Ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να επιτρέψει επιστροφή στις µαύρες µέρες του Σαµαρά, του Βενιζέλου και του ∆ΝΤ, και όσοι βαυκαλίζονται µε όνειρα για ρεβάνς, εκδίκηση και στρατηγική συντριβή της Αριστεράς θα ξυπνήσουν απότοµα στις 8 Ιουλίου, τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής».
Ο πρωθυπουργός, λίγες ώρες µετά την επιστροφή του από τις Βρυξέλλες και την απόφαση για λήψη στοχευµένων µέτρων κατά της Τουρκίας, διαβεβαιώνει ότι σκοπός του είναι η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωµάτων στο Αιγαίο και η προοπτική επίλυσης του Κυπριακού χωρίς στρατούς κατοχής και εγγυήσεις – δυνατότητα που ενισχύεται µετά τη Συµφωνία των Πρεσπών.
Παράλληλα, αφήνει αιχµές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη λέγοντας ότι «πρωθυπουργός δεν γίνεσαι µε πήλινα πόδια», διαβεβαιώνει ότι η χώρα είναι οικονοµικά ασφαλέστερη από ποτέ και υπόσχεται ότι η Προοδευτική Συµµαχία θα διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλµού. Τέλος, παραφράζοντας τον Οδυσσέα Ελύτη, λέει πως όταν ακούµε για δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό από τα χείλη εκείνων που ρήµαξαν τη χώρα, ανθρώπινο κρέας µυρίζει…
Κύριε πρωθυπουργέ, τι κλίµα εισπράξατε από τη Σύνοδο Κορυφής και τις επαφές σας µε τους Ευρωπαίους ηγέτες για την Τουρκία;
Λακωνικά µπορώ να πω ότι το κλίµα ήταν εξαιρετικά υποστηρικτικό για την Κύπρο, και κατ’ επέκταση για την Ελλάδα. Και εξαιρετικά αρνητικό για την Τουρκία και τις προκλήσεις της. Η κοινή απόφαση των Ευρωπαίων, εξάλλου, πιστοποιεί αυτό που διάφοροι στη χώρα µας, για ιδιοτελείς λόγους, αµφισβητούν: Η διεθνής θέση της Ελλάδας, τόσο στην Ευρώπη όσο και γενικότερα, είναι σήµερα πιο ισχυρή από ποτέ.
Γνωρίζετε ότι ο ελληνικός λαός παρακολουθεί µε σχετική ανησυχία τις εξελίξεις. Πρέπει να αισθανόµαστε ασφαλείς;
Κάθε Ελληνίδα και κάθε Ελληνας µπορούν και πρέπει να αισθάνονται απόλυτα ασφαλείς. Η Ελλάδα έχει πολύ σηµαντικά διεθνή ερείσµατα και σταθερές συµµαχίες, που έχουν διευρυνθεί και ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια. Επίσης -και αυτό δεν είναι µυστικό- διαθέτει ισχυρή αποτρεπτική δύναµη. Είναι µια χώρα που δεν παίζει παιχνίδια µε τη σταθερότητα και την ασφάλεια, τόσο τη δική της όσο και της περιοχής.
Η αντιπολίτευση σας κατηγορεί ότι, εφόσον η κατάσταση µε τη γείτονα είναι κρίσιµη, δεν έχετε ενηµερώσει ακόµη τους πολιτικούς αρχηγούς…
Ολοι οι πολιτικοί αρχηγοί ενηµερώνονται αρµοδίως από τον υπουργό Εξωτερικών. ∆εν κατανοώ το επιχείρηµα αυτό, παρά µόνο ως αντιπολιτευτικό πυροτέχνηµα. Είπα επίσης ξεκάθαρα ότι όποιος πολιτικός αρχηγός το θελήσει µπορεί είτε να έρθει είτε να σηκώσει το τηλέφωνο να συζητήσουµε. ∆εν χρειάζεται στα εθνικά θέµατα να γίνεται µικροπολιτική µε τέτοιο ευτελή τρόπο. Αν η Ν∆ έχει διαφορετική άποψη, διαφορετική γραµµή από αυτή που τηρεί η κυβέρνηση στο κρίσιµο θέµα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ας το πει ανοιχτά. Αν όχι, ας µην παίζει µε τα εθνικά θέµατα.
Εσείς πιστεύετε ότι έχει διαφορετική γραµµή;
Εγώ πιστεύω ότι ο κ. Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης χειρίστηκε ανεύθυνα και ψηφοθηρικά το «Μακεδονικό». Βρέθηκε αγκαλιά µε τον ακραίο εθνολαϊκισµό, εγκαταλείποντας τη θέση της Ν∆ για επίλυση του προβλήµατος. Και τώρα, αφού, ούτε λίγο ούτε πολύ, µας είπε προδότες για να κερδίσει λίγες ψήφους, µας λέει ότι αν εκλεγεί το µόνο που θα κάνει είναι να προσέχει την κατά γράµµα τήρηση της κατά τα άλλα προδοτικής συµφωνίας. Σε ό,τι δε αφορά τα ελληνοτουρκικά, δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς προτείνει.
