Πολύς ο λόγος, προφορικός και γραπτός, τις προηγηθείσες ημέρες, εν όψει της απόφασης της τουρκικής κυβέρνησης για μετατροπή του ναού της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και πάλι. Ίσως για πρώτη φορά, μετά δεκαετίες, όχι μόνο ο ελληνικός λαός, αλλά και αρκετοί «φίλοι» και «εταίροι» μας τοποθετήθηκαν επί του θέματος τονίζοντας ότι οφείλει η Τουρκία να σεβαστεί μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως έχει ο ναός χαρακτηριστεί από την UNESCO. Η υποκρισία στο μεγαλείο της! Αν εξαιρέσουμε μερικές ταπεινές, πλην αγνοούσες το παρασκήνιο ψυχούλες, οι λοιποί μένουμε παγερά αδιάφοροι για την εξέλιξη. Απλά θέλουμε να δείξουμε ότι, ως πολιτισμένοι και καλλιεργημένοι, έχουμε ευαισθησία σε θέματα πολιτισμού. Μάλιστα οι εμφορούμενοι από κοσμικό πνεύμα διακατεχόμενοι από αποστροφή για κάθε λατρεία προς τον Θεό προτιμούν γι’ αυτό και μόνο τον λόγο να παραμείνει ο ναός μουσείο. Θα επιχειρήσουμε το ξεσκέπασμα της υποκρισίας με κάποιες απλές επισημάνσεις.
Ο ιερός ναός της του Θεού σοφίας και όχι κάποιας αγίας Σοφίας εγκαινιάστηκε το 537 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Ιουστινιανού. Αποτελεί όντως θαυμαστό αρχιτεκτόνημα, το οποίο άντεξε επί 1500 έτη, αν και κτισμένο σε έντονα σεισμογενή περιοχή. Ο ιερός ναός είναι σημείο αναφοράς εκείνων των Ελλήνων, που αντιστέκονται ακόμη στην παντελή εκδυτικισμό της χώρας μας και του λαού της. Πόσοι όμως απέμειναν; Οι πλείστοι, έχοντες υιοθετήσει το «πνεύμα» του Κοραή, το δυτικό δηλαδή πνεύμα, διαδίδουν με άκρα ελαφρότητα ασύστολα ψεύδη σε βάρος της Ρωμανίας, της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας, η οποία παραμένει στην ιστορία με τον ψευδεπίγραφο τίτλο βυζαντινή! Συνεπώς αδυνατώ να πιστέψω ότι πονούν αυτοί που σπιλώνουν καθημερινά, προφορικά και γραπτά, τον πολιτισμό της ρωμηοσύνης, εξαίρετο δείγμα του οποίου είναι και ο εν λόγω ναός. Αυτοί έφθασαν να διαδίδουν ψευδέστατα ότι εκείνοι πού έκτιζαν περικαλλείς ναούς, οι χριστιανοί δηλαδή, αφάνιζαν τα μνημεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, τον οποίο θαυμάζουν και κληρονόμοι του οποίου ισχυρίζονται ότι είναι σήμερα οι πολιτισμένοι δυτικοί!
Η διαπρεπής ιστορικός της βυζαντινής ιστορίας, η κυρία Γλύκατζη, που όλοι οι «προοδευτικοί» και «υπέρμαχοι» των δικαιωμάτων των γυναικών αναφέρουν με το επώνυμο Αρβελέρ, τόνισε πρόσφατα ότι η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί συνιστά δεύτερη άλωση και καταδεικνύει τη βαρβαρότητα της Τουρκίας! Όμως ακραία βαρβαρότητα αποτέλεσε η λεηλασία του ναού από τους σταυροφόρους και οι ασχήμιες τους εντός του ναού (όργια με ιερόδουλες, που έσερνε μαζί του ο «ιερός» συρφετός). Οι Τούρκοι κατακτητές επέφεραν λιγότερες καταστροφές στον ναό και μάλιστα σύμφωνες με την θλιβερή πίστη τους, η οποία απαγορεύει την απεικόνιση ιερών προσώπων! Τη βαθειά του λύπη εξέφρασε και ο πάπας της Ρώμης, ο οποίος όμως ακόμη δεν ζήτησε συγγνώμη, που ευλόγησε τη λεηλασία εκείνη και τα όργια. Και όταν επισκέφθηκε το 2014 την Κωνσταντινούπολη και έγινε δεκτός με τιμές, δεν τόλμησε να αρθρώσει λόγο, όπως και ο δέσμιος των Τούρκων και άλλων πατριάρχης, για τα εγκλήματα με θύματα χριστιανούς, ορθοδόξους, μονοφυσίτες και ρωμαιοκαθολικούς αλλά και μουσουλμάνους ακόμη στη Συρία και στο Ιράκ, και θύτες τους δολοφόνους του ΙΚΙΛ (ISIS), τους οποίους ολόθερμα στήριζε η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και όλες οι δυτικές χώρες! Και κάθε άνθρωπος, ως εικόνα Θεού, είναι υπέρτερη αξία από το οποιοδήποτε ανθρώπινο κατασκεύασμα.
