Ύστερα από ένα διάλειμμα με θέματα πάνω στην επικαιρότητα, επιστρέφουμε στη σειρά μας: ”Εχθροί της Εκκλησίας”.Αθόρυβα και ανεπαίσθητα, αλλά και επίσημα και οργανωμένα, σε μεγάλη έκταση και στην πατρίδα μας, έχει απλώσει τα πλοκάμια του ένα παραθρησκευτικό φαινόμενο και φιλοσοφικό σύστημα, που υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι με μεσολάβηση ειδικών προσώπων, των μέντιουμ, μπορούν να επικοινωνούν με τα πνεύματα των νεκρών και να λύνουν τις διάφορες απορίες ή προβλήματά τους. Είναι ο Πνευματισμός. Στη θεωρητική του μορφή προσπαθεί να εξηγήσει τα φαινόμενα που σχετίζονται με την ψυχή του ανθρώπου (μεταψυχικά ή παραψυχικά= διόραση, τηλεπάθεια, γνώση μελλοντικών γεγονότων, μαγεία, τυχαία φαινόμενα που επηρεάζονται από τη σκέψη ή τη θέληση ενός ατόμου, όπως το ρίξιμο των χαρτιών ή των ζαριών, λύγισμα ενός κουταλιού ή μετακίνηση πραγμάτων από μακριά, κ.ά.). Στην πρακτική του μορφή διοργανώνει πνευματιστικές συγκεντρώσεις ή ασκεί την τέχνη της μαντείας.Η ιστορία του είναι πολύ παλιά, γιατί οι ρίζες του βρίσκονται σ΄όλες σχεδόν τις ανατολικές και μεσογειακές θρησκείες. Οι Ινδοί φακίρηδες, οι Θιβετιανοί λάμα (πνευματικοί δάσκαλοι) — ακόμα και τώρα — , όπως και η Πυθία των Δελφών κ.ά. δεν ήταν παρά τα μέντιουμ της εποχής.Μεγάλη εξάπλωση μ.Χ γνώρισε ο Πνευματισμός στα σκοτεινά χρόνια του μεσαίωνα και στα νεότερα, ιδίως μετά το 1847, οπότε παρατηρήθηκαν και μελετήθηκαν επιστημονικά τα πρώτα πνευματιστικά φαινόμενα που παρουσιάστηκαν σ΄ ένα χωριό των Η.Π.Α. Εκεί οι δυο αδερφές Φοξ, Κέητ και Μαργαρίτα, υποστήριξαν ότι άκουγαν χτυπήματα στους ξύλινους τοίχους του μικρού εξοχικού τους σπιτιού, στο οποίο έμεναν. Απαντώντας με χτυπήματα κι αυτές ανέπτυξαν μια επικοινωνία με το πνεύμα κάποιου που ήταν θαμμένος στο υπόγειο του σπιτιού τους. Έτσι έκαναν έναν κώδικα επικοινωνίας, ένα ”αλφάβητο”, με το οποίο επικοινωνούσαν με τις ”οντότητες” (πνεύματα). Στην Ελλάδα το 1923 ο Άγγελος Τερζάκης ίδρυσε ” την Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών”, που ασχολείται με μεταψυχικά προβλήματα, δηλώνοντας μεταξύ άλλων: ”πιστεύω ακραδάντως και μόνον εις την θρησκείαν της επιστήμης, όπως διεμορφώθη μετά την ανακάλυψιν της ραδιενεργείας και της διασπάσεως του ατόμου”. Άλλος πνευματιστικός φορέας στη χώρα μας είναι και το ”Ινστιτούτο Παραψυχολογίας Αθηνών” του Γ.Βουλούκου (1930-2005). Αυτός αποδεχόταν την αστρολογία, τη χειρομαντεία, την αυτόματη γραφή, τη μετενσάρκωση. Ο διαλογισμός υπήρξε βασική μέθοδος αυτής της ομάδας.Κατά τους υλιστές τα πνευματιστικά φαινόμενα είναι μια καλοστημένη απάτη των μέντιουμ ή φαντασιοπληξίες αρρωστημένων μυαλών.Κατά τους οπαδούς της ψυχοφυσιολογίας ή ψυχοδυναμικής εξηγούνται ως εξής: Το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει μια μυστηριώδη δύναμη — σαν νευρικό ή μαγνητικό ρεύμα — το οποίο διαθέτουν άφθονο εκ φύσεως ορισμένα άτομα, τα μέντιουμ. Αυτά τα άτομα αξιοποιώντας αυτή τη δύναμη και εκπέμποντάς την προκαλούν τα διάφορα μεταψυχικά φαινόμενα.