Tην κατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα βάζει στο «μικροσκόπιό» της η νέα ετήσια έκθεση «World Report 2018» του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κάνοντας λόγο για παγιδεύμενους ανθρώπους στα νησιά σε υπερπλήρειες καταυλισμούς υπό άθλιες συνθήκες.
Στην έκθεσή του για την Ελλάδα το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εστιάζει στην προσφυγική κρίση και τις επιπτώσεις της συμφωνίας με την Τουρκία. Όπως σημειώνεται, «παρά την πρόοδο η πρόσβαση στο άσυλο παραμένει δύσκολη και χρονοβόρα» ενώ παρατηρούνται χαμηλά ποσοστά αναγνώρισης προσφύγων στα νησιά.
Παράλληλα το παρατηρητήριο επισημαίνει ότι η πολιτική που διέπει τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας έχει παγιδεύσει χιλιάδες ανθρώπους στα νησιά, όπου ζουν σε υπερπλήρεις καταυλισμούς υπό άθλιες συνθήκες.
Ειδική αναφορά κάνει η HRW και στις κατηγορίες για υπέρμετρη χρήση βίας από την ελληνική αστυνομία κατά αιτούντων άσυλο σε εκδήλωση διαμαρτυρίας στη Μόρια της Λέσβου τον περασμένο Ιούλιο.
Οπως και πέρσι έτσι και φέτος η έκθεση εστιάζει περισσότερο στην εντεινόμενη μάχη κατά του λαϊκισμού. Πού όμως ακριβώς έγκειται η «επιτυχία στη μάχη υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» για την οποία γίνεται λόγος στην έκθεση; Όπως είπε σε συνέντευξή του προς τη Deutsche Welle o επικεφαλής του Human Rights Watch Γερμανίας Βέντσελ Μιχάλσκι:
«Η επιτυχία βρίσκεται εκεί όπου υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις κατά του δεξιού λαϊκισμού και απολυταρχικών καθεστώτων που προσπαθούν να καταπατήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, για παράδειγμα, δεν κατάφερε τελικά να πετύχει όλα όσα ήθελε, όπως τον πλήρη αποκλεισμό των μουσουλμάνων που θέλουν να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ.
Το τείχος προς το Μεξικό δεν έχει κατασκευαστεί ακόμη ενώ την ίδια ώρα δεν προχωρά η επαναπροώθηση των λεγόμενων ‘dreamers’, των μεταναστών δηλαδή που εισήλθαν ως παιδιά παρανόμως στις ΗΠΑ. Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι η αντίσταση αξίζει».
Στη μάχη κατά του λαϊκισμού, όπως επισημαίνει ο ειδικός, πρέπει να συγκροτηθεί μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών, σε συνεργασία με το νομικό κόσμο, βουλευτές και την αντιπολίτευση.
«Όλοι καλούνται να δώσουν μάχη κατά του εθνικιστικού και απάνθρωπου λαϊκισμού. Και όπου δίνονται μάχες, κερδίζονται. Ένα παράδειγμα είναι η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία κατά της Μαρίν Λεπέν. Με μια δεξιά λαϊκίστικη κυβέρνηση θα επιδεινώνονταν σημαντικά η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γαλλία.
Αυτό απετράπη επειδή ο Μακρόν τράβηξε σαφείς διαχωριστικές γραμμές και ανέδειξε εναλλακτικές κατά του λαϊκισμού, καταφέρνοντας εντέλει να κινητοποιήσει τις μάζες. Το αντιπαράδειγμα είναι η Αυστρία όπου τα κυρίαρχα κόμματα αντιγράφουν τα συνθήματα του δεξιού λαϊκισμού. Εκεί οι πολίτες ψήφισαν το πρωτότυπο. Το παραδοσιακό λαϊκό κόμμα έκανε στροφή προς τον δεξιό λαϊκισμό συγκυβερνώντας πλέον με το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας».
