Πως λύθηκε το θέμα με τις κόκκινες γαρίδες – Το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα
Η συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο κρατών, που υπογράφηκε χθες είναι η πρώτη συμφωνία που υπογράφει η χώρα μας για ΑΟΖ και ως εκ τούτου ιστορικής σημασίας.
Η Συμφωνία έχει ασφαλώς συναφθεί στη βάση της UNCLOS (οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών βάσει διμερών συμφωνιών), σημειώνουν πηγές του ΥΠΕΞ.
Επιβεβαιώνει το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες, καθώς και τη μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας – Ιταλίας ως οριογραμμή της ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας. Με τη σημερινή Συμφωνία, η μέση αυτή γραμμή θα ισχύει και για τα υπερκείμενα της υφαλοκρηπίδας ύδατα.
Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα ισχυρό επιχείρημα έναντι της Τουρκίας, η οποία -κόντρα στο διεθνές δίκαιο και τη λογική- υποστηρίζει ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, εξ ου και απειλεί για γεωτρήσεις νοτίως της Ρόδου και της Κρήτης, επικαλούμενη το παράνομο μνημονιο με τη Λιβύη.
Σήμερα υπογράφηκε επίσης η Κοινή Δήλωση Ελλάδας-Ιταλίας για τους Πόρους της Μεσογείου. Με τη δήλωση αυτή, τα δυο κράτη εκφράζουν την προσήλωσή τους στην ισόρροπη και βιώσιμη διαχείριση των πόρων αυτών και συμφωνούν να διεξαγάγουν διαβουλεύσεις για την εκτίμηση τυχόν επιπτώσεων διαφόρων παραγόντων στις υφιστάμενες πρακτικές των αλιέων των δύο κρατών. (Βιώσιμη διαχείριση)
Υπογράφηκε, τέλος, Κοινή Γνωστοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία τα δύο κράτη ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής ώστε, όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 ν.μ., να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή μεταξύ 6-12 ν.μ., η οποία σήμερα αποτελεί διεθνή ύδατα.
Επισημαίνεται ιδιαίτερα η αυτονόητη σημασία της αναφοράς στην Κοινή Γνωστοποίηση του δικαιώματος επέκτασης παντού της αιγιαλίτιδας ζώνης μας.
Τα υπάρχοντα δικαιώματα των Ιταλών αλιέων περιγράφονται με σαφήνεια αλλά πλέον περιοριστικά, τόσο ως προς τον αριθμό των σκαφών όσο και ως προς τα είδη που δύνανται να αλιεύσουν και εξαιρούνται τα είδη που αλιεύουν οι Έλληνες αλιείς.
Το ζήτημα της αλιείας ήταν καθοριστικό για την επίτευξη συμφωνίας για την ΑΟΖ. Και αυτό καθώς εξαρχής η Ρώμη ζητούσε να κατοχυρώσουν οι Ιταλοί ψαράδες το δικαίωμα να αλιεύουν τις μεγάλες κόκκινες γαρίδες στα ανοιχτά της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς ακόμη και στην περίπτωση που τα ελληνικά χωρικά ύδατα επεκταθούν από τα έξι στα 12 ναυτικά μίλια, με βάσει και τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Οι δύο συμφωνίες λοιπόν έκλεισαν ως «πακέτο». Και τα επόμενα βήματα αφορούν στην κύρωση της συμφωνίας με Ιταλία και τη συνέχιση των συζητήσεων βήμα βήμα για οριοθέτηση ΑΟΖ και με την Αίγυπτο.
Σημειωτέον ότι μαζι με τη συμφωνία για την ΑΟΖ και τη συμφωνία για την αλιεία ανακοινώθηκε και ότι η Ελλάδα θα ανοίξει τουριστικά προς Ιταλία σταδιακά από Δευτέρα.
Υπενθυμίζεται ότι το γεγονός οτι η Ιταλία είχε εξαιρεθεί από τη Λευκή λίστα χωρών είχε προκαλεσει την αντίδραση της Ρώμης ενώ οι συζητήσεις για ΑΟΖ προχωρουσαν , καθώς και ότι ορισμένες τουριστικές περιφερειες της Ελλάδας (Επτάνησα, Δωδεκάνησα, Πελοπόννησος) στηρίζονται σε σημαντικό βαθμό από τις τουριστικές ροές από Ιταλία.
Γράφει η Βίκυ Σαμαρά για το newsbeast.gr