Μάλλον αποφεύγει να πάρει θέση, την ίδια στιγµή που τόσο ο κ. Σηµίτης όσο και ο κ. Βενιζέλος -νοµίζω ότι σε αυτόν απευθύνονται- του ζητούν πλήρη αναστοχασµό της πολιτικής µας απέναντι στην Τουρκία και, αν κατάλαβα καλά, κάποιον οδυνηρό συµβιβασµό. ∆εν τον άκουσα να πάρει θέση. Πού πήγαν αλήθεια οι γενναίοι µακεδονοµάχοι να απαντήσουν σε όλα αυτά; Εµείς, από την άλλη, έχουµε σχέδιο, στρατηγική, συµµαχίες και αποφασιστικότητα να υπερασπιστούµε δίχως δεύτερες σκέψεις τα κυριαρχικά µας δικαιώµατα στο Αιγαίο αλλά και την προοπτική λύσης του Κυπριακού, δίχως στρατούς κατοχής και εγγυήσεις. Και η επίλυση του «Μακεδονικού» έχει ισχυροποιήσει αφάνταστα αυτόν µας τον σχεδιασµό.
Σε λίγες µέρες θα διεξαχθεί το ντιµπέιτ των πολιτικών αρχηγών. Τι περιµένετε από µία «τηλεµαχία» ανάµεσα σε πέντε αρχηγούς, κατά την οποία δεν υπάρχει η δυνατότητα διαλόγου;
Είναι θλιβερό το 2019 να κάνουµε τη συζήτηση µεταξύ των πολιτικών αρχηγών µε τόσο αποστειρωµένο τρόπο. Στις ΗΠΑ, ο ανοιχτός διάλογος µεταξύ των υποψηφίων είναι θεσµός, το ίδιο και σε µια σειρά ευρωπαϊκών χωρών. Εδώ κάποιοι προτιµούν να αποφεύγουν τον διάλογο και την αντιπαράθεση µε επιχειρήµατα. Ισως γιατί δεν έχουν και µεγάλη εµπιστοσύνη στα επιχειρήµατά τους.
Ακόµα όµως και σε αυτό το πολύ στενό πλαίσιο, οι προγραµµατικές διαφορές και τα πεπραγµένα µας θα µπουν στο τραπέζι. Οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να διαµορφώσουν γνώµη και άποψη για τη στάση του καθενός. Και νοµίζω θα καταστεί σαφές ποιος και γιατί αποφεύγει τον διάλογο, ποιος φοβάται την προγραµµατική αντιπαράθεση και ποιος έχει σαφές, ολοκληρωµένο και ιεραρχηµένο σχέδιο για την επόµενη µέρα της πατρίδας.
Επιµείνατε µέχρι και το παρά πέντε για µία τηλεοπτική αντιπαράθεσή σας µε τον πρόεδρο της Νέας ∆ηµοκρατίας. Πού αποδίδετε την άρνηση, δεδοµένου ότι είχε προηγηθεί η διαβεβαίωση του κ. Μητσοτάκη πως στις εθνικές εκλογές θα γίνει ντιµπέιτ µεταξύ σας;
Νοµίζω πως η στάση του στο ζήτηµα αυτό βασικά υποτιµά τον ίδιο και δευτερευόντως και τον ελληνικό λαό. ∆ιότι καλός ο επικοινωνιακός µηχανισµός, καλά τα εκδοτικά συγκροτήµατα που τον στηρίζουν αναφανδόν, αλλά πρωθυπουργός δεν γίνεσαι µε πήλινα πόδια. Πρέπει να αποδείξεις στον ελληνικό λαό ότι µπορείς να υποστηρίξεις την υπεροχή του δικού σου σχεδίου έναντι του πολιτικού σου αντιπάλου. Είναι επίσης, αν θέλετε, και ένα δείγµα πολιτικής εντιµότητας να δώσεις τη δυνατότητα στους πολίτες να κάνουν άµεση και ευθεία σύγκριση ανάµεσα στα δύο προγράµµατα που υπάρχουν σήµερα στο τραπέζι και φυσικά ανάµεσα σε δύο υποψήφιους πρωθυπουργούς.
Τέλος, είναι και µια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδικασία. ∆εν σας κρύβω ότι το ντιµπέιτ των προηγούµενων εκλογών µε τον Βαγγέλη Μεϊµαράκη ήταν µία από τις πιο έντονες αλλά και ειλικρινείς πολιτικές αντιπαραθέσεις που είχα στη διαδροµή µου. Ο κ. Μητσοτάκης, όµως, επέλεξε να πορευτεί µε τη γραµµή Σαµαρά, που εκτιµώ ότι προδίδει και φόβο και αλαζονεία.
