Η Τρόικα “διαλύει” τις απεργίες. Τι είναι το “όπλο” του lock out για τους εργοδότες. Όλα όσα πρέπει να αποφασίσει το υπουργείο Εργασίας, ενόψει του Παρισιού
Σε μία λεπτή γραμμή καλείται να ισορροπήσει η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας τους επόμενους μήνες. Τα ζητήματα που καλείται να διαχειριστεί ενόψει Παρισιού αλλά και του ελέγχου που θα ακολουθήσει είναι σημαντικά και μπορεί να προκαλέσουν εντάσεις τόσο στην πολιτική σκηνή της χώρας όσο και στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά ζητήματα, οι εκπρόσωποι των δανειστών θέτουν υπό επανεξέταση το σύνολο της συνδικαλιστικής νομοθεσίας στην Ελλάδα.
Η κατάργηση των συνδικαλιστικών αδειών, η αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις, το δικαίωμα ανταπεργίας (λοκ άουτ) από τους εργοδότες, αλλά και η χρηματοδότηση των συνδικάτων αναμένεται να τεθούν στο τραπέζι των διαβουλεύσεων στο Παρίσι.
Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας φαίνεται πως επιζητά τη βοήθεια των κοινωνικών εταίρων προκειμένου να προωθήσει τις αλλαγές, καθώς η τρόικα δεν υποχωρεί στην απαίτηση αλλαγής του τρόπου λήψης αποφάσεων για τη διεξαγωγή απεργιών, ζητώντας η γενική συνέλευση των εργαζομένων και όχι τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων ή των ομοσπονδιών να λαμβάνουν με πλειοψηφία 50% + 1 την όποια απόφαση.
Το θέμα έχει ήδη προκαλέσει αναταράξεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Ο σκληρός πυρήνας της Ν.Δ. και ο υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης θεωρούν πως είναι ευκαιρία τώρα η κυβέρνηση να προωθήσει μια σημαντική μεταρρύθμιση, η οποία θα αποσυνδέει τα συνδικάτα από τον κομματικό εναγκαλισμό και θα τους προσδώσει την απαιτούμενη αυτονομία. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το ΠΑΣΟΚ που αντιδρά στις αλλαγές και θέτει εκ των προτέρων «κόκκινες γραμμές».
Ανοικτό παραμένει και το μέτωπο των ομαδικών απολύσεων, καθώς η τρόικα επιμένει σε νομοθετική κατοχύρωση των αλλαγών που έγιναν το προηγούμενο διάστημα. Η ελληνική πλευρά ελπίζει σε πίστωση χρόνου, προκειμένου το μέτρο να μπορέσει να αξιολογηθεί.
Στο σκέλος των αλλαγών στο ασφαλιστικό, ο κ. Βρούτσης θα παρουσιάσει στο Παρίσι τη δημοσιονομική κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων εν αναμονή των αναλογιστικών μελετών για το σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων (τέλη Οκτωβρίου). Πάντως, υπάρχουν ήδη προτάσεις για «παραμετρικές αλλαγές» όπως η αύξηση των απαιτούμενων ετών για τη λήψη σύνταξης κατά πέντε χρόνια (20ετία αντί για 15ετία), ενώ πονοκέφαλο προκαλεί η δέσμευση για μεγαλύτερη ανταποδοτικότητα μεταξύ εισφορών και παροχών. Ωστόσο, οι τελικές προτάσεις της κυβέρνησης θα παρουσιαστούν στην Αθήνα.
Στα ανοικτά μέτωπα είναι και η αναδιάρθρωση των προνοιακών επιδομάτων, η διαχείριση από έναν κεντρικό φορέα κεφαλαίων που κατ’ έτος ξεπερνούν τα 5 δισ. ευρώ, αλλά και το «αγκάθι» του διαχωρισμού των παροχών κοινωνικής ασφάλισης από αυτές της πρόνοιας. Εντός του επόμενου διαστήματος, αναμένεται να ανατεθεί από το υπουργείο Εργασίας σε κάποιο πανεπιστήμιο η διεξαγωγή μελέτης για την καταγραφή των βέλτιστων πρακτικών σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, με το ΕΚΑΣ να βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο της τρόικας.
