Ο εγκέφαλος είναι ένας συνδυασμός φύσης και ανατροφής
Τον περασμένο Δεκέμβρη μια ομάδα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια δημοσίευσε μια έρευνα, στην οποία υποστήριζαν πως ο εγκέφαλος των ανδρών και των γυναικών είναι «καλωδιωμένος» με διαφορετικό τρόπο, κάτι που μπορεί να εξηγεί γιατί τα δύο φύλα διαφέρουν στην εκτέλεση κάποιων λειτουργιών.
Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, οι ανδρικοί εγκέφαλοι φαίνεται έχουν ελάχιστες συνδέσεις ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, όμως στις γυναίκες οι συνδέσεις είναι πιο ισχυρές.
Αυτές οι διαφορές θα μπορούσαν να εξηγούν, γιατί οι άνδρες είναι καλοί σε καθήκοντα που απαιτούν την εστίαση της προσοχής (π.χ. προσανατολισμός στο χάρτη), ενώ οι γυναίκες είναι πιο ικανές στην εκτέλεση πιο πολύπλοκων εργασιών ταυτόχρονα.
Το πρόβλημα και αυτής της μελέτης, όπως αναφέρει η Virginia Hughes στο Popular Science, είναι ότι η έρευνα είναι γεμάτη λανθασμένες εικασίες και μεθοδολογικές ατέλειες. Μάλιστα, τέτοιου είδους «προβλήματα» φαίνεται ότι συνοδεύουν κάθε έρευνα που ισχυρίζεται, ότι έχει βρει μια εξήγηση γύρω από το γιατί οι άντρες και οι γυναίκες συμπεριφέρονται διαφορετικά, σχολιάζει η αρθρογράφος.
Το 1854 ο γερμανός ανατόμος Emil Huschke ανέφερε ότι ο μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου –τον οποίο ο ίδιος αποκάλεσε «εγκέφαλο της εξυπνάδας»- είναι μεγαλύτερος στους άντρες, απ’ ό,τι στις γυναίκες.
Οι επιστήμονες εκείνης της εποχής έκαναν συχνά συγκρίσεις ανάμεσα στις φυλές, ισχυριζόμενοι, για παράδειγμα, ότι ο μετωπιαίος λοβός είναι μικρότερος στους νέγρους σε σχέση με αυτόν που έχουν οι καυκάσιοι.
Σήμερα, οι νευροεπιστήμονες κάνουν κάτι παρόμοιο: χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες και διαιωνίζουν ασυναίσθητα στερεότυπα, που είναι αβάσιμα και επιβλαβή.
Την περασμένη δεκαετία, δημοσιεύτηκαν δεκάδες χιλιάδες επιστημονικά άρθρα γύρω από τις διαφορές στους εγκεφάλους των δύο φύλων.
Υπάρχουν όντως αρκετές φυσικές διαφορές, ωστόσο πολλές φορές είναι άνευ σημασίας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα εύκολα μετρήσιμο χαρακτηριστικό: το μέγεθος.
Μια μελέτη ανέφερε, ότι ο όγκος του ανδρικού εγκεφάλου είναι από 1.053 μέχρι 1.499 κυβικά εκατοστά και ο γυναικείος από 975 έως 1.398. Αυτή η διαφορά σημαίνει ότι δε θα μπορούσε να καταλάβει κανείς το φύλο, κοιτάζοντας τυχαία έναν εγκέφαλο και κρίνοντας βάσει αυτού του χαρακτηριστικού.
Επιπλέον, πολλές υποτιθέμενες ψυχολογικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα είναι απατηλές.
Το 2005 η Janet Hyde, ερευνήτρια από το πανεπιστήμιο Wisconsin-Madison, ανέλυσε δεδομένα από διάφορες μελέτες γύρω από τις προφανείς διαφορές σε χαρακτηριστικά των δύο φύλων, όπως για παράδειγμα: επιθετικότητα, κοινωνική ικανότητα, μαθηματικά και ηθική συλλογιστική.
Σχεδόν στα 4/5 των χαρακτηριστικών οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα ήταν αμελητέες.
Στις σπάνιες περιπτώσεις, όπου πραγματικές ψυχολογικές διαφορές όντως υπάρχουν, αυτές δε μπορούν να συνδεθούν μόνο με την έμφυτη νευρολογία.
Τα πάντα στον εγκέφαλο είναι ένας συνδυασμός φύσης και ανατροφής.
Στο «παιχνίδι» μπαίνει και η κουλτούρα, η οποία επηρεάζει τη συμπεριφορά και η οποία στη συνέχεια επηρεάζει τον εγκέφαλο.
Από τη γέννηση (ακόμη και από τη μήτρα) το πώς συμπεριφέρεται κανείς σε ένα μωρό εξαρτάται από την «ταμπέλα»: αγόρι ή κορίτσι.
Για παράδειγμα, μια έρευνα που έγινε το 2005 σε 386 ανακοινώσεις γεννήσεων στις καναδικές εφημερίδες απέδειξε, ότι οι γονείς έλεγαν ότι ήταν «περήφανοι» όταν αποκτούσαν αγόρι και «χαρούμενοι» όταν το μωρό ήταν κορίτσι.
Η βιολόγος Anne Fausto-Sterling από το πανεπιστήμιο Brown έχει δείξει, ότι οι μητέρες μιλούν στα μικρά κορίτσια περισσότερο απ’ ό,τι στα αγόρια. Ίσως αυτό να εξηγεί το γεγονός γιατί τα κορίτσια εμφανίζουν καλύτερες γλωσσικές δεξιότητες.
«Ορισμένες διαφορές εδραιώνονται μέχρι την ενηλικίωση» υποστήριζε η ίδια. «Όμως αυτό δε σημαίνει ότι γεννήθηκε κανείς έτσι, ή ότι προοριζόταν να γεννηθεί έτσι».
