Επιστρέφοντας ο πάπας Φραγκίσκος στη Ρώμη από τις Φιλιππίνες δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Ο Θεός μας προσφέρει μεθόδους για να είμαστε υπεύθυνοι. Κάποιοι πιστεύουν ότι – συγχωρέστε μου την έκφραση – για να είναι καλοί Καθολικοί πρέπει να είναι σαν τα κουνέλια. Όχι. Η γονεϊκή ιδιότητα σημαίνει να είσαι υπεύθυνος. Αυτό είναι ξεκάθαρο». Αναφέρθηκε εκτεταμένα στον έλεγχο των γεννήσεων και τον πληθυσμό, δύο θέματα – αγκάθια στις Φιλιππίνες, όπου η τοπική εκκλησία αντιτίθεται στον νόμο του κράτους για εύκολη πρόσβαση στις μεθόδους αντισύλληψης. Επανέλαβε τέλος την απαγόρευση της χρήσης αντισυλληπτικών χαπιών, προσθέτοντας ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι οικογενειακού προγραμματισμού τους οποίους επιτρέπει η Εκκλησία, όπως η αποχή από το σεξ κατά τη διάρκεια της γόνιμης περιόδου της γυναίκας (πρακτορείο Reuters).

Με επιφανειακή ανάγνωση των δηλώσεων πλείστοι όσοι θα σπεύσουν να επιδοκιμάσουν τα δηλωθέντα ως ορθά και οι χριστιανοί να τα βρουν μάλιστα σύμφωνα με το πνεύμα του νόμου του Θεού. Ας εξετάσουμε βαθύτερα όμως το πνεύμα των δηλώσεων του ποντίφικα.

«Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε την γην» (Γέν. Α΄28) είναι η πρώτη εντολή του Θεού στους πρωτόπλαστους. Ασφαλώς το ιερό για τους χριστιανούς και ιουδαίους κείμενο δεν ορίζει αριθμό τέκνων. Υπήρξαν στην εκκλησιαστική ιστορία ευσεβείς και μάλιστα άγιοι ολιγότεκνοι. Αυτό όμως δεν παρέχει το δικαίωμα σε κανέναν ούτε στον «αλάθητο» πάπα να μέμφεται τους πολύτεκνους ως ανεύθυνους!

Ο άνθρωπος είναι προικισμένος από τον Δημιουργό του με λογικό και ελευθερία. Αυτό τον καθιστά υπεύθυνο για τις πράξεις του και τις παραλείψεις του, πρωτίστως υπεύθυνο για τα παιδιά που φέρνει στον κόσμο. Ο πάπας επικέντρωσε την προσοχή του στην πολυτεκνία, την οποία κακώς θεώρησε απόρροια αχαλίνωτου ερωτισμού, και υπέδειξε εγκράτεια, σε χώρα που μαστίζεται από οικονομική και άλλων μορφών εξαθλίωση. Βέβαια το «αλάθητό» του δεν του επιτρέπει να ανασκευάσει τα περί απαγόρευσης (ορθά) των μεθόδων αντισύλληψης. Όμως αχαλίνωτος είναι ο ερωτισμός στις υποτιθέμενες καθολικές χώρες της Δύσης, όπου η ολιγοτεκνία είναι πλέον άκρως ανησυχητική, για όσους αντιλαμβάνονται τις συνέπειες εκ της δημογραφικής γήρανσης. Στις Φιλιππίνες, χώρα με ισχυρό το ρωμαιοκαθολικό στοιχείο μεταξύ του πληθυσμού (81% περίπου του συνόλου), καθώς υπήρξαν επί αιώνες ισπανική αποικία (την αποικιοκρατία δεν καταδίκασε ποτέ το Βατικανό), ο λαός δυστυχεί. Και ναι μεν προ ολίγων ετών οι νέοι πάτρωνές τους, οι Αμερικανοί, απομάκρυναν τον δικτάτορα Μάρκος, που ζούσε με προκλητική χλιδή, η κατάσταση όμως δεν άλλαξε για τον λαό. Η φτώχια αναγκάζει πολλούς γονείς να οδηγούν τα παιδιά τους στην εργασία (5,5 εκατομμύρια παιδιά, το 20% του συνόλου, εργάζονται). Τα παιδιά εκτελούν επικίνδυνες εργασίες στους αγρούς, όπου χειρίζονται φυτοφάρμακα και αιχμηρά εργαλεία, και στα χρυσωρυχεία, όπου εκτίθενται σε υδράργυρο. Συνήθως εργάζονται για να συμβάλουν στο οικογενειακό εισόδημα και την αποπληρωμή οικογενειακών χρεών. Αρκετοί γονείς προάγουν τα τέκνα τους στην πορνεία ιδίως σε αστικές περιοχές, όπου «ανθεί» ο κερδοφόρος τουρισμός! Ακόμη κάθε οικογένεια έχει μετανάστριες σε διάφορες χώρες του δυτικού κόσμου, όπου παρέχουν υπηρεσίες κυρίως οικιακής βοηθού. Αν οι Φιλιππινέζοι διέθεταν επαρκές εισόδημα, ώστε να μειωθεί η βρεφική (30%₀ εκεί έναντι 1%₀ στη Δυτική Ευρώπη) και παιδική θνησιμότητα, ασφαλώς και θα κατέφευγαν σε μεθόδους αντισύλληψης, που ανακάλυψαν οι «πάνσοφοι» δυτικοί και θα γεννούσαν λιγότερα παιδιά, παρά τις εντολές του Βατικανού, που βαυκαλίζεται με τους αριθμούς των πιστών του. Αντί όμως ο πάπας να καταγγείλει ως ανεύθυνους τους δυτικούς ολιγότεκνους εχθρούς των παιδιών και περιφρονητές του νόμου του Θεού, τους άπληστους, που καταλήστευσαν μέσω της αποικιοκρατίας και νεοαποικιοκρατίας πλείστες όσες χώρες, βυθίζοντάς τες στη δυστυχία, και μέσω του σεξοτουρισμού συμβάλλουν στην έξαρση της παιδικής πορνείας, καταγγέλλει ως ανεύθυνους τους υπερπολύτεκνους των χωρών που δυστυχούν διαχέοντας το «πνεύμα» των οπαδών της νέας τάξης, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, εκφράζουν έντονες τις ανησυχίες για το μέλλον του πλανήτη υπό το βάρος της δημογραφικής έκρηξης στις φτωχές χώρες. Ώ της υποκρισίας!

Δεύτερη σημαντική εντολή του Θεού προς τους πρωτοπλάστους ήταν το «εργάζεσθε και φυλάττειν» (Γέν. Β΄15). Για πρώτη φορά στη μακρόχρονη ιστορία του ανθρωπίνου είδους ο πλανήτης δοκιμάζεται από την αδιαφορία, περιφρόνηση μάλλον, για τη διαφύλαξή του εκ μέρους των ανθρώπων. Στην κατάρρευση των οικοσυστημάτων συμβάλλουν τα μέγιστα οι εκπρόσωποι των λεγομένων χριστιανικών λαών της Δύσης καθώς και οι άλλοι, που έχουν δεχθεί την επίδραση του δυτικού πολιτισμού (Ιάπωνες πρωτίστως, Κινέζοι και άλλοι). Όλοι αυτοί διαπίστωσαν ότι είναι επικερδέστερη από την εντολή του Θεού η καταδυνάστευση των αδυνάτων πλασμάτων του, που εργάζονται για λογαριασμό τους, και η φθορά, ακόμη και μη αναστρέψιμη του περιβάλλοντος. Και σαν να μην έφθανε αυτό βάλλουν ενορχηστρωμένα κατά του υπερπληθυσμού του πλανήτη στρέφοντας τις επικρίσεις τους και κατά της χριστιανικής πίστης, άσχετα αν ελάχιστα αυτή εγγίζει τις χώρες με υπερπληθυσμό! Όμως οι ελάχιστοι πλέον έντιμοι επιστήμονες δεν παύουν να τονίζουν ότι ο πλανήτης μας έχει τη δυνατότητα να διαθρέψει πολλαπλάσιο από τον σημερινό πληθυσμό. Η φτώχια και κατά συνέπεια οι θάνατοι από ανεπαρκή διατροφή ή οικονομική αδυναμία προς αντιμετώπιση των ασθενειών, δεν είναι συνέπεια της νοητικής ανεπάρκειας και οκνηρίας των φτωχών (δυτική ιδεοληψία φυλετικών διακρίσεων) ούτε συνέπεια του υπερπληθυσμού, αλλά απόρροια κραυγαλέας κοινωνικής αδικίας.

Αυτά είναι «ψιλά» γράμματα για τους «χριστιανούς» της Δύσης. Εμάς όμως τι μας έπιασε και ερωτοτροπούμε με ετερόδοξους στα πλαίσια του οικουμενισμού; Έχουμε λάβει την απόφαση να χαθούμε μαζί τους; Ναι θα χαθούμε, καθώς το μέλλον ανήκει σ’ αυτούς που γεννούν παιδιά. Είναι γνωστή η ρήση: «Η φύση μισεί το κενό». Σ’ αυτή προσθέτω: «Και η κοινωνία μισεί το κενό».

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»  

Κάποτε, στη δεκαετία του εβδομήντα, το πρόβλημα του υπερπληθυσμού απασχολούσε τον τύπο και τους σκεπτόμενους ανθρώπους. Μετά ξεχάστηκε, άγνωστο γιατί. Μπορεί αυτοί που χαράζουν πορεία στους προβληματισμούς μας να έκριναν ότι δεν αξίζει τον κόπο να ασχολούμαστε με ένα τέτοιο θέμα. Μπορεί ακόμα να σκέφτηκαν ότι είναι αμαρτία να αναιρέσουμε την εντολή που μας δόθηκε περί κατακυριεύσεως της Γης.
Ποιος ξέρει.