Την τελευταία εικοσαετία με αφορμή την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και την «πράσινη ανάπτυξη για την προστασία του περιβάλλοντος» όπως καθορίστηκε από την πολιτική της ΕΕ μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η περιοχή των Γρεβενών μπήκε στο μάτι μονοπωλιακών ομίλων που μυρίστηκαν κέρδη αφού αδειοδοτήθηκαν πολλά μικρά υδροηλεκτρικά κατά μήκος του ποταμού Βενέτικου και των παραποτάμων του, πολλά ιδιωτικά φωτοβολταϊκά σε καλλιεργήσιμη γη καθώς και ανεμογεννήτριες στην περιοχή της Δεσκάτης, ανάμεσα Αβδέλλα – Σμίξη και στο Δοτσικό. Επίσης το διάστημα αυτό υπάρχει έντονη διαμάχη για την έλευση του Φ.Α στη Δεσκάτη και τα Γρεβενά.
Η αδειοδότηση του υδροηλεκτρικού φράγματος στην Αγία Παρασκευή εντάσσεται στις κατευθύνσεις και τα μέτρα που δρομολογεί η κυβέρνηση για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργεια, που περιλαμβάνει το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και την πιο αποφασιστική προώθηση των ΑΠΕ. Αφού πληρώσαμε την κρίση τους με την ανεργία, την ενεργειακή φτώχεια στο 30% του λαού, τώρα θέλουν να πληρώσουμε και την ανάπτυξη τους με καταστροφή του περιβάλλοντος, αυξήσεις στο ρεύμα 16-19%. με αύξηση της ανεργίας, παράδοση του ορυκτού πλούτου σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, με κακοπληρωμένες δουλειές, με εκατοντάδες νεκρούς και σακατεμένους εργάτες κ.α.
Αυτό θέλουν να κρύψουν όλοι όπως εκφράζεται τελευταία και με τη διαμάχη για την κλιματική αλλαγή, είτε υπερασπίζονται τα ορυκτά καύσιμα όπως πετρέλαιο και λιγνίτη είτε τα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες, ότι από όλα αυτά υπάρχουν κερδισμένοι και χαμένοι. Κερδισμένοι βγαίνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και χαμένος ο λαός που δέχεται υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ενεργειακή φτώχεια και ανεργία. Προσπαθούν να κινητοποιήσουν λαϊκές μάζες ενάντια στην μια η την άλλη μορφή ενέργειας αποσιωπώντας το κύριο. Το ποιος θα βγει ωφελημένος. Δισεκατομμύρια πέφτουν σε ΜΚΟ, ΜΜΕ για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους.
Το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση για να περάσει την πολιτική της πατάει στην ευαισθησία του λαού σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και απελευθερώνει τον κλάδο στα γεράκια επενδυτές που βλέπουν την φύση σαν ένα κερδοφόρο πεδίο. Αυτό αποδεικνύεται και στην περίπτωση του υδροηλεκτρικού ανάμεσα στο Τρίκωμο και το Σπήλαιο όπου «Σύμφωνα με τη Γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου, επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του παραπάνω έργου, στην ευρύτερη περιοχή λειτουργούν και αφετέρου έχουν εγκριθεί περιβαλλοντικοί όροι αρκετών ΜΥΗΕ, είναι δεδομένη η αυξημένη πίεση και η συνέργεια που ασκείται στο φυσικό περιβάλλον επιφέροντας επιπτώσεις στα είδη. Επιπλέον εκτός του ότι η ευρύτερη περιοχή έχει χαρακτηρισθεί Εθνικό Πάρκο με ΚΥΑ, ο τρόπος που σχεδιάστηκε και προτείνεται το συγκεκριμένο έργο καταδεικνύει ότι δεν υπάρχει καμία ευαισθησία προς το ποτάμιο σύστημα. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης θα είναι να δημιουργηθούν αρνητικές επιπτώσεις στην υπόσταση και τις αξίες του πάρκου ως προστατευόμενης περιοχής και ότι θα επηρεάσει αρνητικά τους σκοπούς κηρύξεως του Εθνικού Πάρκου, όπως καθορίζονται στο άρθρο 1 της αριθμ. 23069/2005 (ΦΕΚ 639Β) ΚΥΑ».
Αποδεικνύεται ότι η ίδια πολιτική που αφήνει άνεργο τον οικοδόμο, καταστρέφει και το περιβάλλον. Δεν είμαστε ενάντια στα υδροηλεκτρικά φράγματα γενικά. Είναι φθηνή, οικολογική ενέργεια, συμβάλουν στην ύδρευση, στην άρδευση, στην αντιπλημμυρική θωράκιση. Συμβάλουν επίσης στο να ανοίξουν μεροκάματα στην κατασκευή τους.
Όμως για εμάς δεν υπάρχει το δίλημμα ή ανεργία ή καταστροφή του περιβάλλοντος. Σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα να βρει διέξοδο το εργατικό δυναμικό, να προστατεύεται το περιβάλλον, να έχουν φθηνή ενέργεια τα εργατικά -λαϊκά νοικοκυριά.
Πληρώσαμε την κρίση τους δεν θα πληρώσουμε και την ανάπτυξη τους.
Η κλιμακούμενη επίθεση στον τομέα της ενέργειας, δεν αφήνει περιθώρια για άλλες αυταπάτες. Κανένας αποσπασματικός αγώνας δεν μπορεί να διασφαλίσει συνέχεια και νικηφόρα προοπτική, χωρίς γραμμή ρήξης με την πολιτική της «απελευθέρωσης», τη στρατηγική της ΕΕ και της άρχουσας τάξης.
Για να ανοίξει αυτή η ελπιδοφόρα προοπτική αγωνιζόμαστε ενάντια στην «απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση του τομέα ενέργειας και ταυτόχρονα διεκδικούμε:
- Όχι στην κατασκευή φράγματος στην Αγία Παρασκευή- όχι στην παράδοση του ενεργειακού πλούτου της χώρας στους ιδιωτικούς ομίλους. Ο ενεργειακός σχεδιασμός να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη.
- Φθηνό ρεύμα και θέρμανση για το λαό, μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ κατά 30% για άνεργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, κατάργηση του «πράσινου» τέλους ΑΠΕ.
Η Διοίκηση
