Καθώς περνούν άπρακτες οι μέρες και παρατείνεται η αβεβαιότητα για την τύχη των δύο στρατιωτικών που κρατούνται σε τούρκικες φυλακές υψίστης ασφαλείας χωρίς δίκη και χωρίς να είναι γνωστές οι κατηγορίες που θα τους απαγγελθούν, τα «σενάρια συνωμοσίας» που διατυπώθηκαν από τα πρώτα κι’ όλας 24ωρα της υπόθεσης, αρχίζουν ν’ απασχολούν όλο και πιο σοβαρά αναλυτές αλλά και πολιτικούς κύκλους.
Οι οποίοι, πλέον, εξετάζουν την υπόθεση στο ευρύτερο -και συνεχώς κλιμακούμενο- πλαίσιο προκλήσεων της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος, αλλά και της Κύπρου…
Η αρχική αμήχανη αντίδραση της κυβέρνησης
Η κυβέρνηση, η οποία κατελήφθη εξαπίνης από το συμβάν, αντέδρασε αρχικά αμήχανα και κατευναστικά, καλλιεργώντας την εντύπωση ότι πρόκειται περί «συνήθους περιστατικού», από αυτά που συμβαίνουν τακτικά και συνήθως επιλύονται σ’ επίπεδο στρατιωτικών διοικητών της παραμεθορίου περιοχής. Παραβλέποντας, όμως, ότι οι δύο συλληφθέντες οδηγήθηκαν και φυλακίσθηκαν στην Αδριανούπολη, με άγνωστο πότε θα διεξαχθεί η προαναγγελθείσα δίκη τους…
Όπως σημειώνεται, ακόμη και αν όντως οι Έλληνες στρατιωτικοί πέρασαν κατά λάθος στο τουρκικό έδαφος και είναι υπερβολικές οι υποψίες ότι τους είχαν στήσει ενέδρα οι Τούρκοι για να τους συλλάβουν, η συνέχεια του συμβάντος επιτρέπει πλέον την σκέψη ή και την υποψία ότι η Άγκυρα θεώρησε και εκμεταλλεύθηκε το συμβάν ως… θείο δώρο για να επεκτείνει και κλιμακώσει την απροκάλυπτη επιθετικότητά της στην δημιουργία «τετελεσμένων», σ’ ένα σχέδιο οργανωμένης έντασης που από μηνών εφαρμόζει.
Αναλυτές και πολιτικοί κύκλοι, θυμίζουν με σημασία την πρωτοφανή προκλητικότητα του Ερντογάν κατά την πρόσφατη επίσκεψή του (με πρωτοβουλία της Ελλάδος, που εξελίχθηκε σε απερίγραπτο φιάσκο) στην Αθήνα, τόσο με… τηλεοπτική κάλυψη εντός του Προεδρικού Μεγάρου όπου αμφισβήτησε την συνθήκη της Λωζάνης και απέτησε την έκδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, όσο και στην Ξάνθη που μίλησε δημόσια ότι η Τουρκία έχει «τέσσερις δικούς της βουλευτές» στην ελληνική Βουλή!
Εντάσεις που καλύπτουν ένα μέτωπο από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο
Λίγο καιρό αργότερα, τουρκικά πολεμικά σκάφη παρεμπόδισαν τον υπουργό Άμυνας να πλησιάσει τα ΄Ιμια, υποχρεώνοντας τον να … ρίξει το στεφάνι στην μνήμη των πεσόντων αξιωματικών κατά την κρίση του 1996 «κάπου» κοντά. Στην συνέχεια, τουρκική ακταιωρός επιχείρησε να εμβολίσει σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής (τον «Νικηφόρο»). Το συμβάν, εκτιμήθηκε τότε ως «τυχαίο». Εκτίμηση που ήρθε να διαψεύσει πανηγυρικά ο εμβολισμός (με παρ’ ολίγον τραγικές συνέπειες…) της ναυαρχίδας του στόλου του Λιμενικού, «Γαύδος», κατά τρόπο που (το αποδεικνύει και το υλικό από κάμερες ασφαλείας του σκάφους) δεν αφήνει αμφιβολίες ότι οι Τούρκοι σκοπούσαν σε πολεμικό επεισόδιο.
