Συμβολίζει τον φόβο των ναυτικών για την επικίνδυνη γυναίκα που ξελογιάζει, αλλά δεν ικανοποιεί
Εκδηλώσεις γίνονται στην πρωτεύουσα της Δανίας για τον εορτασμό της 100ης επετείου του διάσημου αγάλματος του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, της Μικρής Γοργόνας. Αλλά ο μύθος της είναι πανάρχαιος, σύμβολο του φόβου των ναυτικών για την γυναίκα που ξελογιάζει, αλλά δεν ικανοποιεί, και είναι πάντα επικίνδυνη, όπως η θάλασσα.
Το χάλκινο άγαλμα της Κοπεγχάγης, φόρος τιμής στον Δανό παραμυθά Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, κάθεται σκαρφαλωμένο επάνω σε ένα βράχο, στο λιμάνι. Κοιτάζει με θλίψη προς την θάλασσα και τον χαμένο της έρωτα, και προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες.
Κατά τη διάρκεια των εορτασμών, αγόρια-φρουροί τραγούδησαν σε μια συναυλία γενεθλίων για παιδιά. Εγινε παιδική παρέλαση, και εκατό γυναίκες κολύμπησαν γύρω από το άγαλμα στο λιμάνι. Στη συνέχεια σχημάτισαν ένα μεγάλο «100» μέσα στο νερό.
Γοργόνες ζωγραφισμένες στα σώματα ανθρώπων «πόζαραν» επίσης μπροστά από άλλα αξιοθέατα παγκοσμίου φήμης, από τον Πύργο του Αϊφελ στο Παρίσι, μέχρι την Οπερα του Σίδνεϋ.
Η Μικρή Γοργόνα προσελκύει περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο, και έχει επανειλημμένα γίνει θύμα βανδαλισμών.
Εχει αποκεφαλιστεί δύο φορές, έχει χάσει το ένα χέρι, και την έχουν βάψει με χρώματα τουλάχιστον επτά φορές. Η αίγλη της ξεπαρνάει τα όρια της πατρίδας της: το 2010, εκτέθηκε στην Παγκόσμια Εκθεση της Σαγκάης, στην Κίνα.
Η Μικρή Γοργόνα βασίζεται σε έναν χαρακτήρα παραμυθιού, που δημιουργήθηκε το 1837 από τον Αντερσεν. Στην ιστορία, η κόρη ενός βασιλιά της θάλασσας ερωτεύεται έναν πρίγκηπα, αλλά πρέπει να περιμένει 300 χρόνια για να μεταμορφωθεί από γοργόνα σε άνθρωπο, για να ζήσει μαζί του.
Το άγαλμα κατασκευάστηκε από τον γλύπτη Εντβαρντ Ερικσεν, και πήρε την θέση του στο λιμάνι της Κοπεγχάγης το 1913.
Το παραμύθι έχει εμπνεύσει, μεταξύ πολλών άλλων, την βιομηχανία Ντίσνεϋ
Στην ταινία, η μικρή γοργόνα Αριελ ερωτεύεται τον Ερικ, έναν πρίγκηπα της ξηράς. Για να μπορέσει να τον παντρευθεί, κάνει μια συμφωνία με την κακιά μάγισσα Ούρσουλα. Η Ούρσουλα της δίνει πόδια, αλλά η Αριελ πρέπει να κάνει τον Ερικ να την ερωτευτεί μέσα σε τρεις μέρες.
Το παιδικό φιλμ έχει φυσικά χάπι εντ. Η Αριελ παντρεύεται τον Ερικ, και μένει για πάντα άνθρωπος. Ο γάμος τους είναι υπέροχος, με χαρούμενους προσκεκλημένους ανθρώπους και πλάσματα των θαλασσών.
Αλλά η πρώτη εκδοχή, του Αντερσεν, είναι σκοτεινή. Η Αριελ βλέπει τον Ερικ να παντρεύεται μια πριγκίπισσα και απελπίζεται. Τότε της δίνεται ένα μαχαίρι με σκοπό να σκοτώσει τον πρίγκηπα, αλλά αντί να κάνει κακό στον αγαπημένο της, εκείνη πηδάει στη θάλασσα και πεθαίνει.
Ειδικοί λένε ότι η Μικρή Γοργόνα κατάγεται από τέρατα τρομερά και αρχαία, με ρίζες στη Μυθολογία διαφόρων λαών. Διατηρεί, λένε, τον θρύλο, και την γοητευτική της θηλυκότητα επειδή κατάγεται από τρομακτικές Σειρήνες, σύμβολο του αρχέγονου ανδρικού φόβου για τη γυναίκα, και την θάλασσα που είναι άστατη και της μοιάζει.
Στην αρχαία Ελλάδα, το ανάλογο ήταν οι τρεις κόρες του ποταμού Αχελώου και της νύμφης Καλλιόπης. Συγκέντρωσαν επάνω τους τις φοβίες και τις προκαταλήψεις του ανδρικού κόσμου των ναυτικών για τη γυναίκα που ξελογιάζει, αλλά δεν ικανοποιεί, και έγιναν Σειρήνες, σύμβολα του πειρασμού, στα οποία ενέδωσαν άτυχοι σύντροφοι του Οδυσσέα.
Η ουρά του ψαριού ήταν μια φυσική εξέλιξη στον μύθο, απεικόνιση της διπλής φύσης του πόθου του άνδρα για την ξελογιάστρα που με το πρόσωπο, την φωνή και το στήθος τον παρασύρει σε όνειρα, αλλά αρνείται ή δεν μπορεί να του παραδοθεί ολόκληρη.
Απόγονος του αρχαίου συμβόλου φέρεται η «Παναγιά η Γοργόνα», όπως την βλέπουμε στα ακρόπλωρα των καϊκιών. Και φυσικά η «Αδελφή του Μεγα-Αλέξανδρου» που μονότονα, μαζί με τον ήχο από τα κύματα, κάνει και ξανακάνει στους αιώνες την ερώτηση «Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;»
Και σε αυτόν τον ρόλο είναι ένα μυθικό πλάσμα, με επικίνδυνες διαθέσεις. Ο θρύλος λέει ότι αν ο θαλασσινός της πει την αλήθεια, εκείνη που την ξέρει αλλά δεν θέλει να την ακούει, βουλιάζει το καράβι του.
