Ενδιαφέρεται κανείς για μια δωρεάν κότα; Δεν πρόκειται για το τέχνασμα κάποιου απατεώνα αλλά για ένα επιχειρηματικό μοντέλο που έχει βοηθήσει εκατοντάδες αγροτικές οικογένειες να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια στην πόλη Γιαν’αν, το λίκνο της κινεζικής επανάστασης. Η επιχειρηματικότητα σήμερα δεν έχει καμία σχέση με το πώς ήταν τα πράγματα πριν από 15 χρόνια για τον Τζανγκ Τσουνπού.

Σήμερα, ο 53χρονος πλέον Τζανγκ δεν είναι υποχρεωμένος να βγει στα χωράφια μες στο σκοτάδι, όπως έκανε τότε, ούτε να αφήνει κρυφά κότες στις αυλές των συγχωριανών του. Το πρόγραμμα του για την ενοικίαση μιας… κότας αφοράς ουσιαστικά τον δωρεάν δανεισμό των πτηνών αυτών σε αγρότες που στη συνέχεια κερδίζουν χρήματα πουλώντας τα αυγά τους στο συνεταιρισμό του Τζανγκ. Την τελευταία δεκαετία, το πρόγραμμα αυτό βοήθησε περισσότερα από 800 νοικοκυριά στην απομονωμένη, ορεινή επαρχία Γιαντσάνγκ. Στο παρελθόν, επιβίωναν με ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα λιγότερο των 2.500 γιουάν (περίπου 360 δολαρίων). Η ιδέα γεννήθηκε στον Τζανγκ εντελώς τυχαία. Το 2003, είχε κέρδη από την πώληση αυγών και αγόρασε 6.000 κότες. Η εκτροφή τους όμως ήταν πολύ δυσκολότερη απ’ ό,τι περίμενε. Δεν ήταν εύκολο «να τις αφήνει κανείς ελεύθερες στις πλαγιές των βουνών». «Το χειρότερο είναι ότι δεν έκαναν αυγά. Έφθασα στα όρια της χρεοκοπίας, αλλά δεν μπορούσα να τις αφήσω να πεθάνουν από την πείνα», ανέφερε ο Τζανγκ. Τότε άρχισε να χτυπά μία προς μία τις πόρτες των συγχωριανών τους και να τους προσφέρει τις κότες. Λίγοι ήταν αυτοί που δέχθηκαν καθώς πίστεψαν ότι ήθελε να τους ξεγελάσει. Κάποιες φορές, άφηνε κρυφά μια κότα στην αυλή κάποιου και έφευγε τρέχοντας. Ο Λιου Σουετζίν ήταν ένας από τους λίγους που δέχθηκε 50 κοτόπουλα από τον Τζανγκ πριν από 10 χρόνια, όταν ακόμα ζούσε σε μια σπηλιά στην πλαγιά ενός γυμνού λόφου. Το πρόγραμμα απέφερε στο Λιου χιλιάδες γιουάν τον πρώτο χρόνο και δεν χρειάστηκε να αναζητήσει δουλειά στην πόλη όπως έκαναν πολλοί συγχωριανοί του. Η κατάσταση εξελίχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον ίδιο, την άρρωστη σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά. Σήμερα ο Λιου έχει πάνω από 150 κότες και ετήσιο εισόδημα έως 30.000 γιουάν (4.350 δολάρια). Κάθε εβδομάδα, οι εργάτες του συνεταιρισμού έρχονται να συλλέξουν τα αυγά, που στη συνέχεια μεταφέρονται στη Σι’αν, πρωτεύουσα της βορειοδυτικής επαρχίας της Κίνας Σαανσί, που βρίσκεται σε απόσταση άνω των 400 χιλιομέτρων. «Οι κότες ελευθέρας βοσκής και τα αυγά τους πωλούνται σαν ζεστό ψωμί στις μεγάλες πόλεις, όπου ολοένα και περισσότεροι αναζητούν υγιεινές τροφές», δήλωσε ο Τζανγκ. Ο συνεταιρισμός του κερδίζει 0,1 γιουάν για κάθε αυγό, ενώ οι αγρότες παίρνουν 0,15 γιουάν. «Η εκτροφή ορνίθων δεν απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες ή κόπο.

Είναι εύκολο για τους αγρότες με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης ή προβλήματα υγείας», δήλωσε ο Τζανγκ, προσθέτοντας ότι κάθε αγρότης κερδίζει περίπου 100 γιουάν το χρόνο για κάθε κότα και αυτό σημαίνει ότι καταφέρνει και γλιτώνει από τη φτώχεια. Σύμφωνα με την υπηρεσία καταπολέμησης της φτώχειας στο Γαν’αν, περίπου το 60% του φτωχού πληθυσμού της πόλης δεν μπορεί να εργαστεί κυρίως λόγω προβλημάτων υγείας. Αυτό αποτελεί πραγματικό πονοκέφαλο για τις τοπικές κυβερνήσεις που θέλουν να τους βοηθήσουν να έχουν μια καλύτερη ζωή. «Το πρόγραμμα ‘νοίκιασε μια κότα’ είναι μια καλή απάντηση. Ο συνεταιρισμός χρειάζεται μια σταθερή τροφοδοσία προϊόντων, ενώ οι αγρότες θέλουν να πουλήσουν αυτά που παράγουν», δήλωσε ο Τζανγκ Μινγκ, αναπληρωτής επικεφαλής της επαρχίας Γιαντσάνγκ. Στην επαρχία Γιαντζάνγκ υπάρχουν πάνω από 20.000 καταγεγραμμένα φτωχά νοικοκυριά. Πάνω από 98% αυτών, κατάφεραν να ξεφύγουν από τη φτώχεια μέσω συνεταιρισμών όπως του Τζανγκ. «Περισσότεροι άνθρωποι θα γλιτώσουν από τη φτώχεια με το πρόγραμμά μου», δεσμεύθηκε ο Τζανγκ, που σχεδιάζει να αυξήσει τον αριθμό των πτηνών που νοικιάζει από τα 70.000 στα 300.000 μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.

ΑΠΕ-ΜΠΕ