Ίσως, κατά τους αναλυτές, ότι δεν κατάφεραν οι Τούρκοι με το «Γαύδος», να το πέτυχαν (έστω κι «τυχαία»…) με το συμβάν στον Εβρο.
Όλα αυτά τα «αποσπασματικά», συνέβησαν ενώ τα οπλισμένα τουρκικά μαχητικά «σούρωναν» τον εθνικό εναέριο χώρο επί καθημερινής βάσεως, τουρκική φρεγάτα έφθασε μέχρι… το Σούνιο και ταυτόχρονα ο Ερντογάν και ένα πλήθος άλλων αξιωματούχων «αναβάθμισαν» την περιοχή των Ιμίων από «γκρίζα ζώνη», σε… τουρκικό έδαφος, προειδοποιώντας τους Έλληνες πως αν τολμήσουν να τα πλησιάσουν, «θα τους κόψουν τα πόδια».
Κατά τους στρατιωτικούς και διπλωματικούς αναλυτές, τα «συμβάντα» είναι πολλά και καταγράφηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα για να θεωρηθούν «τυχαία». Είτε «έτυχαν» είτε σχεδιάσθηκαν προσεκτικά, γεωγραφικά καλύπτουν ένα μέτωπο από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο (με τα τουρκικά πολεμικά να ματαιώνουν δυναμικά τις επιχειρήσεις ερευνών για αέριο), εξυπηρετούν κατά τον ιδανικότερο τρόπο τις πάγιες διεκδικήσεις της Άγκυρας, και συνοδεύονται από μια πολεμική ρητορική της καθεστωτικής μηχανής του «Σουλτάνου». Ο οποίος δικαιούται… δια να ομιλεί για «τα σύνορα της καρδιάς του» που περιλαμβάνουν και τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, αλλά δημιουργεί διπλωματικό επεισόδιο όταν ο Έλληνας Πρόεδρος μιλάει (έστω σε λάθος timing…) για τα «ιστορικά σύνορα» της χώρας του, τα οποία πάντως διευκρινίζει ότι «δεν διεκδικούμε»…
Την ώρα που η Τουρκία αντιμετωπίζει προβλήματα στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ
Διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα, διατυπώνουν την άποψη ότι οι μελετημένες αυτές κινήσεις της Άγκυρας έρχονται σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία η Τουρκία αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Και στο συριακό μέτωπο, όπου έχει απειλήσει ευθέως ακόμη και με σύγκρουση λόγω της υποστήριξης των Αμερικανών στους Κούρδους, αλλά και στο μέτωπο των διεθνών (και αμερικανικών) ερευνών για αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ, όπου η Άγκυρα απαιτεί συνεκμετάλλευση. Όπως και στο Αιγαίο…
Οι ίδιοι κύκλοι, σημειώνουν τις συχνές, τον τελευταίο καιρό, «ανησυχίες» του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα κ. Πάιατ για πιθανόν ελληνοτουρκικό «ατύχημα», υπογραμμίζουν την (μάλλον ασυνήθιστη, χωρίς παρουσία και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείο Άμυνας…) πολύωρη συνάντηση που είχε ο κ. Πάϊατ με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.
Και διατυπώνουν την εκτίμηση ότι είναι πολύ πιθανό η Τουρκία να θέλει να «συνομιλήσει» με τον άσπονδο, αυτή την εποχή, σύμμαχό της, τις ΗΠΑ, προκαλώντας την Ελλάδα, απειλώντας με πολεμικά «ατυχήματα» και προειδοποιώντας την Ουάσινγκτον ότι αν δεν γίνουν σεβαστές οι «ευαισθησίες» της στην ευρύτερη περιοχή, δεν αποκλείεται να κάνουν….Κούγκι όλη την εύφλεκτη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.