Κατά τους πνευματιστές, κάθε άνθρωπος, εκτός από το υλικό σώμα (που καταστρέφεται μετά το θάνατο) και από την ψυχή του που είναι πνευματική, έχει και τρίτο στοιχείο, το ”περίπνευμα”, που περιβάλλει όλο του το σώμα και είναι ημιυλικό (αιθερικό, αεριώδες) και αόρατο. Κατ΄αυτούς , μετά το θάνατο του ανθρώπου ψυχή και περίπνευμα κυκλοφορούν ελεύθερα στον ουρανό και στη γη. Όταν προσκληθούν από κάποιο μέντιουμ έρχονται και τα δύο αυτά στοιχεία και με τη βοήθεια του μέντιουμ αποκτούν την ικανότητα να επιδρούν πάνω στην ύλη (σε ανθρώπους, ζώα ή αντικείμενα). Έτσι το πνεύμα του νεκρού μπορεί να γράφει με το χέρι του μέντιουμ ή να μιλάει με το στόμα του μέντιουμ, το οποίο, καθώς αυτοϋπνωτίζεται, χάνει σχεδόν την προσωπικότητά του και γίνεται αναμεταδότης των σκέψεων και εκτελεστής των επιθυμιών του πνεύματος του νεκρού. Με τον ίδιο τρόπο το περίπνευμα του νεκρού μπορεί να εκτελεί μετακινήσεις αντικειμένων ή να παράγει θορύβους,( φαινόμενα που παρατηρούνται στις συγκεντρώσεις των πνευματιστών), χωρίς να γίνεται ορατό από τους παρευρισκομένους.Η Εκκλησία για τον Πνευματισμό διδάσκει ότι αυτός προσπάθησε να εξηγήσει το δύσκολο μυστήριο του πνευματικού κόσμου με ανθρώπινα μέσα, τη λογική βασικά, και αστόχησε. Έτσι έπεσε σε πλάνες και ήρθε σε αντίθεση με τη χριστιανική διδασκαλία. Δημιούργησε σταδιακά μια δική του βιοθεωρία κι έγινε ένα είδος παραθρησκείας, με ειδικούς λειτουργούς τα μέντιουμ, με ευχολόγια για τις γαμήλιες τελετές, την κηδεία κ.ά. Βέβαια παραδέχεται ορισμένες χριστιανικές αλήθειες, αλλά υποστηρίζει και πάρα πολλές πλάνες. Ενώ δέχεται την ύπαρξη του Θεού, την ύπαρξη και αθανασία της ψυχής, πνευμάτων κ.ά., αρνείται τη θεότητα του Χριστού, τον οποίο θεωρεί απλώς ως ένα ισχυρό μέντιουμ, που μπορούσε να μεσολαβεί στο Θεό υπέρ των ανθρώπων. Δε δέχεται πολλά άλλα βασικά δόγματα μας, όπως τη σωματική ανάσταση του Χριστού, τη θεοπνευστία της Γραφής κ.ά. Υποστηρίζει την αντιχριστιανική θεωρία της μετενσάρκωσης ή μετεμψύχωσης, όπως λέγεται. Η θεωρία της μετεμψύχωσης — για την οποία και άλλοτε μιλήσαμε από τη στήλη αυτή — προέρχεται από την αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία, από το Βουδδισμό, την πυθαγόρεια φιλοσοφία, καθώς και από την πλατωνική με ορισμένες αποκλίσεις. Υποστηρίζει ότι η ψυχή του ανθρώπου, για να λυτρωθεί, πρέπει να υποστεί πρώτα έναν εξαγνισμό με μια σειρά χιλιάδων γεννήσεων και θανάτων, περνώντας διαδοχικά από το σώμα φυτών ή ζώων ή ανθρώπων. Σχετικά με τη λύτρωση του ανθρώπου — το υπενθυμίζουμε ξανά — η Εκκλησία διδάσκει ότι δεν πετυχαίνεται με τις μετενσαρκώσεις, αλλά με την πίστη του στον αληθινό Θεό και με την υπακοή στο θέλημά Του. Αλλιώς η σταυρική θυσία του Χριστού, για να σωθεί ο άνθρωπος θα ήταν άχρηστη. Εξάλλου, μετά το θάνατο του ανθρώπου, η θέση της ψυχής του δεν μπορεί να επηρεαστεί ούτε με μετάνοια ούτε με εξαγνιστικές μετενσαρκώσεις. ……………………………………………………………………………….. Αυτά όμως για το Α΄ μέρος περί ”Πνευματισμού”

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός