Το συμβάν στη Μανωλάδα της Ηλείας
έδωσε αφορμή για ποικίλα σχόλια, στα οποία διαφαίνεται η βαθειά παρακμή και κατάπτωση, την οποία βιώνουμε και η υποκρισία με την οποία επενδύουμε αυτές προς ωραιοποίηση!
Ας αναλύσουμε κάποιες πτυχές του τραγικού συμβάντος:
Δημοσιογράφοι και πολιτικοί της εξουσίας καυτηρίασαν το συμβάν και τόνισαν με έμφαση ότι η χώρα μας διασύρθηκε διεθνώς με τη μετάδοση της είδησης! Εκφράζουν αυτοί το πνεύμα της υποτέλειας στους θεωρούμενους ισχυρούς της γης. Τρέμουν στη σκέψη ότι θα μας επικρίνουν οι θεωρούμενοι πολιτισμένοι! Αλλά σε ποιόν πολιτισμό αναφερόμαστε; Στον πολιτισμό εκείνων που οδήγησαν 1,5 δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας στην έσχατη εξαθλίωση; Στον πολιτισμό εκείνων που διέλυσαν τον οικογενειακό και, κατ’ επέκταση, τον κοινωνικό ιστό των κοινωνιών τους με συνέπεια να βιώνουν παρακμή βαθύτερη και οδυνηρότερη από τη δική μας, αφού εμείς μόλις κατά τις τελευταίες δεκαετίες τους μιμούμαστε κατά τρόπο άκρως ατιμωτικό;
Όφειλαν όλοι αυτοί να τονίσουν ότι οι δράστες δεν εμφορούνται από τις πεποιθήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ο οποίος διαχρονικά, με το φιλότιμο που τον διακρίνει, έσκυψε επάνω από το πρόβλημα του ξένου και συμπαραστάθηκε στον αδύναμο. Αλλά αυτοί εμφορούνται από τις αντιλήψεις των δυτικών και τις «αξίες» τους θαυμάζουν. Εκεί τα πάντα επιτρέπονται, αρκεί να γίνονται με μυστικότητα, ώστε να μην προκαλείται η κοινή γνώμη!
ΟΙ λαλίστατοι μετά το συμβάν ασκούντες την εξουσία έδειξαν να ζουν σε κοινωνία, όπου τα πάντα είναι όμορφα κι αγγελικά πλασμένα. Επί δεκαετίες εκώφευαν, όταν εγείρονταν φωνές ανησυχίας για την ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών με μη νόμιμο τρόπο στη χώρα μας. Στήριξαν με κάθε τρόπο το σχέδιο της νέας τάξης πραγμάτων του αφανισμού της ιδιοπροσωπείας των λαών (όχι μόνο του ελληνικού, όπως κάποιοι πιστεύουν). Όλοι τους σφύριζαν και σφυρίζουν αδιάφοροι ενώ το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις και απειλεί να μας αφανίσει ως έθνος. Έπλητταν και πλήττουν οικονομικά την οικογένεια με τους έμμεσους φόρους, που γιαγντώθηκαν. Συνέβαλαν στην αναβλητικότητα των νέων για απόφαση σχηματισμού οικογένειας, λόγω ανεργίας ή επισφαλούς εργασίας. Εξωθούν τους νέους σε μετανάστευση, αφού οι κυβερνήσεις το θέμα της παιδείας το είδαν ως εμπορική επιχείρηση και έστησαν σχολές παντού, για τη χορήγηση τίτλων σπουδών χωρίς αντίκρισμα στη αγορά εργασίας!
Οι της εξουσίας ακόμη και σε συνέδρια διατύπωσαν την άποψη ότι το πληθυσμιακό έλλειμμα η χώρα μας θα αναπληρώσει δια των μεταναστών. Έφθασαν μάλιστα να τονίσουν ότι οι μετανάστες θα συμβάλουν και στην άνθιση του πολιτισμού προσφέροντάς μας πολιτιστικά τους στοιχεία. Δουλοπρεπείς στο έπακρο, υποταγμένοι άνευ όρων στους νομείς εξουσίας, οι οποίοι απεργάζονται τον αφανισμό των λαών, συνεπικουρούμενοι από άπληστους επιχειρηματίες, τύπου του αφεντικού της Μανωλάδας, εφάρμοσαν το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης στη χώρα μας και κατακλύστηκε αυτή από μετανάστες, ενώ η κρίση βάθαινε και αυτοί, τουλάχιστον, γνώριζαν τί μας περιμένει!
Τα ταμεία μας βούλιαζαν, με την «αξιοποίηση» των αποθεματικών τους, με την αποφυγή καταβολής εισφορών των ισχυρών διαπλεκομένων με την εξουσία, με την αυξανόμενη απασχόληση ανασφαλίστων μεταναστών και με τη διαρκή μείωση εισροών εκ της ογκούμενης ανεργίας, όμως όλοι τηρούσαν ένοχη σιωπή, καθώς τα προσωπικά κέρδη πολιτικών και επιχειρηματιών βρίσκονταν σε ικανοποιητικό επίπεδο! Κατά περιόδους, όταν η αγανάκτηση κάποιων κατοίκων της πρωτεύουσας έδειχνε να κοχλάζει, έβγαιναν στο λαό με διακηρύξεις περί οργάνωσης χώρων εγκλεισμού των παρανόμων μεταναστών, ενώ γνώριζαν ότι η κατάσταση είναι πλέον ανεξέλεγκτη! Κάποιες επιχειρήσεις που εξαπέλυσαν κατά των μεταναστών για τα μάτια του κόσμου έδειξαν ακόμη και την πολιτιστική τους φτώχια. Δεν βαφτίζεται τέτοια επιχείρηση «Ξένιος Ζευς»!
ΟΙ της αριστεράς, αστοί εκτός εξουσίας, μαρξίζοντες ή μαρξιστές, συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιτυχία του σχεδίου της παγκοσμιοποίησης! Με αφετηρία τον ιδεολογικό διεθνισμό στάθηκαν φραστικά και μόνο συμπαραστάτες των αποκλήρων του κόσμου, ανήμποροι να κατανοήσουν τα όσα προβλήματα προξενούν, άθελά τους στις περισσότερες περιπτώσεις, στους εντόπιους και ποιοι θα επωφελούνταν από αυτά με την πάροδο του χρόνου. Έτσι στην οικονομική εκποίηση της χώρας πρόσθεσαν αυτοί την ιδεολογική, με συνέπεια να ογκούται σήμερα το κίνημα του ολοκληρωτισμού, το οποίο αυτοπροβάλλεται ως κίνημα κάθαρσης («για να ξεβρωμίσει ο τόπος») και σωτηρίας της χώρας.
Οι «φιλήσυχοι» συμπατριώτες μας, που δείχνουν να αγαπούν την πατρίδα και ανησυχούν, καθώς τη βλέπουν να χάνεται στην πλημμυρίδα των μεταναστών, ας προβληματιστούν σοβαρά και ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Επιτρέπεται να σιωπούν, όταν το ΝΑΤΟ, «συμμαχία», στην οποία ανήκει και η χώρα μας ως ισότιμο μέλος (τρομάρα μας!) σπέρνει τον όλεθρο σε μεγάλη έκταση του πλανήτη; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται ότι το κύμα φυγής των αποκλήρων ογκώνεται μετά από τη συμφορά που βρίσκει μια χώρα – θύμα των ισχυρών της πολεμικής μηχανής; Είναι δυνατόν να στηρίζουν ακόμη τις ελπίδες τους σε «εταιρείες» τύπου Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πιστεύουν ότι αυτή θέλει και μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των συνόρων μας; (Απατηλό σύνθημα πριν από την ένταξή μας στην ΕΟΚ ως ισότιμο μέλος (τρομάρα μας!)). Είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι οι «σύμμαχοί» μας και οι «εταίροι» μας δεν γνωρίζουν ότι η Τουρκία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, είναι αυτή που διευκολύνει τα μέγιστα την προώθηση προς τη χώρα μας από τα οργανωμένα κυκλώματα δουλεμπόρων των αποκλήρων του κόσμου «λαθρομεταναστών»;
Η διοικούσα Εκκλησία έλαμψε για μία ακόμη φορά δια της απουσίας της από τον σχολιασμό των γεγονότων. Καλά τα συσσίτια των ενοριών προς ανακούφιση αυτών που δοκιμάζονται από τη πείνα. Καλός ο υπερτονισμός ότι η Εκκλησία δεν εξετάζει ποιάς θρησκευτικής πίστης ή εθνικής ομάδας είναι ο έχων την ανάγκη. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο ευαγγελικό, το οποίο έχουμε καταχωνιάσει σε πολύ σκοτεινά μέρη. Είναι απόσπασμα από την καθολική επιστολή του αγίου Ιακώβου του αδελφοθέου, το οποίο είναι απόλυτα επίκαιρο προς το γεγονός, που έδωσε αφορμή για τη σύνταξη του παρόντος άρθρου: «Ελάτε τώρα οι πλούσιοι. Κλάψτε με γοερές κραυγές για τις συμφορές, που έρχονται επάνω σας. Ο πλούτος σας έχει σαπίσει και τα ρούχα σας έχουν φαγωθεί από τον σκόρο. Το χρυσάφι και το ασήμι σας έχουν σκουριάσει (όπως τα κρατάτε θησαυρισμένα) και η σκουριά τους θα είναι μαρτυρία εναντίον σας και θα φάει τις σάρκες σας σαν φωτιά.
Συσσωρεύσατε πλούτο για τις έσχατες ημέρες (της τιμωρίας σας). Να, ο μισθός των εργατών, που θέρισαν τα χωράφια σας και σεις τον κατακρατήσατε, κραυγάζει και οι κραυγές των θεριστών έχουν φθάσει στα αυτιά του Κυρίου των δυνάμεων. Ζήσατε επάνω στη γη με απολαύσεις και σπατάλες, θρέψατε τους εαυτούς σας, (όπως τρέφονται τα ζώα), για την ημέρα της σφαγής. Καταδικάσατε, φονεύσατε τον αθώο. Δεν προβάλλει σε σας αντίσταση».
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
