Νέες επαναστατικές ιδέες και προτάσεις θα χρηματοδοτήσει η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ
Κάθε χρόνο υποβάλλονται δεκάδες ιδέες και προτάσεις στην NASA οι εμπνευστές των οποίων αναζητούν χρηματοδότηση ή υλικοτεχνική υποστήριξη για να τις αναπτύξουν. Από αυτές η NASA επιλέγει κάθε χρόνο 4-5 τις οποίες στηρίζει για ένα χρονικό διάστημα και ανάλογα με την εξέλιξη τους αποφασίζει στη συνέχεια για το αν τελικά θα προχωρήσει στην υλοποίηση τους. Πριν από λίγα 24ωρα η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε τις ιδέες και προτάσεις που έκανε δεκτές τη φετινή χρονιά. Από αυτές ξεχωρίζουν τρεις προτάσεις. Ένα υποβρύχιο εξερεύνησης, ένα θερμοκήπιο και ένα σύστημα προώθησης.
Οι νικητές
Η πρώτη πρόταση που έκανε δεκτή η NASA φέτος αφορά ένα υποβρύχιο που θα εξερευνήσει τις τεράστιες λίμνες υδρογονανθράκων του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου. Η δεύτερη πρόταση κάνει λόγο για ένα σκάφος που θα πατήσει την επιφάνεια του Αρη και στη συνέχεια ένας βραχίονας θα τρυπήσει την επιφάνεια και θα συλλέξει χώμα. Το χώμα αυτό θα μεταφερθεί σε κάποιο σημείο του σκάφους όπου θα υπάρχει ένας διάφανος θόλος που θα επιτρέπει στο ηλιακό φως να εισέρχεται μέσα και να χτυπά τα δείγματα εδάφους τα οποία θα έχουν «μπολιαστεί» με βακτήρια από τη Γη.
Αν τα βακτήρια επιβιώσουν στο νέο τους σπίτι αυτό σημαίνει ότι είναι εφικτή η δημιουργία θερμοκηπίων στον Κόκκινο Πλανήτη. Η δημιουργία θερμοκηπίων σημαίνει φυσικά ότι διευκολύνεται πολύ η προσπάθεια δημιουργίας βάσεων και αργότερα αποικιών στον Αρη.
Η τρίτη και πιο… προωθημένη πρόταση που αποφάσισε να χρηματοδοτήσει η NASA αφορά ένα σύστημα προώθησης διαστημικών σκαφών. Οι εμπνευστές της προτείνουν ένα σκάφος που είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει μια μακρινή αποστολή στο ηλιακό σύστημα (ή και έξω από αυτό) να πλησιάσει ένα αστεροειδή το δρομολόγιο του οποίου είναι παραπλήσιο με αυτό της αποστολής και να παρκάρει πάνω σε αυτόν.
Κάποια στιγμή το σκάφος θα εγκαταλείπει τον αστεροειδή έχοντας κερδίσει πολύ χρόνο αλλά και πολύτιμη ενέργεια για να φτάσει στον προορισμό του. Οι εμπνευστές αυτής της ιδέας υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο ένα ταξίδι στον μακρινό Πλούτωνα που κανονικά διαρκεί περίπου 9 χρόνια θα μπορούσε να διαρκέσει περίπου πέντε έτη.
