Καθόμασταν σ΄ένα τραπεζάκι του καφέ, όταν μας πλησίασε κάποιος κύριος, καλοπροαίρετος μάλλον, που ήθελε να ανοίξει κουβέντα μαζί μας.
Μας ήταν τόσο γνωστός όσο και άγνωστος.Διαβάζω κάπου κάπου τα άρθρα σας, μου είπε. Η τελευταία σας σειρά για τον ”άθεο” με προκάλεσε. Ήθελα να τα πούμε λίγο και γι΄αυτό χαίρομαι που σήμερα σας συναντώ.Ήθελα να εκφράσω την αντίδρασή μου, που είναι και πίστη μου. Όσοι έχουν σφαιρική και πολύπλευρη μόρφωση για το ιστορικό και κοινωνικό γίγνεσθαι και ανοιχτό μυαλό συνάμα, αυτοί γίνονται άθεοι. Κι είναι και ελεύθεροι άνθρωποι. Οι μέτριες διάνοιες κι αυτοί που έχουν δουλικό πνεύμα πιστεύουν σε Θεό. Οι μεγάλες διάνοιες τον απορρίπτουν. Π.χ Ο Καζαντζάκης, ο Μαρξ. Παλαιότερα στη Δύση οι διαφωτιστές, με κύριο το Βολταίρο, που εσείς του προσάψατε το χαρακτηρισμό ”Πατριάρχης της απιστίας”. Αδικείτε την πραγματικότητα. Οι θρησκευτικοί άνθρωποι έχουν μονόπλευρη μόρφωση και βλέπουν μυωπικά τα πράγματα.Μέχρι που να διαλύσουμε την παρέα ειπώθηκαν πολλά…Χαρήκαμε την ειλικρινή και φιλική προσέγγιση αυτού του ανθρώπου. Και τον ευχαριστούμε για όσα μας είπε. Ίσως κι αυτός εμάς για όσα του είπαμε. Επειδή πιστεύω ωστόσο ότι η δική του ένσταση είναι η ίδια με πολλών άλλων αναγνωστών μας, σήμερα που γιορτάζουμε την αγία Αικατερίνη — 25 Νοεμβρίου — παραθέτουμε ως πρώτη απάντηση στο επιχείρημα του φίλου μας για τις μεγάλες ή μέτριες διάνοιες, την πολύπλευρη ή μονόπλευρη μόρφωση, το μυωπικό ή ευρύ πνεύμα, αποσπάσματα από τη βιογραφία της, για να είμαστε έτσι και μέσα στην επικαιρότητα. Τη βιογραφία την ανεβάσαμε κι άλλες φορές στο παρελθόν.” Αικατερίνα το όνομά της. Έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ( 287 – 305 μ.Χ ) και ήταν κόρη του ηγεμόνα της πόλης Κώνστα. Ήταν προικισμένη με εξαιρετικά σωματικά, διανοητικά και ψυχικά χαρίσματα.Μαζί με τη βασιλική της καταγωγή αυτά όλα ήταν οι καλύτερες προ’υ’ποθέσεις για μια εξέχουσα θέση στη σύγχρονή της κοινωνία. Ήταν δε, εκτός από ευφυέστατη, και φιλομαθής. Είχε μελετήσει σε βάθος τα έργα των αρχαίων Ελλήνων ποιητών, ρητόρων και σοφών, όπως επίσης — αφού με θαυμαστό τρόπο διδάχθηκε το χριστιανισμό με τη βοήθεια και της μητέρας της που ήταν κρυφή χριστιανή — και την Αγία Γραφή και τα κείμενα των εκκλησιαστικών συγγραφέων. Έτσι είχε άρτια κατάρτιση στη θύραθεν και στη χριστιανική παιδεία. Κατείχε όλη τη σοφία της εποχής της.Αυτό δεν της δημιούργησε έπαρση. Αντίθετα δίνοντας τροφή στο φιλέρευνο πνεύμα και τη στοχαστική διάνοιά της τη βοήθησε να επιλέξει συνειδητά το Χριστό και την καινούρια θρησκεία. Το σωματικό της κάλλος, η ομορφιά της ψυχής της, η μόρφωσή της, η καταγωγή της προκάλεσαν εξαίρετους νέους, που ήταν εξίσου κοινωνικά καταξιωμένοι, πλούσιοι και μορφωμένοι να τη ζητήσουν για γυναίκα τους. Η Αικατερίνα δεν συγκινήθηκε από κανένα τους. Η καρδιά της φλεγόταν από έρωτα για τον καθ’ όλα αξιέραστο Κύριο. Τον λάτρευε και Του είχε παραδώσει τον εαυτό της. Ζούσε μοναδικά βιώματα και ένιωθε κάθε πληρότητα στην ψυχή της. Δεν άλλαζε την ευτυχία της μ΄όλα τα βασίλεια και τη δόξα αυτού του κόσμου. Κι ήταν πεπεισμένη ότι όποιος δε γνωρίσει και δεν αγαπήσει το Χριστό στερείται ουράνιες και ανεκλάλητες ομορφιές. Το περιεχόμενο της αληθινής ζωής. Λυπόταν βαθιά, όταν έβλεπε τους ανθρώπους να λατρεύουν ξόανα και να κάνουν θυσίες στα είδωλα — τότε επικρατούσε η θρησκεία των ειδώλων, που ήταν και επίσημη θρησκεία του κράτους –. Πονούσε, γιατί, ενώ ο ίδιος ο Θεός είχε κατέβει στη γη, να αποκαλύψει στους ανθρώπους που ήταν βυθισμένοι στην άγνοια, στην πλάνη και την ακολασία, τη ζωή που οδηγεί στη σωτηρία, οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να παραμένουν στην αμαρτία και την ειδωλολατρεία. Γι΄αυτό προσευχόταν πολύ θερμά να την αξιώσει ο Θεός να γίνει μάρτυρας της αγάπης Του και του ονόματός Του στους ανθρώπους αυτούς. Έτσι φωτισμένη κάποια μέρα, που ο αυτοκράτορας Μαξιμίνος, όντας στην Αλεξάνδρεια, θυσίαζε σε ναό των ειδώλων, πήρε μαζί της μερικούς υπηρέτες και κατευθύνθηκε προς τα εκεί. Σημειώνουμε ότι είχε προηγηθεί διάταγμα του Μαξιμίνου, που επέβαλλε σ΄όλους τους υπηκόους να θυσιάσουν στα είδωλα. Στο ναό η Αικατερίνα τόλμησε να ζητήσει τον αυτοκράτορα και να του μιλήσει για την αληθινή θρησκεία και το ψεύδος των ειδώλων. Ο Μαξιμίνος ένιωσε να εκπλήσσεται από την παρρησία της, τη μόρφωσή της και τη διαλεκτική της δεινότητα και την κάλεσε μια μέρα στα ανάκτορα για να την ακούσει με άνεση. Εκεί αισθανόμενος μειονεκτικά μπρος στη σοφία της, προφασίστηκε ότι είναι ανάξιο να συνδιαλέγεται με μια γυναίκα και την υποχρέωσε, να περιμένει με κράτηση στη φυλακή, να αντιμετωπίσει τους σοφότερους ρήτορες της επικράτειας, που θα τους καλούσε στην αυλή του γι΄αυτό το λόγο. Και πράγματι ύστερα από εντολή του συγκεντρώθηκαν οι δεινότεροι ρήτορες και σοφοί, πενήντα τον αριθμό, να αντικρούσουν την Αικατερίνα. Πριν βέβαια της γνωστοποιηθεί η άφιξη των σοφών, η Αικατερίνα ενισχύθηκε από άγγελο Κυρίου στη φυλακή, ο οποίος την ενθάρρυνε και τη διαβεβαίωσε ότι θα νικήσει όλους αυτούς. Πράγματι, όταν κλήθηκε η Αικατερίνα ενώπιόν τους, με φωτισμένη διάνοια και σύνεση, με σεμνότητα, αλλά και με αξιοθαύμαστη επιχειρηματολογία κατέρριψε όλα τους τα επιχειρήματα. Κι όχι μόνο αυτό. Κατάφερε να τους κερδίσει όλους στην καινούργια πίστη. …………………………………………………………………………………………………………………………………………………….. Αυτούς ακολούθησαν και πολλοί άλλοι ειδωλολάτρες. Αφού τελείωσε αυτή η δοκιμασία της αγίας με τους ρήτορες σοφούς, ο Μαξιμίνος θαυμάζοντάς την πάρα πολύ, προσπάθησε να την κλονίσει με κολακευτικά λόγια και υποσχέσεις. Όταν την είδε αμετάπειστη, την παρέδωσε σε σωματικά βασανιστήρια. Διέταξε να της βγάλουν την πορφύρα και να της καταξεσχίσουν ολόκληρο το σώμα χτυπώντας την ανηλεώς με βούνευρα ( μαστίγια με λουριά και νεύρα βοδιού ). Αιμόφυρτη και καταπληγιασμένη την κλείνει στη φυλακή για δώδεκα μέρες. Η καρτερία της, η γενναιότητά της και η ηρεμία της θαυμαστά. Με όλα αυτά η Αυγούστα Φαυστίνα, η σύζυγος του βασιλιά, ομολογεί ότι θέλει να βαπτισθεί χριστιανή. ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………. Παραμονή της δωδέκατης μέρας ο Χριστός εμφανίζεται στην Αικατερίνα στη φυλακή και την ενισχύει. Της ζητάει να δείξει υπομονή στα βασανιστήρια και να μη δειλιάσει και της λέει ότι Αυτός θα είναι δίπλα της και θα την οπλίσει με δύναμη. Της είπε ακόμη ότι θα πιστέψουν πολλοί βλέποντας την καρτερία της. Την άλλη μέρα η αγία παρουσιάστηκε με προσταγή του βασιλιά ενώπιόν του, με πρόσωπο που ακτινοβολούσε μια υπερκόσμια χάρη, γλυκύτητα και αγγελική ομορφιά. Αυτά ώθησαν το Μαξιμίνο να προσπαθήσει ακόμα μια φορά να μεταπείσει την Αικατερίνα και με την υπόσχεση να συγκυβερνήσουν στο βασίλειό του, πράγμα που όχι μόνο άφησε αδιάφορη την αγία, αλλά και του αντέστρεψε το δέλεαρ :να γίνει κι αυτός χριστιανός, για να συμβασιλέψει με το Χριστό. Τότε εξοργισμένος ο αυτοκράτορας την παραδίνει και πάλι στους δεσμοφύλακες να την οδηγήσουν στη φυλακή, μέχρις ότου ετοιμαστεί ένα κολαστήριο μηχάνημα. Ύστερα από την καθορισμένη προθεσμία, η Αικατερίνα παραμένοντας ήρεμη και ακλόνητη στην πίστη της οδηγείται μπροστά στο βασιλιά. Με διαταγή του δένουν το σώμα της στη μέση τεσσάρων τροχών, που γύρω τους είχαν καρφώσει πριόνια και μυτερά καρφιά. Οι δύο θα γύριζαν αριστερά και οι άλλοι δύο δεξιά. Έτσι θα καταξέσχιζαν τις σάρκες της. Άγγελος Κυρίου όμως διαλύει τον τροχό και τελικά οδηγείται στο θάνατο με αποκεφαλισμό, αφού τη μιμήθηκαν στην πίστη εκτός από την Αυγούστα και πλήθος επωνύμων και ανωνύμων ειδωλολατρών. Τη γιορτάζουμε στις 25 Νοεμβρίου” ———————————————————————————————————————————————— Νομίζουμε πως είναι ηχηρό το μήνυμα από τα παραπάνω πως απ΄όλους τους χώρους μπορεί να βγαίνουν πιστοί και απ΄όλους τους χώρους να προβάλλουν άθεοι. Η πίστη, το ξαναγράφουμε, είναι δώρο της χάριτος του Θεού για όλους τους ανθρώπους, αλλά πιάνει ρίζες εκεί που υπάρχει καλή προαίρεση, ευγένεια ψυχής,ταπεινό φρόνημα, ανήσυχο κι ασυμβίβαστο πνεύμα. Μακάρι ν΄ανήκουμε σ΄αυτή τη μερίδα των ανθρώπων, που είναι σίγουρα τυχεροί. Μακάρι

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός