Η νέα εποχή για το σχολείο, που είναι γεγονός στις ΗΠΑ, φτάνει και στην Ελλάδα
«Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021, 189ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Θεσσαλονίκης, ώρα 8:10 π.μ. Ολα τα παιδιά του δημοτικού σχολείου σε παράταξη για την πρωινή προσευχή. Ο διευθυντής καλεί τους αλλόδοξους μαθητές να φορέσουν τα ασύρματα ακουστικά τους και να επιλέξουν την προσευχή τής αρεσκείας τους. Τα υπόλοιπα παιδιά ακούν την προσευχή κατευθείαν από τον… media server του σχολείου».
Με αυτόν τον ευρηματικό τρόπο αρχίζει το αφήγημά του για το σχολείο του μέλλοντος ο δάσκαλος στο 11ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Γιάννης Σαλονικίδης, ο οποίος εκτός από το πάθος της διδασκαλίας είναι και βαθύς γνώστης των παθών της Πληροφορικής, αλλά και επιμορφωτής άλλων εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες.
Σημασία έχει όμως το πώς το τελειώνει: όλα τα ηλεκτρονικά μαραφέτια στο σχολείο αρχίζουν να δυσλειτουργούν, οπότε απελπισμένος ο δάσκαλος ζητάει από τους μαθητές του, προκειμένου να καταφέρουν επιτέλους να δουλέψουν, να πάρουν μολύβι και χαρτί. «Κύριε, ποιος είναι ο κωδικός πρόσβασης για… το χαρτί;», ρωτάει ένας μαθητής.
Χωρίς χαρτί και μολύβι. Πριν από λίγες μέρες, η Πολιτεία της Ιντιάνας στις ΗΠΑ αποφάσισε ότι τα παιδιά από το ερχόμενο φθινόπωρο, για όποια σχολεία επιθυμούν, δεν θα χρησιμοποιούν χαρτί και μολύβι, δεν θα μαθαίνουν πλέον γραφή σε χειρόγραφα, αλλά θα πληκτρολογούν! Στις ΗΠΑ, το κομπιούτερ πάει να νικήσει το μολύβι. Στην Ελλάδα; Είναι επιστημονική φαντασία κάτι τέτοιο;
Ο κ. Σαλονικίδης είναι επιφυλακτικός: «Με τα σημερινά μας δεδομένα, που δεν έχουμε λάπτοπ για κάθε μαθητή και τα εργαστήριά μας είναι παλιά, είναι εξωπραγματικό. Αλλα και αν δεν ήταν, δεν νομίζω ότι θα θέλαμε κάτι τέτοιο», τονίζει. Για τον δάσκαλο και ειδικό της Πληροφορικής, η Πληροφορική πρέπει να χρησιμοποιείται για να μάθουν οι μαθητές τα υπόλοιπα μαθήματα, ως εργαλείο δηλαδή, κι όχι ως αυτοσκοπός.
Εξάλλου στη χώρα μας δεν υπάρχει ακόμα ανάλογη υποδομή, ενώ η μόνη προσπάθεια να εφοδιαστούν με λάπτοπ οι μαθητές, έγινε για καθαρά προεκλογικούς λόγους, όπως φάνηκε εκ των υστέρων.
Τον Σεπτέμβριο του 2009 οι τότε υπουργοί Παιδείας και Οικονομίας Α. Σπηλιωτόπουλος και Ι. Παπαθανασίου διένειμαν κουπόνια των 450 ευρώ σε 120.000 μαθητές της Α’ Γυμνασίου, οι οποίοι πήραν λάπτοπ. Ομως ελάχιστοι από αυτούς τελικά τους χρησιμοποίησαν για μάθημα, αφού ούτε τα σχολεία ούτε το σωστό εκπαιδευτικό λογισμικό ούτε οι εκπαιδευτικοί ήταν έτοιμοι.
Αποτέλεσμα, το πρόγραμμα σταμάτησε άδοξα, δεν ξαναμοιράστηκαν λάπτοπ και σήμερα στα περισσότερα από αυτά οι μαθητές – που πλέον τελειώνουν το Γυμνάσιο – παίζουν παιχνίδια και σερφάρουν στο Ιντερνετ, αν δεν έχουν πια χαλάσει…
«Με έναν υπολογισμό, με την αξία σε ευρώ των laptop που αγοράστηκαν στον νομό μου θα δημιουργούσα 135 εργαστήρια πληροφορικής, με 10 υπερσύγχρονα συστήματα desktop σε κάθε εργαστήριο, που θα εξυπηρετούσαν όλες της σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τουλάχιστον για μια πενταετία», σημειώνει ο καθηγητής από τη Βέροια Μιλτ. Δοδοντσής.
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα;
Το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί από πέρυσι να εισαγάγει την ελληνική τάξη στην ψηφιακή εποχή. Ευρυζωνικότητα, δικτυακό φροντιστήριο, όλα τα βιβλία διαθέσιμα στο δίκτυο, διαδραστικοί πίνακες και εργαστήρια πληροφορικής στα δημοτικά, περιμένουν τους μαθητές τη νέα χρονιά.
Από τον Σεπτέμβριο θα είναι δυνατή η διάθεση 150 γνωστικών αντικειμένων του Αναλυτικού Προγράμματος στην ψηφιακή εκπαιδευτική πλατφόρμα (http://digitalschool.minedu.gov.gr/) που χρησιμοποιείται ήδη από περισσότερους από 300.000 μαθητές.
Προχωρά και η δημιουργία ψηφιακών εκπαιδευτικών εφαρμογών, με τη χρήση λογισμικού ανοικτού κώδικα, ώστε οι μαθητές να μπορούν να συνεργάζονται, να μελετούν από κοινού και να παραδίδουν τις εργασίες τους ηλεκτρονικά.
ΝΙΚΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δείτε περισσότερα στοιχεία στο PDF αρχείο
