Ξεφυλλίζοντας το αρχείο, έπεσε στα χέρια μου ένα αφιέρωμα μιας κυρίας στην κόρη οικογενειακής της φίλης, που ετοιμαζόταν για το γάμο της. Ήταν χρόνια πριν. Μου φάνηκε υπέροχο. Γεμάτο ποίηση και περιεχόμενο.Το δημοσιεύω:”Παιδί μου, Με το γάμο σου ξανοίγεσαι σ΄ένα υπερπόντιο ταξίδι. Το λιμάνι της ευτυχίας σου, όπου θα αγκυροβολήσεις και θα νιώσεις ασφαλής, θα είναι αλαργινό. Κάνε το σταυρό σου, πριν ξεκινήσεις, κι ευχήσου — μαζί κι εγώ — οι φουρτούνες και οι καταχνιές, που θα σου κρύβουν τον ήλιο και τη μέρα, να είναι λιγότερες από τις γαλήνιες μέρες.Τις γαλήνιες μέρες να τις χαίρεσαι, αλλά μην γείρεις το κεφάλι ανέμελα κι αφήσεις να σε πάρει ύπνος βαρύς. Η ζωή έχει πολλές ανατροπές. Τη μια μπορεί να σου χαμογελά και την άλλη να σου κερνά πόνο, δάκρυ, στεναγμό. Τη μια στο σύζυγο και τους σπιτικούς να βρίσκεις θαλπωρή, κατανόηση, σφοδρή αγάπη και την άλλη γκρίνιες, ζήλειες, ταπεινώσεις, αδικίες, προσβολές. Μην ξεχάσεις ποτέ, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, να συμβουλεύεσαι την πυξίδα που λέγεται Εκκλησία. Αυτή θα σου δείχνει πάντα το Βορρά. Το Σωτήρα σου. Κι όταν δε χάνεις τον προσανατολισμό σου, τα άλλα παλεύονται. Κι όταν επίσης στέκεσαι με ψυχραιμία δίπλα στον πηδαλιούχο σύζυγό σου στις μπόρες και τις θαλασσοταραχές, μη φοβάσαι. Μόνο που, καθώς θα του συμπαραστέκεσαι, θα χρειαστεί στο άλλο χέρι να κρατάς την Παναγιά. Και το προσευχητάρι της. Για να Τη μιμείσαι και να Της δέεσαι.Να ξέρεις πως η ζωή – θάλασσα δεν αστειεύεται. Ούτε μπορείς να την αλλάξεις ή να την παρακάμψεις. Κι ούτε να καταργήσεις τις φουρτούνες της. Απλά να είσαι έτοιμη. Κι όταν τις συναντήσεις και σε καραβοτσακίσουν, και μαζί πνίξουν και τα όνειρά σου και τις προσδοκίες σου, να ξέρεις να τις παλέψεις με ανθεκτικά σωσίβια και καλό κολύμπι, στο οποίο θα έχεις ήδη ασκηθεί.Να ξέρεις να την παλεύεις τη ζωή. Να μη σε βρίσκει άπειρη μέσ΄τα αναποδογυρίσματά της. Γι΄αυτό να κρατάς ασύρματο με έμπειρους ανθρώπους. Τους γονείς σου σίγουρα.., έναν καλό πνευματικό.., μια φίλη που έφτασε στο λιμάνι της χωρίς να ναυαγήσει…Έλεγξε καλά, πριν ξανοιχτείς στο πέλαγος, τις αντοχές του καραβιού σου. Και στη διαδρομή σας να το ελέγχετε συχνά. Κι εσύ κι ο σύζυγός σου. Για να μην ανοίξουν ρωγμές, απ΄όπου θ΄αρχίσουν να μπαίνουν θαλάσσια νερά. Ρουτίνα.., διαβολές.., καχυποψίες.., ξένοι έρωτες… Να είσαι άγρυπνη γι΄αυτό. Να προλάβετε. Μετά θα είναι αργά… Και η επισκευή βέβαια μπορεί να βοηθήσει, αν ο τεχνικός είναι προνοητικός και έχει προβλέψει τους κινδύνους…Όλα αυτά που σου λέω είναι εφόδια γι΄αυτό το υπερπόντιο ταξίδι.Κι ακόμη μη δειλιάσεις στα μισά και πέσεις στη θάλασσα να πνιγείς… Είναι αυτομόληση.., λιποταξία από τη ζωή.., από το φυσικό κανόνα. Είναι παραλογισμός, γι΄αυτό και κατακριτέος. Και προπάντων μην ξεκινήσεις το ταξίδι με τέτοιο φρόνημα. Με τέτοια εναλλακτική λύση στις ανεμοθύελλες και τις θαλασσοταραχές. Θα βουλιάξεις κιόλας στα ρηχά. Θα έχεις, και μόνο στη σκέψη, προδώσει κιόλας τον εαυτό σου.Δεν θέλω να σε κουράσω άλλο. Ούτε να σε αγχώσω. Απλά μ΄αυτά τα λίγα να σου ευχηθώ ”καλό κατευόδιο κι ο Θεός μαζί σου”.Η αδελφική σας φίλη Δ..π…αΜαζί με το παραπάνω κείμενο βρήκα και το παρακάτω ποίημα, αλλά χωρίς το όνομα του ποιητή. Ας μας συγχωρήσει που το δημοσιεύουμε ανώνυμα.”Ετοιμάσου… Εσύ, τώρα ξεκινάς, με το χρωστήρα σου να φτιάξεις τη ζωγραφιά του γάμου. Δίπλα στο πάλλευκο, ρομαντικό κι αιθέριο χρώμα της αγνότητος, βάλε και μωβ, γαλάζιο, μπλε, και γκρίζο ακόμα. Κι ετοιμάσου… Εσύ που θέλεις να βάλεις χρώμα στα όνειρά σου για το γάμο, στη ζωγραφιά σου βάλε πουλιά, βάλε λουλούδια, φεγγάρια, ήλιους νότες χαρωπές. Κι εκεί στην άκρη μην ξεχάσεις τον αγώνα, μήτε τα γκρίζα σύννεφα, την καταχνιά. Γιατί ο γάμος είναι σχέση αγάπης, είναι χαρά, ευτυχία, δημιουργία, γέλιο και ευθύνη. Ετοιμάσου… Ο γάμος είναι και κλάμα, πίκρα, δυσκολίες…Ετοιμάσου… Είναι ζωή.Είναι ομορφιά, οδοιπορία, συνοδοιπορία, ποτέ λιποταξία. Είναι ευλογία…Ετοιμάσου… Ο γάμος είναι υπομονή, καρτερικότητα, θυσία, αγάπη, προσευχή, είναι…σιωπή. Ετοιμάσου… Είναι αγώνας στην παλαίστρα για τον ουρανό, είναι ασκητική. Ετοιμάσου για του γάμου την ασκητική. Με το Θεό πάντα κοντά σου. Ετοιμάσου…!Όλα τα παραπάνω ας είναι οι καλύτερες ευχές για τον καλύτερο δικό σου γάμο, αγαπητό μας παιδί. Και με μοναδικό σύντροφο, που θα συμπλέετε αδιόρατα και αδιαχώριστα, το Χριστό. Γένοιτο.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός