Η μητρότητα είναι μια περίοδος της ζωής γεμάτη αντιθέσεις και ποικίλα συναισθήματα: αγάπη, συγκίνηση, ευτυχία, στενοχώρια, αγωνία, άγχος.
Κάθε νέος γονιός καλείται να περάσει μέσα από μια σειρά προσαρμογών για να μπορέσει να μεγαλώσει το παιδί του και ταυτόχρονα να μην χάσει την ταυτότητά του, την προσωπικότητα του.
Η σύγχρονη γυναίκα είναι ακόμη πιο ευάλωτη σε αυτήν την περίπτωση και το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει μια νέα μελέτη από το πανεπιστήμιο του Tilburg της Ολλανδίας.
Οι ψυχολόγοι που διενήργησαν τη συγκεκριμένη έρευνα ανέλυσαν στοιχεία από περισσότερες από 84.000 Νορβηγίδες από το 1999 μέχρι και το 2008.
Οι γυναίκες που έλαβαν μέρος στην έρευνα συμπλήρωσαν τα απαιτούμενα στοιχεία σε δύο φάσεις κατά τις πρώτες εγκυμοσύνες τους, σε τρεις φάσεις μετά τη γέννηση του παιδιού τους, με την τελευταία να ολοκληρώνεται 36 μήνες μετά τη γέννα, ενώ κάποιες άλλες πριν και μετά τη γέννηση του δεύτερου, τρίτου και τέταρτου παιδιού τους.
Οι ερευνητές κατέληξαν σε ένα σταθερό μοτίβο: Οι γυναίκες παρουσίασαν μείωση της αυτοεκτίμησης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους και στη συνέχεια, αυτή αυξήθηκε έξι μήνες μετά.
Ωστόσο, η αυτοεκτίμηση τους μειώθηκε και πάλι και μάλιστα παρουσίασε διαρκή πτώση.
Στα τρία πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού τους, η αυτοεκτίμηση των γυναικών ήταν ακόμη κατώτερη από το όριο.
Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν αν αυτή η μεταβολή στην αυτοεκτίμηση των γυναικών διήρκεσε περισσότερο διάστημα, καθώς δεν συνέλεξαν περισσότερα στοιχεία, όμως ξέρουν ότι δεν επρόκειτο για μια μόνιμη κατάσταση, καθώς οι γυναίκες που συμμετείχαν εκ νέου στην έρευνα όταν πια περίμεναν το επόμενο παιδί τους, βρίσκονταν στο αρχικό στάδιο της αυτοεκτίμησης τους, σε αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν βασικό όριο. Και τότε, η διαδικασία της μείωσης της αυτοεκτίμησης ξεκινούσε από την αρχή.
Οσο για τα αίτια που προκάλεσαν αυτή τη μεταβολή στην αυτοεκτίμηση των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι ερευνητές σημείωσαν παράγοντες όπως οι φυσιολογικές σωματικές αλλαγές, το στρες που δημιουργείται για την ανάπτυξη του μωρού, οι ορμονικές αλλαγές, αλλά και η αγωνία για το μέλλον.
Μετά τη γέννηση του παιδιού η εικόνα αυτή γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη, μιας και οι ερευνητές κάνουν λόγο για ακόμα έναν παράγοντα.
Στα πλαίσια αυτά ζήτησαν από τις γυναίκες να αξιολογήσουν τις σχέσεις τους και με βάση τις απαντήσεις όσων συμμετείχαν, διαπίστωσαν ότι η εκτίμηση των γυναικών για τους ρομαντικούς τους συντρόφους παρέμενε σχετικά σταθερή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά έπεφτε δραματικά αμέσως μετά τη γέννηση. Το ίδιο αποτέλεσμα παρατηρήθηκε, σε μικρότερο όμως βαθμό, μετά τη γέννηση των επόμενων παιδιών.
Σαφέστατα, τα συμπεράσματα των ερευνητών δεν αφορούσαν το σύνολο των γυναικών, μιας και δεν βίωσαν όλες όσες συμμετείχαν την απώλεια της αυτοεκτίμησης ή αλλαγές στις σχέσεις τους.
Το παραπάνω δεδομένο επέτρεψε στους ερευνητές να κάνουν την εξής συσχέτιση: Οι γυναίκες που ανέφεραν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση έτειναν επίσης να αναφέρουν μειωμένη εκτίμηση των σχέσεων τους.
Αν και είναι αδύνατο να πει κανείς αν το ένα προκάλεσε το άλλο, αλλά είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για δύο συναφείς εμπειρίες -αλλαγές οι οποίες επιδεινώνονται όταν κανείς γίνεται γονιός.
bovary