Σύμφωνα με όσα ανέφερε την Τετάρτη η Χίλαρι Κλίντον, ο Ντόναλντ Τραμπ, εκτός από«επικίνδυνος για τη δημοκρατία» των ΗΠΑ, είναι επίσης «διχαστικός», καθώς η προεκλογική του εκστρατεία «βασίζεται στην υποδαύλιση της δυσπιστίας ενώ στρέφει Αμερικανούς εναντίον Αμερικανών».

Σύμφωνα ωστόσο με τον Τζέιμς Κόμι, επικεφαλής του FBI, είναι η πρώην Πρώτη Κυρία αυτή που υπήρξε επικίνδυνη για την ασφάλεια των ΗΠΑ καθώς ενήργησε «εξαιρετικά ανεύθυνα» κατά τη θητεία της στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.

Παρότι η υποψήφια για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών γλίτωσε την άσκηση ποινικής δίωξης για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε απόρρητα έγγραφα μέσω προσωπικών της λογαριασμών ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, αποτελεί γεγονός ότι βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, με πάρα πολλούς αναποφάσιστους αμερικανούς ψηφοφόρους να αμφιβάλλουν και για τη δική της αξιοπιστία. Αιτία; Το γεγονός ότι αρκετά από όλα όσα ισχυρίστηκε ενώπιον ειδικής εξεταστικής επιτροπής του Κογκρέσου σχετικά με τα πεπραγμένα της στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ έρχονται σε αντίθεση με τα ευρήματα της έρευνας του FBI.

Οσον αφορά τη στήριξη που της παρείχε την Τρίτη ο πρώην, πλέον, εσωκομματικός της αντίπαλος κατά τις προκριματικές εκλογές Μπέρνι Σάντερς, η Χίλαρι Κλίντον κάθε άλλο παρά σίγουρη μπορεί να είναι για την ψήφο των οπαδών του πιο «αριστερού» υποψηφίου για το προεδρικό χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος. «Πρέπει να είσαι ο μεγαλύτερος πουλημένος όλων των εποχών. (Η Κλίντον) εκπροσωπεί όλα όσα για τα οποία παραπονιέσαι, και τώρα όλα αυτά πρόκειται να τα ξεχάσεις στο όνομα του δικομματισμού» ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από αυτούς.

Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση όμως βρίσκεται και ο περιβόητος Ντόναλντ. Το πλήγμα που δέχθηκε η Χίλαρι όσον αφορά την ακεραιότητά της ενίσχυσε, τουλάχιστον δημοσκοπικά, τον νεοϋορκέζο δισεκατομμυριούχο, δίνοντάς του μάλιστα το προβάδισμα στις παραδοσιακά κρίσιμες για το τελικό αποτέλεσμα Πολιτείες της Φλόριδας και της Πενσιλβάνια. Εξακολουθεί όμως να δείχνει ανίκανος να περιορίσει τον κύριο αντίπαλό του, που δεν είναι άλλος από τον κακό του εαυτό.

Οποτε δεν λέει μισές αλήθειες, αν όχι ψέματα, επί παντός επιστητού, αναλώνεται είτε επαινώντας τον Σαντάμ Χουσεΐν επειδή ήταν καλός στο να σκοτώνει τρομοκράτες είτε αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να παραιτηθεί σε περίπτωση που εκλεγεί στην προεδρία. «Θα σε ενημερώσω πώς αισθάνομαι για αυτό αφότου συμβεί» ήταν η απάντηση που έδωσε σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου των «New York Times». Την ίδια ώρα αναζητεί απεγνωσμένα χορηγούς, καθώς οι παραδοσιακοί δωρητές του Μεγάλου Παλαιού Κόμματος του Αβραάμ Λίνκολν αρνούνται να του προσφέρουν μερικά από τα πολλά εκατομμύρια δολάρια που χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει το τελικό, και πιο κρίσιμο, στάδιο της προεκλογικής του εκστρατείας.

Οσον αφορά το κλίμα στο εσωτερικό του κόμματος εν όψει του εθνικού συνεδρίου των Ρεπουμπλικανών – από αύριο ως την 21η του μήνα στο Κλίβελαντ – κατά τη διάρκεια του οποίου θα αναδειχθεί και επίσημα ο υποψήφιος για τις εκλογές του Νοεμβρίου, είναι κάθε άλλο παρά ενωτικό. «Αν δεν ενωθούμε ως κόμμα και δεν τη σταματήσουμε, τότε η μοναδική εναλλακτική επιλογή είναι να συνηθίσουμε τη φράση “η πρόεδρος Χίλαρι Κλίντον”» δήλωσε ο ελληνογερμανικής καταγωγής πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των ΡεπουμπλικανώνΡέινς Πρίμπους.

Και το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι το εξής: Αποτελούν οι κλυδωνισμοί στα στρατόπεδα και της Χίλαρι και του Τραμπ σημάδι για όλα όσα πρόκειται να ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων μηνών; Θα γίνουν οι Αμερικανοί μάρτυρες μιας αντιπαράθεσης η ουσία της οποίας θα είναι κάθε άλλο παρά πολιτική;

«Ναι, κατά πάσα πιθανότητα η μάχη για την προεδρία δεν θα είναι εύκολη. Θα δούμε πολλά στρατηγήματα και από τους δύο υποψηφίους με στόχο την κατάληψη της προεδρίας. Πρέπει να συγκεντρώσουν όλη τη στήριξη που μπορούν, καθώς αμφότεροι έχουν ιστορικά υψηλά αρνητικά ποσοστά» προσδιόρισε μιλώντας στο «Βήμα» η Μπεατρίζ Κουάρτας, αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος Πολιτικής Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον. «Σύμφωνα με το ίδρυμα Pew, ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο πιο αντιδημοφιλής προεδρικός υποψήφιος στην Ιστορία. Οι ψηφοφόροι θεωρούν πως καλούνται να επιλέξουν το μικρότερο κακό. Κατ’ επέκταση, και οι δύο υποψήφιοι πρέπει να φαίνονται καλοί (το δυνατόν λιγότερο κακοί) στα μάτια του κόσμου» επισήμανε η αμερικανίδα ακαδημαϊκός.