Αποτελεί αναντίρρητο γεγονός πως οι  παραολυμπιακοί  αγώνες συνιστούν μία από τις μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις προσφέροντας θέαμα υψηλού επίπεδου. Χιλιάδες αθλητές παγκοσμίως συμμετέχουν σε πολλά διαφορετικά αγωνίσματα , με τους Έλληνες παραολυμπιονίκες να κατακτούν υψηλές θέσεις στην κατάταξη . Ωστόσο, ο μεγαλύτερος αγώνας που έχουν να αντιμετωπίσουν τα άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα δεν είναι άλλος παρά το να ζήσουν μια ζωή με ίσες ευκαιρίες. Μέσα από μια συζήτηση με την Εύα Νίκου, παραολυμπιονίκης στο αλπικό σκι καταφέραμε να δούμε την ζωή μέσα από τα μάτια της , τις δυσκολίες που βιώνει στην καθημερινή της ζωή καθώς και την στάση της πολιτείας απέναντι στα άτομα με αναπηρία.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΑ ΝΙΚΟΥ ;

Η Εύα είναι μια 23χρονη ταλαντούχα  παραολυμπιονίκης από τα Γρεβενά. Έχει δώσει το παρόν σε πολυάριθμες αθλητικές διοργανώσεις σημειώνοντας πολλές επιτυχίες. Ασχολήθηκε με το σκι από την ηλικία των 7 ετών μέχρι και τα 15 της όπου και το σταμάτησε και στα 16 της ανακάλυψε το πρόβλημα με την όραση της , το οποίο την οδήγησε στο να απέχει από το σκι για ένα μικρό χρονικό διάστημα .Το θέμα οράσεως της ωστόσο δεν στάθηκε εμπόδιο στο να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά καθώς στράφηκε στο παρααλπικό σκι μετά από κάποια χρόνια.

Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως αγωνίστρια καθώς έχει κληθεί να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες στην ζωή της, από τις οποίες βγήκε πιο δυνατή. Στην παρθενική της συμμετοχή στους  παραολυμπιακούς  αγώνες του Πεκίνου, δήλωσε συμμετοχή σε 4 αγωνίσματα με την Εύα να συμμετέχει επιτυχώς σε 2 αγώνες, στο Super G και στο Super Combined,όπου στο SG κατέκτησε την 6η θέση. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της προπόνησής της ήρθε αντιμέτωπη με έναν από τους μεγαλύτερους φόβους ενός αθλητή -έναν τραυματισμό – ο οποίος την εμπόδισε να πάρει μέρος στα υπόλοιπα και τελευταία 2 αγωνίσματα. Όπως μας ανέφερε και η ίδια , η εμπειρία της στο Πεκίνο θα της μείνει αξέχαστη . Με κυρίαρχο συναίσθημα το δέος παρά τον τραυματισμό της, η ίδια δηλώνει περηφάνια που είχε την τιμή να κρατήσει την ελληνική σημαία στη τελετή έναρξης. Όντας φοιτήτρια ψυχολογίας του ΑΠΘ, της είναι πλέον οικείο να διαχειρίζεται τα συναισθήματα της καθώς σύμφωνα και με την ίδια το νόημα της ζωής είναι να βρίσκει το θετικό σε κάθε τι που της συμβαίνει. ΄΄Προσπαθώ το πρόσημο μέσα στην ημέρα μου να είναι θετικό ΄΄΄ ,καταθέτει η ίδια.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΠΙΚΟ ΣΚΙ

Το αλπικό σκι έχει 5 αγωνίσματα εκ των οποίων η Εύα αγωνίζεται σε 4 από αυτά με την καθοδήγηση του Δημήτρη Προφέντζα, συνοδηγού της στην κούρσα. Στόχος της είναι να τερματίσει τη διαδρομή με τον ταχύτερο δυνατό χρόνο. Αξίζει να σημειωθεί πως οι ταχύτητες που αγγίζουν οι αθλητές φτάνουν μέχρι και  90χλμ/ώρα. Η απλότητα και η αμεσότητα του χαρακτήρα της καθόλη την διάρκεια της συνέντευξης, το πηγαίο της χαμόγελο και η ειλικρίνεια του λόγου της, μας έκαναν να την ρωτήσουμε για τις προσωπικές της φιλοδοξίες . Στόχος της είναι η καλύτερη δυνατή επίδοση στους επόμενους παραολυμπιακούς το 2026 στο Μιλάνο -Κορτίνα στην Ιταλία , κάτι που της ευχόμαστε ολόψυχα να πραγματοποιήσει.

ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Είναι ευρέως γνωστό πως τα περισσότερα ατομικά αθλήματα πέρα από μεγάλη προσωπική προσπάθεια απαιτούν και στοιχειώδη οικονομική στήριξη για τον εξοπλισμό και τα ταξίδια. Για αυτό πήραμε την πρωτοβουλία να την ρωτήσουμε κατά πόσο η πολιτεία την στηρίζει  οικονομικά. Η Εύα δεν έκρυψε την δυσαρέσκεια της πάνω σε αυτό το θέμα καθώς όπως η ίδια δήλωσε ΄΄μπορεί να υπάρχει μερική στήριξη από την ομοσπονδία αλλά αυτή δεν επαρκεί για να εμφανιστούμε σε όλες τις διοργανώσεις΄΄, γεγονός που επηρεάζει άμεσα την αθλητική της επίδοση . Αυτά που έχει καταφέρει η Εύα συγκριτικά με αθλήτριες του εξωτερικού που έχουν πρόσβαση σε καλύτερες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό είναι αδιαμφισβήτητα αξιέπαινα.

Φαινομενικά η πολιτεία προβάλει πως υπάρχουν ίσες ευκαιρίες σε άτομα με αναπηρία και μη , κάτι που ίδια καταρρίπτει ρητά δίνοντας μας σαν παράδειγμα την έλλειψη κατάλληλης παιδείας και υποδομών. Αντίθετα μας έκανε την σύγκριση με το εξωτερικό όπου τα πράγματα είναι πιο ευνοϊκά, λέγοντας μας πως τα άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται εσφαλμένα με οίκτο και λύπηση ενώ στο εξωτερικό οι συναθλητές της διακατέχονται από αυτοπεποίθηση και σιγουριά . ΄΄Μέχρι που μπορώ να φτάσω και να ονειρευτώ σε αυτήν την χώρα; ΄΄ αναρωτιέται. Δύναμη και έμπνευση σε τέτοιες στιγμές αμφισβήτησης αποτελεί το στενό της υποστηρικτικό περιβάλλον .  Η ίδια αναφέρει ΄΄Δεν γίνεται να παλεύουν για μένα τα άτομα γύρω μου και να μην το κάνω εγώ για μένα΄΄ . Μπορεί η ζωή να της έχει φέρει πολλά εμπόδια και δυσκολίες αλλά η ίδια κρατάει αισιόδοξη στάση και είναι μαχήτρια.

Κλείνοντας , μοιράστηκε μαζί μας ότι το πρόβλημα με την όραση της την έκανε να μην θεωρεί τίποτα δεδομένο και να ζει την ζωή όσο πιο γεμάτα μπορεί . Παροτρύνει τους νέους να κοιτάξουν τους φόβους τους κατάματα και να προσπαθούν για το καλύτερο δυνατό σε κάθε τι που κάνουν. Η Εύα ευελπιστεί πως η νέα γένια θα υπερβεί τα στερεότυπα και δεν θα αντιμετωπίζει διαφορετικά τα άτομα με αναπηρία. Βλέποντας από τα μάτια της Εύας καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από συμπολίτης μας που βιώνει μια ζωή γεμάτη προκαταλήψεις. Καταλάβαμε ότι η Εύα είναι ένας άνθρωπος αυτόφωτος που διεκδικεί την κάθε της ημέρα και ατενίζει το μέλλον μόνο με ελπίδα λαμβάνοντας αισιοδοξία από τον κύκλο των ανθρώπων γύρω της . Είναι λοιπόν στα δικά μας χέρια να αλλάξουμε την ρίζα της προκατάληψης και του στιγματισμού, πολεμώντας τις χρόνιες και στερεοτυπικές “αναπηρίες” της κοινωνίας μας, να αποκτήσουμε κοινωνική συνείδηση και ενσυναίσθηση , προϋποθέσεις σημαντικές για την κοινωνική πρόοδο. ΄΄Να σκέφτεσαι τους άλλους΄΄ γράφει ο ποιητής Νταρουίς. Ας αναλογιστούμε : ΄΄Τους σκεφτόμαστε;΄΄

Σε ευχαριστούμε Εύα για τα μαθήματα ζωής…

Μπορείτε να την βρείτε :

Facebook: Eva Nikou

Instagram: eva_nikou

Eκπροσωπούμε, την Τ.Ο.P Team, (Thessaloniki Opportunity Portal Team), μία φοιτητική εθελοντική ομάδα φτιαγμένη από τους φοιτητές προς τους φοιτητές όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Σκοπός της είναι να καλύψει το κενό που υπάρχει στην ενημέρωση για κάθε είδους ευκαιρία που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στην δραστηριοποίηση και στην προσωπική ανέλιξη των φοιτητών.

To παρόν κείμενο αποτελεί προϊόν της δουλειάς του τομέα της αρθρογραφίας της ομάδας μας με κυρίαρχο τον ρόλο του μέλους μας, Μαριάνθης Δαιμονάκου. Βεβαιώνουμε την πιστότητά του και την εγκυρότητα των πληροφοριών που αναπαράγουμε.

 Με εκτίμηση, Ευγενία Μπόλη , Επικεφαλής της Αρθρογραφίας