Ήταν ο Ιησούς πραγματικό πρόσωπο; Ο Αμερικανός συγγραφέας και μελετητής των Γραφών, Joseph Atwill, έχει αρνητική απάντηση.

Στις 19 Οκτωβρίου, ο ίδιος θα μιλήσει σε ημερίδα στο Λονδίνο με κεντρικό της θέμα, το ζήτημα της ιστορικότητας του Ιησού.

Σε ομιλία του θα παρουσιάσει και τη διατριβή του σύμφωνα με την οποία, η Καινή Διαθήκη γράφτηκε από Ρωμαίους αριστοκράτες του πρώτου μ.Χ. αιώνα που κατασκεύασαν ολόκληρη την ιστορία “για να ελέγχουν πιο εύκολα τις συνειδήσεις” και για να κατευθύνουν την κοινή γνώμη.

Ο Atwill αναφέρει ότι η ζωή του Ιησού, όπως παρουσιάζεται στην Καινή Διαθήκη, έχει μεγάλες ομοιότητες με αυτή ενός Ρωμαίου αυτοκράτορα και προσθέτει πως υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η βιογραφία του Ιησού έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αντιγράφει άλλες ιστορίες, αλλά κυρίως αυτή ενός συγκεκριμένου Καίσαρα, ενώ προωθήθηκε από την οικογένεια των Φλαβίων.

“Δεν θέλω να βλάψω τον Χριστιανισμό, αλλά θεωρώ πως όσα βρήκα είναι σημαντικά για τον πολιτισμό μας”, αναφέρει ο ίδιος.

Σημειώνεται ότι η θέση του Αμερικανού συγγραφέα, αποτελεί μόνο μια πτυχή του ρεύματος του Μυθικισμού.

Στις 19 Οκτωβρίου θα παρουσιαστεί άλλωστε στο Λονδίνο για πρώτη φορά και η ταινία “Caesar’s Messiah: The Roman Conspiracy to invent Jesus” (Ο Μεσσίας του Καίσαρα: Η Ρωμαϊκή Συνωμοσία για την εφεύρεση του Ιησού), που έκανε πρεμιέρα πέρυσι τον Οκτώβριο στην Ελλάδα και βασίζεται στις μελέτες του Atwill.

Υπεύθυνοι για την οργάνωση της πρεμιέρας της ταινίας, ήταν οι Έλληνες Μυθικιστές και το μέλος τους, Μηνάς Παπαγεωργίου που συνομίλησε με τον Joseph Atwill στα πλαίσια της συγγραφής του νέου του βιβλίου:

“Το Πρόβλημα της Ιστορικότητας του Ιησού” (εκδόσεις Δαιδάλεος).

Ο ίδιος μας είπε ότι στα τέλη του τρέχοντος έτους το βιβλίο θα κυκλοφορήσει και στα αγγλικά, ενώ μιλώντας στο News 247 ανέφερε επίσης ότι το ρεύμα του Μυθικισμού βρίσκει πλέον απήχηση και στον ακαδημαϊκό χώρο.

Σημειώνεται ότι η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου που ήταν προγραμματισμένη για τη Παρασκευή 14 Ιουνίου, ακυρώθηκε μετά από παρέμβαση στον δήμαρχο Παπάγου-Χολαργού “εκκλησιαστικών παραγόντων” που ενοχλήθηκαν από το περιεχόμενο του.

Όπως γράφει και ο ίδιος στο κείμενο που συνοδεύει την κυκλοφορία του βιβλίου του:

“Ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία του Χριστιανισμού είναι η πίστη στον Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο που γεννήθηκε σε συγκεκριμένη εποχή και τόπο, πραγματοποίησε απτά θαύματα, μαρτύρησε στο σταυρό και στη συνέχεια αναστήθηκε έτσι ακριβώς όπως αναφέρει η Καινή Διαθήκη. Υπάρχουν όμως εξωβιβλικές αποδείξεις για όλα τα προηγούμενα; Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία ή για έναν ακόμα μύθο;

Το ερώτημα αυτό εξετάζει ο Μυθικισμός, ένα ρεύμα ιδεών που πρεσβεύει ότι πολλοί θεοί της αρχαιότητας, ανάμεσά τους και ο Ιησούς, δεν υπήρξαν πραγματικά πρόσωπα, αλλά μυθολογικοί χαρακτήρες που παρουσίαζαν μεταξύ τους κοινά αρχετυπικά στοιχεία και σε αρκετές περιπτώσεις συμβόλιζαν φυσικά φαινόμενα όπως ο Ήλιος, οι καιρικές συνθήκες, οι γεωλογικές μεταβολές κ.ά.

