας κραυγαλέα την αδιαφάνεια σε μια μείζονος σημασίας αποκρατικοποίηση.
n Αγνόησαν επιδεικτικά τόσο τους εργαζόμενους όσο και τις λιγνιτοφόρες περιοχές που στήριξαν ενεργειακά τη χώρα για 60 ολόκληρα χρόνια. Οι εργαζόμενοι “παραδίδονται” χωρίς δικαιώματα και οι περιοχές χωρίς μέλλον. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα επέλεξε και μεθόδευσε συνειδητά αυτή την εξέλιξη ήδη από τον Ιούνιο 2016 και μάταια προσπαθούν να την αποδώσουν σε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που χρονολογούνται 6 μήνες αργότερα, Δεκέμβριο 2016! Η επίτροπος ανταγωνισμού κ. Vestager σε πρόσφατη απάντησή της σε σχετική ερώτηση ευρωβουλευτή τούς εκθέτει ανεπανόρθωτα. Το ανοσιούργημα είναι δικό τους αποκλειστικά. Πρόκειται για σκάνδαλο γιγαντιαίων διαστάσεων και δεν χρειάζονται “προστατευόμενοι μάρτυρες” για την τεκμηρίωσή του.