Κόπτονται δήθεν όλοι αυτοί οι θιασώτες του παγκόσμιου πολιτισμού για την απόφαση μετατροπής του περικαλλούς ναού σε τέμενος. Πόσο γρήγορα λησμόνησαν τη φοβερή καταστροφή άλλου μνημείου από τους ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Είχαν ανατινάξει εκείνοι τους υπερμεγέθεις σκαλιστούς σε βράχο βούδες για τον ίδιο λόγο που οι Τούρκοι ασβέστωσαν τα ψηφιδωτά του ναού της του Θεού Σοφίας. Αλλά οι ταλιμπάν υπήρξαν δημιούργημα της «πολιτισμένης» Δύσης. Τηρούν άκρα σιωπή για τη λεηλασία του μουσείου της Βαγδάτης και πολλών αρχαιολογικών τόπων στη Συρία από τους δολοφόνους και συνάμα εμπόρους έργων τέχνης. Βέβαια κλεπταποδόχοι υπήρξαν οι «πολιτισμένοι» δυτικοί, που κόσμησαν αρκετά φθηνά τις ιδιωτικές τους συλλογές, καθώς προς το παρόν, δεν έχουν το θράσος να στολίσουν τα μουσεία τους, όπως κατά τον 19ο αιώνα και άλλους πριν από εκείνον! Αν ήταν δυνατόν οι Τούρκοι να αποσπάσουν τμήματα των ψηφιδωτών του ναού και να τα πουλήσουν στους «πολιτισμένους», δεν θα αρνούνταν να τα αγοράσουν. Αυτό άλλωστε έπραξαν μετά τη λεηλασία πληθώρας μνημείων της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου!
Ασφαλώς υπάρχουν και Τούρκοι ενάντιοι προς την πρόσφατη απόφαση του Ερντογάν, ο οποίος ενδιαφέρεται πρωτίστως να ικανοποιήσει το τμήμα του λαού που τον στηρίζει πολιτικά. Είναι οι θιασώτες του κεμαλισμού. Αυτοί τάσσονται υπέρ της άποψης των οργανωτών της γενοκτονίας των χριστιανών της Μικράς Ασίας, καθ’ υπόδειξη των «πολιτισμένων» Γερμανών συμβούλων της Τουρκίας. Στα πλαίσια της μετατροπής της Τουρκίας σε λαϊκό κράτος ο Κεμάλ είχε μετατρέψει (1934) το από της αλώσεως τέμενος της του Θεού Σοφίας σε μουσείο. Αυτό αποσιωπάται σήμερα κατά τρόπο εντυπωσιακό. Όμως οι βάρβαροι Τούρκοι σουλτάνοι κατά τη μακραίωνα κατοχή του ελληνικού και αρμενικού χώρων δεν διανοήθηκαν ποτέ, παρά τις αγριότητές τους, να διαπράξουν γενοκτονία σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών. Όλοι αυτοί, που αντιπολιτεύονται τον Ερντογάν, θα τολμήσουν ποτέ να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία που διέπραξαν οι πρόγονοί τους;;
Κατά της απόφασης μετατροπής του ναού εκ νέου σε τέμενος τάχθηκαν πολλοί στη χώρα μας, λαϊκοί και, ιδίως, κληρικοί, υποστηρίζοντας σε συγχορδία ότι η απόφαση συνιστά έγκλημα κατά του πολιτισμού! Αλλά η κριτική πρέπει να ασκείται υπό ορθόδοξο πνεύμα. Πόσοι μέχρι τώρα απόγονοι των «σταυροφόρων» εισέρχονταν στον ναό με παντελή έλλειψη σεβασμού προς την ιερότητα του χώρου, με ανεπίτρεπτες ενδυμασίες, που μόνο στα μοναστήρια μας πλέον εκφράζεται παράκληση να μην εισέρχονται, όσοι τις φέρουν; Ο μουσουλμάνος οπωσδήποτε θα σεβαστεί την ιερότητα του χώρου περισσότερο. Σε τελευταία ανάλυση έχουμε επαναφορά καθεστώτος, το οποίο ίσχυσε ευθύς μετά την άλωση της Πόλης. Και η Δύση δεν έπαψε να στηρίζει και το σημερινό καθεστώς της Τουρκίας, το ισλαμικό, στο οποίο έχει αναθέσει ρόλο ηγετικό στην ανατολική Μεσόγειο, όπως φαίνεται από τις τελευταίες εξελίξεις στην πολύπαθη Λιβύη. Ας θυμηθούμε και την προαιώνια ρήση του Αννίβα: Αλλοίμονο στους ηττημένους!
Η Πόλη δεν αλώθηκε με την πρόσφατη απόφαση του Ερντογάν. Δεν είχε αλωθεί ούτε, όταν την κατέλαβαν οι «σταυροφόροι». Τότε ένας άφρων ηγέτης με πάθος για εξουσία τους έφερε προ των τειχών. Η Πόλη αλώθηκε τη 12η Δεκεμβρίου 1452, όταν σε εφαρμογή των αποφάσεων της εκβιαστικής συνόδου Φεράρας-Φλωρεντίας τελέστηκε το πρώτο συλλείτουργο στον περικαλλή ναό σε ένδειξη υποταγής των ορθοδόξων στο αλαζονικό πάθος του πάπα για άσκηση εξουσίας, πάθος, που κατέστη απύθμενο με την προσθήκη του αλαθήτου στις τόσες κακοδοξίες του. Τότε οι πρόγονοί μας, οι βυζαντινοί για τους άσπονδους εχθρούς της Ρωμηοσύνης, εγκατέλειψαν τον Θεό και επικέντρωσαν όλες τις ελπίδες τους στη Δύση. Και η Πόλις εάλω. Παρηγορεί ο λαός την Παναγία με το «σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θάναι»! Γελούν ειρωνικά οι «ανήκοντες εις την Δύσιν», όταν κάποιοι διαχέουν λόγο του νέου αγίου μας, του οσίου Παϊσίου. Είναι δυνατόν; Υπό τις παρούσες συνθήκες, ασφαλώς όχι. Οι συνθήκες όμως μεταβάλλονται, κάποιες φορές και ραγδαιότατα.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