Οι πρώτοι Μυθικιστές ξεκίνησαν να ερευνούν το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού στα τέλη του 18ου αιώνα. Έκτοτε έχουν καταγραφεί επιπλέον στοιχεία από ακαδημαϊκούς, ιστορικούς, θεολόγους και ανεξάρτητους ερευνητές, που ρίχνουν περισσότερο φως στο μυστήριο της ζωής του Ιησού.

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται οι απόψεις αρκετών σύγχρονων εκπροσώπων του Μυθικισμού που παρουσιάζουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τις θέσεις τους. Η δημοσιογραφική έρευνα του Μηνά Παπαγεωργίου αποτελείται από δεκαεπτά συνεντεύξεις μελετητών και πανεπιστημιακών που απαντούν με εμπεριστατωμένα στοιχεία και σοβαρά επιχειρήματα στο ερώτημα: ήταν ο Ιησούς ιστορικό πρόσωπο ή όχι;

Στην έρευνα αυτή, συμμετέχουν με αποκλειστικές συνεντεύξεις οι:

Δρ. Robert Price (θεολόγος), Δρ. Maria Dzielska (ιστορικός), Δρ. Gerd Ludemann (θεολόγος), Δρ. Gunnar Samuelsson (θεολόγος), Δρ. Lena Einhorn (βιολόγος και ιστορική ερευνήτρια), Δρ. Payam Nabarz (συγγραφέας και αναβιωτής του ναού του Μίθρα), Earl Doherty (ιστορικός), D.M. Murdock / Acharya S (συγγραφέας και ερευνητής συγκριτικής μυθολογίας), Kenneth Humphreys (συγγραφέας και ερευνητής), Joseph Atwill (συγγραφέας και ερευνητής), Neil Godfrey (συντονιστής του Μυθικιστικού blog Vridar), Fritz Heede (σκηνοθέτης), Fransesco Carotta (γλωσσολόγος και ερευνητής), Daniel Unterbrink (συγγραφέας και ερευνητής), Ιωάννης Μπουσίου (ερευνητής και τελετάρχης των «Κήπων του Αδώνιδος»), Χρήστος Μόρφος (συγγραφέας και ερευνητής), και Χαρίτα Μήνη (φιλόλογος και συγγραφέας)”.

Διαβάστε ένα δείγμα του βιβλίου εδώ

Το Ρεύμα των Μυθικιστών

Οι όροι “Χριστολογικό πρόβλημα”, “θεωρία του μύθου του Ιησού” και “Μυθικισμός”, αποτελούν κάποιες από τις φράσεις ή λέξεις που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές της ιστορικής ανυπαρξίας του ιδρυτή του Χριστιανισμού με σκοπό να προσδιορίσουν τις θέσεις τους.

Ορισμός:

Ο Μυθικισμός εκπροσωπεί την πεποίθηση ότι πολλοί Θεοί, Θεές και άλλοι ήρωες και θρυλικές φιγούρες οι οποίοι και συνδέονταν με εκπληκτικές και υπερφυσικές ικανότητες, δεν υπήρξαν πραγματικά πρόσωπα, αλλά μυθολογικοί χαρακτήρες.

Οι Μυθικιστές υποστηρίζουν επίσης ότι αρκετές από αυτές τις φιγούρες αντιπροσώπευαν ή συμβόλιζαν ουράνια σώματα όπως τον Ήλιο, τη Σελήνη, τα αστέρια, τους πλανήτες, τους αστερισμούς κτλ., οπτική που αντανακλάται στους όρους “αστρομυθολογία” ή “αστροθεολογία”.

Ως ένα ενδεικτικό παράδειγμα της θέσης των Μυθικιστών, μπορούμε να αναφέρουμε πως διάφοροι βιβλικοί χαρακτήρες όπως ο Αδάμ και η Εύα, ο Σατανάς, ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο βασιλιάς Δαυϊδ, ο Σολομώντας και ο Ιησούς Χριστός, μαζί με άλλες οντότητες, αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα μυθολογικές φιγούρες ανάλογης σημασίας με αυτές των Αιγυπτίων, των Σουμερίων, των Φοινίκων, των Ινδών, των Ελλήνων, των Ρωμαίων και άλλων λαών, που αντιμετωπίζονται όμως μέχρι και τις μέρες μας περισσότερο ως μύθοι, παρά ως ιστορικά πρόσωπα.

Τα επιχειρήματα

Οι Μυθικιστές χρησιμοποιούν μια πληθώρα επιχειρημάτων για να στηρίξουν τις θέσεις τους σχετικά με την ιστορική ανυπαρξία του Ιησού. Ακολουθούν τα κυριότερα εξ’ αυτών. Κατ’ αρχάς στηρίζονται στην ίδια την έλλειψη απτών ιστορικών και αρχαιολογικών στοιχείων. Κανένας από τους ιστορικούς που έζησαν μέσα στην περίοδο 0-40 δεν αναφέρει κάτι για τον Ιησού και τη δράση του.

Οι περιγραφές των ευαγγελίων (που δεν μπορούν να θεωρηθούν ιστορία, αλλά κείμενα πίστεως), χρονολογούνται δεκαετίες αργότερα.

Επιπροσθέτως, ορισμένες αναφορές μεταγενέστερων ιστορικών (βλ. Φλάβιος Ιώσηπος, Τάκιτος, Σουετώνιος κτλ.) έχουν αποδειχτεί είτε πλαστές-μεταγενέστερες προσθήκες των χριστιανών, είτε χαρακτηρίζονται εντελώς αόριστες για να “στηρίξουν” την παρουσία του Ιησού στα γεγονότα. Θεωρούν πως και μόνο το γεγονός της προσπάθειας πλαστογράφησης κειμένων με σκοπό να στηριχθεί ένα ιστορικό γεγονός, προκαλεί αυτομάτως πολλαπλά ερωτηματικά για την αξιοπιστία του.

Ερωτηματικά προκαλεί επίσης και η … “σύγκρουση” του Ιησού του Παύλου με τον Ιησού των ευαγγελίων. Οι Μυθικιστές –και όχι μόνο- υποστηρίζουν πως ο Παύλος δεν φαίνεται να μιλά στο έργο του για έναν ιστορικό Ιησού, αλλά για έναν Μεσσία τοποθετημένο στους ουρανούς, ενώ το ίδιο συμβολικές είναι και οι αναφορές του για τη σταύρωση και την ανάσταση μέσα στα πλαίσια της θρησκείας που διαδίδει. Φαίνεται πως οι πρώτοι χριστιανοί τοποθετούσαν τον “Χριστό” τους σε ένα πεδίο συμβόλων, κάτι που διαφαίνεται άλλωστε και στην κόντρα μεταξύ Εκκλησίας και Γνωστικών τις επόμενες δεκαετίες.

Τέλος, αναφορά θα πρέπει να γίνει και στα πάμπολλα κοινά αρχετυπικά στοιχεία που παρουσιάζει ο Ιησούς με άλλες προχριστιανικές θεότητες ή ιστορικές μορφές της λεκάνης της Μεσογείου και όχι μόνο.

Διόνυσος-Βάκχος, Ώρος, Μίθρας, Άττις, Απολλώνιος ο Τυανέας, Ιούλιος Καίσαρας, Ιούδας ο Γαλιλαίος, Κρίσνα, Βούδας. Οι ιστορίες και οι μύθοι που τους ακολουθούν, παρουσιάζουν εκπληκτικές ομοιότητες με τις εξιστορήσεις των ευαγγελίων για τον Ιησού.

 metafysiko