Η 25η Μαρτίου, εκτός από ημέρα εθνικής και θρησκευτικής γιορτής στη

χώρα μας, είθισται να είναι και η μέρα κατά την οποία καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες μπακαλιάρου.

Είτε στο σπίτι, είτε σε κάποια ψαροταβέρνα, οι τηγανιτοί μπακαλιάροι, συνοδεία σκορδαλιάς, πάνε κι έρχονται. Ουζάκι, μπίρα ή κρασί, έρχονται και «δένουν» με το ταπεινό ψάρι.
Αν και όλοι οι παστοί μπακαλιάροι λίγο-πολύ είναι ίδιοι, υπάρχει μια μεγάλη και ειδοποιός διαφοροποίηση. Ττο κουρκούτι με το οποίο τηγανίζονται.

Κι επειδή γνωρίζουμε πολύ καλά τι πονοκέφαλος είναι η διαδικασία, αν δεν πετύχει το κουρκούτι (να γίνει τραγανό απ’ έξω με χρυσαφένιο χρώμα, και αφράτο μέσα με απαλή γεμάτη γεύση) το αποτέλεσμα δεν εντυπωσιάζει κανέναν.

Για να λύσουμε μια για πάντα αυτή την εξίσωση, δοκιμάσαμε το κουρκούτι αρκετών σεφ. Καταλήξαμε όμως σε αυτό του Άκη Πετρετζίκη. Ο λόγος; Είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε και εγγυημένα θα απογειώσει το μπακαλιάρο.

Κρατήστε σημειώσεις: