Τιμώντας την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση αλλά και την Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, η οποία ταυτίστηκε περισσότερο από κάθε άλλη με την απελευθέρωση της χώρας, συνεχίζονται οι δράσεις που ανέλαβαν πέρυσι ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων με τη συνδρομή πολλών ακόμη δημόσιων και ιδιωτικών φορέων*, για την διάσωση των γυπών της Αιτωλοακαρνανίας από βέβαιο αποδεκατισμό (εδώ).

Οι δράσεις αυτές έχουν την έγκριση και τελούν υπό την εποπτεία του Τμήματος Διαχείρισης Άγριας Ζωής και Θήρας της Γενικής Δ/νσης Δασών & Δασικού Περιβάλλοντος της Δ/νσης Διαχείρισης Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας  και του Δασαρχείου Μεσολογγίου. Πραγματοποιούνται δε, υπό την επιστημονική καθοδήγηση και συντονιστική αρωγή του εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού του Δασαρχείου Ιωαννίνων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου -Δυτικής Μακεδονίας (Δρ. Ρήγας Τσιακίρης).

Σκοπός είναι οι δράσεις διατήρησης της φύσης να συνδεθούν με τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, ώστε η ανάδειξη της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς της περιοχής να συνδεθεί  με την ιστορία και τα δύο αυτά, άρρηκτα δεμένα στοιχεία της τοπικής κληρονομιάς, να ενισχύσουν περαιτέρω την μοναδική φυσιογνωμία της.

Έτσι αποφασίσθηκε για φέτος, όσα πουλιά απελευθερώνονται στην περιοχή, να ονοματίζονται από γνωστά ή άγνωστα για το ευρύ κοινό ιστορικά πρόσωπα, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα γεγονότα της επανάστασης, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των πολιτών και κυρίως των μικρών παιδιών, κινητοποιώντας τα να μάθουν περισσότερα για τους πρωταγωνιστές της εποχής εκείνης.

Καθώς μάλιστα τα πουλιά αυτά θα φέρουν δορυφορικούς πομπούς και θα ταξιδέψουν σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, πολύ πιθανά και ακόμη μακρύτερα (όπως πρόσφατα ο «Αλέξης», ο «Ντίνος» ή θα έχουν τραγικό τέλος όπως η «Κέλλυ») μπορούν με τα ονόματά τους να μεταφέρουν ισχυρά μηνύματα για αξίες όπως η ελευθερία, η αλληλεγγύη και η συνεργασία, απαραίτητες και για την διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς που απειλείται τόσο στην χώρα μας όσο και παγκοσμίως.

Τρία πουλιά απελευθερώθηκαν με επιτυχία την Κυριακή 24/01/2021.

Τα δύο από αυτά έχουν φιλοξενηθεί επί μήνες από την ΑΝΙΜΑ, που λειτουργεί ως Σταθμός Πρώτων Βοηθειών για είδη της άγριας πανίδας στην Αττική, σε συνεργασία με το Κέντρο Περίθαλψης “Αλκυόνη”, στον χώρο που έχει διατεθεί για τον σκοπό αυτόν από τον Βοτανικό Κήπο Ιουλίας και Αλεξάνδρου Διομήδους. Στη συνέχεια φιλοξενήθηκαν για επτά μήνες σε ειδικό κλωβό εγκλιματισμού που διαχειρίζεται ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων στον Αράκυνθο. Μαζί με αυτά απελευθερώθηκε ένα ακόμη όρνιο που προέρχεται από τον τοπικό πληθυσμό. Τα ονόματα των τριών πρώτων πουλιών είναι:

Μάρκος (προς τιμή του Μάρκου Μπότσαρη 1790-1823, γνωστός ως και «Αετός της Σαμονίβας») Βρέθηκε μεταξύ των υπερασπιστών του Μεσολογγίου στα τέλη του 1822.  Λαβώθηκε θανάσιμα το καλοκαίρι του 1823 στο Κεφαλόβρυσο Καρπενησίου και το σώμα του μεταφέρθηκε στο Μεσολόγγι όπου και ενταφιάστηκε.

Βύρων (προς τιμήν του Λόρδου Βύρωνα 1788-1824). Άγγλος αριστοκράτης ποιητής φιλέλληνας και μια από τις σημαντικότερες μορφές του ρομαντισμού. Συνέδεσε το όνομά του με την στήριξη επαναστατικών κινημάτων σε Ιταλία και Ελλάδα και πέθανε στο πλευρό των Ελλήνων επαναστατών στο Μεσολόγγι.

Αθανάσιος (προς τιμή του ΑθανάσιουΡαζή-Κότσικα 1798-1826). Στις 20 Μάϊου 1821 πρωτοστάτησε με άλλους πρόκριτους της πόλης στην ύψωση της επαναστατικής σημαίας στο Μεσολόγγι και ορίστηκε από την φρουρά των ενόπλων Μεσολογγιτών αρχηγός των ντόπιων αρμάτων.

Έπεσε μαχόμενος το βράδυ της εξόδου προσπαθώντας να καταλάβει εχθρικό οχύρωμα απέναντι από την ντάπια της Λουνέτας προκειμένου να διευκολύνει την διέλευση των αμάχων από την μεριά της λιμνοθάλασσας. Το σπίτι του στεγάζει σήμερα το Κέντρο Λόγου και Τέχνης «Διέξοδος» στο Μεσολόγγι. Ο τάφος του βρίσκεται στον κήπο των ηρώων.

Τη θέση τους στον κλωβό προσαρμογής παίρνουν τώρα τρία νεαρά αιχμάλωτα όρνια από εκείνα που ανευρίσκονται εξουθενωμένα ή τραυματισμένα και φιλοξενούνται προσωρινά σε διάφορες εγκαταστάσεις αποθεραπείας στην χώρα ώστε, ανάλογα τα συμπεράσματα της παραπάνω πειραματικής δράσης*

να διερευνηθεί η δυνατότητα να αποτελέσουν υλικό για μελλοντική ενδυνάμωση του πληθυσμού της ηπειρωτικής Ελλάδας που έχει μειωθεί δραματικά, σύμφωνα με τις προβλέψεις του σχετικού Εθνικού Σχεδίου Δράσης και την διεθνή επιστημονικά τεκμηριωμένη αυτή πρακτική.

Ο «Αθανάσιος» (αριστερά) είναι ένας νεαρός γύπας από τον άγριο πληθυσμός των Βαλκανίων που εγκλωβίστηκε σε κατάλληλα σχεδιασμένη για τον σκοπό αυτόν κατασκευή στον Αράκυνθο. Δίπλα του βρίσκονται αιχμάλωτα όρνια που περιμένουν να απελευθερωθούν μετά την πολύμηνη παραμονή τους για αποθεραπεία και προσαρμογή στο φυσικό τους περιβάλλον. Δεξιά το ίδιο πουλί πετά επιτέλους ξανά προς την ελευθερία, μαρκαρισμένο αυτήν την φορά με έγχρωμο δακτυλίδι και δορυφορικό πομπό, με σκοπό να βοηθήσει τους επιστήμονες και τις υπηρεσίες στην αποκάλυψη των μυστικών της βιολογίας του, αλλά και στην ταχεία ανίχνευση και άμεση αντίδραση, σε περίπτωση παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων.