Επικρίθηκε αρκετά από όλους ο Βίτορ Περέιρα για τον απαράδεκτο πανηγυρισμό του με χειρονομίες στον κόσμο της ΑΕΚ.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού μιλώντας σήμερα στη Nova επιχείρησε να εξηγήσει γιατί το έκανε, ενώ τόνισε ότι δεν ήθελε να προκαλέσει. «Το να πανηγυρίσω ένα γκολ που μπήκε στο 89′ μετά από ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι δεν είναι φυσιολογικό; Έτσι πανηγύριζα τα σημαντικά γκολ και με την Πόρτο», δήλωσε ο Πορτογάλος τεχνικός και συνέχισε «Ζω με πάθος και πανηγυρίζω με πάθος. Όμως, αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Εδώ, λοιπόν, θέλουν να μεταφέρουν την ιδέα ότι αυτός είναι προκλητικός, είναι ένας χούλιγκαν. Όμως, καταλαβαίνω το γιατί», συμπλήρωσε με νόημα.
Αναλυτικά, όσα είπε ο Πορτογάλος στην Nova:
«Δε θέλω να μπερδευτείτε πως αυτό που θα πω αφορά όλους τους Έλληνες φιλάθλους. Η γνώμη μου για το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι αυτή. Με βάση όσα έχω καταλάβει τους τελευταίους μήνες που εργάζομαι εδώ είναι πως υπάρχουν φίλαθλοι που θέλουν να επιβάλουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο το νόμο του εκφοβισμού. Και θα σας πω τι εννοώ με αυτό.
Εννοώ ότι μπορούν να πηγαίνουν στα γήπεδα με κάθε είδους εξοπλισμό, που μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή των παικτών και των ανθρώπων οι οποίοι σχετίζονται με την ομάδα, αλλά των θεατών που έχουν πάει εκεί για να παρακολουθήσουν ένα θέαμα. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν το ποδόσφαιρο με φανατισμό και φέρνουν στα γήπεδα αυτόν τον εξοπλισμό για να εκφοβίσουν τους ποδοσφαιριστές. Και θέλουν να περάσουν την ιδέα ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα για να κερδίσεις ένα παιχνίδι, αλλά και ότι το παιχνίδι δεν κερδίζεται μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δηλαδή ότι μπορείς να το κερδίσεις με ενέργειες εκτός αγωνιστικού χώρου, με τον εκφοβισμό στην αντίπαλη ομάδα.
Δεν είναι φυσιολογικό εδώ ένας προπονητής να βγει στον αγωνιστικό χώρο, πριν από το παιχνίδι, για να καταλάβει σε τι κατάσταση βρίσκεται το χορτάρι. Να δει αν είναι κοντοκουρεμένο. Για να καταλάβει αν στις περιοχές μπορείς να παίξεις με τον τερματοφύλακα. Αν η αμυντική μας γραμμή μπορεί να παίξει με τον τερματοφύλακα. Αν επιτρέπουν κάτι τέτοιο οι συνθήκες του αγωνιστικού χώρου. Αν ο άνεμος είναι από τη μία πλευρά ή από την άλλη. Αν οι διαστάσεις του γηπέδου είναι ίδιες με αυτές που προπονούμαστε καθημερινά. Πολλές φορές ανεβαίνω στον αγωνιστικό χώρο για να μετρήσω βήματα στην περιοχή. Όλα αυτά τα θέματα που έχουν σχέση με το επάγγελμά μου. Και με το πάθος που αντιμετωπίζω εγώ το επάγγελμά μου, όπως και με τον επαγγελματισμό μου.
Αυτό, λοιπόν, το έχουν εισπράξει και το έχουν παρουσιάσει σαν πρόκληση ο τύπος των φιλάθλων που μόλις είπαμε, οι φανατικοί. Και αυτό το μεταφράσανε σαν εγώ να ήθελα να τους προσβάλω και σαν η παρουσία μου να ήταν εκεί για να τους προκαλέσει. Δεν είναι φυσιολογικό να κάνω τη δουλειά μου.
Για τον πανηγυρισμό τώρα. Το να πανηγυρίσω ένα γκολ που μπήκε στο 89′ μετά από ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι και αφού χάσαμε μία ξεκάθαρη ευκαιρία για γκολ και μετά από μία μεγάλη πάλη με αντίπαλο μία πολύ καλή και οργανωμένη ομάδα, δεν είναι φυσιολογικό το να πανηγυρίσω ένα γκολ γιατί είμαι παθιασμένος με τη δουλειά μου, με το ποδόσφαιρο. Δεν είναι φυσιολογικό, λοιπόν, να πλησιάσω τους παίκτες για να πανηγυρίσουμε με αυτόν τον τρόπο; Αυτό είναι για να προσβάλουμε κάποιον; Ήθελα εγώ να προσβάλω κάποιον με αυτού του είδους τον πανηγυρισμό; Για αυτό το λόγο θέλω να πω πως έχω πανηγυρίσει με τον ίδιο τρόπο όλα τα σημαντικά γκολ όταν ήμουν στην Πόρτο, αλλά και στις άλλες ομάδες που εργάστηκα. Γιατί ζω με πάθος και πανηγυρίζω με πάθος. Όμως, αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Εδώ, λοιπόν, θέλουν να μεταφέρουν την ιδέα ότι αυτός είναι προκλητικός, είναι ένας χούλιγκαν. Όμως, καταλαβαίνω το γιατί.
Από την άλλη πλευρά, το να πας στο γήπεδο με κάθε είδους εξοπλισμό που θέτει σε κίνδυνο τους ανθρώπους, τη ζωή των ανθρώπων και κάθε φορά που ένας παίκτης πλησιάζει στη γραμμή του κόρνερ μπορούν να τον εκφοβίσουν βάζοντας φωτιά στις σημαίες, ή να πετάνε αντικείμενα ή να πετάνε φωτοβολίδες πάνω από τα κεφάλια μας, ή να εισβάλουν στον αγωνιστικό χώρο και να κάνουν κάθε τι που μπορεί να βοηθήσει την ομάδα τους -και εδώ λέω ξανά για αυτού του είδους τους φιλάθλους, γιατί δεν είναι όλοι έτσι- τα κάνουν όλα για να εκφοβίσουν τον προπονητή και τους παίκτες. Αυτό, λοιπόν, είναι φυσιολογικό. Αυτά που είπα πριν δεν είναι φυσιολογικά, είναι ένα έγκλημα, μία πρόκληση, μία προσβολή. Αυτού του είδους τα πράγματα είναι φυσιολογικά.
Και μετά από όλα αυτά μία ομάδα που υποδέχεται με αυτόν τον τρόπο τον αντίπαλο, αλλά και όλες οι ομάδες που δεν έχουν σχέση με αυτά, μικρές ή μεσαίες ομάδες, έχουν όλες την ίδια τιμωρία: δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών. Και η ομάδα που οι φίλαθλοί της προκάλεσαν όλα αυτές τις αντιδράσεις, η ομάδα που θα έπρεπε να τιμωρηθεί, διεκδικεί τους τρεις βαθμούς γιατί θεωρεί άδικο τη στέρηση των τριών βαθμών. Γιατί όλη αυτή η συμπεριφορά θεωρείται φυσιολογική. Αυτή είναι η εικόνα που αυτή τη στιγμή τέτοιου είδους φίλαθλοι, οι φανατικοί, θέλουν να περάσουν στον υπόλοιπο κόσμο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτή η εικόνα έφθασε στη χώρα μου. Ότι στην Ελλάδα οι φίλαθλοι μπορούν να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν ένα παιχνίδι».
iefimerida