Κύριε πρόεδρε, σας άκουσα να λέτε ότι ενδεχόµενη επικράτηση της Ν∆ στις εκλογές θα σηµάνει επιστροφή στις συνταγές του ∆ΝΤ. Γιατί το λέτε αυτό; Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρεται σε µειώσεις στη φορολογία…
Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρεται γενικόλογα σε «λιγότερους φόρους». ∆εν εξηγεί ούτε σε ποιους ούτε πώς, ενώ πρόσφατα µας ενηµέρωσε ότι είναι θολό και το πότε θα εφαρµοστεί αυτή η πολιτική. Γιατί από τη γραµµή των άµεσων µέτρων ελάφρυνσης, τώρα µας λέει ότι αυτά θα εφαρµοστούν το 2020 και βλέπουµε. Κοιτάξτε, δεν είναι κρυφό ότι οι θέσεις της Ν∆ συµπίπτουν σε πολλά σηµεία µε αυτές του ∆ΝΤ.
Για την ιδιωτική ασφάλιση και τη µείωση των συντάξεων, για τη µείωση του µισθολογικού κόστους, για τις περικοπές δαπανών σε Υγεία και Παιδεία, για τις φοροαπαλλαγές όχι γενικά, αλλά στον µεγάλο πλούτο. Επιµένουν στην πραγµατικότητα σε µια συνταγή η οποία, ανεξάρτητα από ιδεολογικές τοποθετήσεις, έχει αποδειχθεί ολέθρια για την ελληνική οικονοµία και την κοινωνία. Γι’ αυτό και είναι ξεκάθαρο ότι κρύβονται πίσω από γενικές έννοιες για να µην µπουν στα συγκεκριµένα µέτρα που περιέχονται στη στρατηγική τους, τα οποία άλλωστε είναι ταυτόχρονα και τα πεπραγµένα τους ως κυβέρνησης της χώρας µέχρι το 2014. Εκτιµώ ότι ο ελληνικός λαός, παρά τη δυσαρέσκεια και την κόπωσή του, δεν ξεχνά τι πέρασε και ποιοι είναι αυτοί που τον οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Θεωρείτε ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει κοινά στοιχεία µε τον Αντώνη Σαµαρά, δηλαδή ότι θα ακολουθήσει το ίδιο µοντέλο διακυβέρνησης;
Μα το λέει ο ίδιος, δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Λέει ότι το 2014 η χώρα έβγαινε από το µνηµόνιο, ότι θα ερχόταν επενδυτική άνοιξη και ήρθε ο κακός λαός να βγάλει κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ για να διακόψει αυτή την πορεία. Τώρα, πώς ακριβώς θα βγαίναµε από το µνηµόνιο, έπειτα από έξι συνεχόµενα χρόνια ύφεσης, µε την ανεργία στο 27% και τα ταµεία του κράτους όχι απλά άδεια, αλλά µε 400 εκατοµµύρια παθητικό, το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών σας.
Ο κ. Μητσοτάκης λέει κάτι πολύ απλό: Θα συνεχίσω από εκεί που το άφησε ο Σαµαράς. ∆ηλαδή, θα επαναλάβω την πολιτική περικοπών στις δαπάνες, θα χαµηλώσω τους συντελεστές για τον µεγάλο πλούτο, θα προσλαµβάνω έναν γιατρό για κάθε πέντε που αποχωρούν, θα κάνω την Αθήνα ξανά σιδηρόφρακτη πόλη, θα κάνω πιο ευέλικτη την αγορά εργασίας και θα ξηλώσω εργασιακά δικαιώµατα. Αυτά λέει. Το θέµα είναι αν οι συµπολίτες µας, που βίωσαν τις συνέπειες της διακυβέρνησης της Ν∆ ως το 2014, θα του δώσουν τη δυνατότητα να επαναλάβει και να συνεχίσει όσα άφησε στη µέση ο κ. Σαµαράς.
Σας κατηγορούν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία έχετε «δανειστεί» στοιχεία από το πρόγραµµα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Ισχύει αυτό;
Τα προγράµµατά µας είναι τόσο αντίθετα, διαµετρικά και κάθετα θα έλεγα, που δεν χωράει καµία σοβαρή συζήτηση για αυτή την ανοησία. Ο κ. Μητσοτάκης, µάλιστα, που το τελευταίο διάστηµα επιχειρεί να εµφανιστεί ως «παιδί του λαού», βγάζει τη γραβάτα, σηκώνει τα µανίκια και υποδύεται πως ξέρει τι σηµαίνει ψυκτικός από το Περιστέρι, µας δίνει το δικαίωµα να σκεφτούµε ότι βάζει και µια δόση ΣΥΡΙΖΑ στην επικοινωνία του, για να την κάνει πιο εύπεπτη.
∆ιαβάζοντας το πρόγραµµά σας, γίνεται αντιληπτό ότι δίνετε έµφαση στο κοινωνικό κράτος και στην ανάπτυξη. Όµως, αυτές οι προτάσεις δεν «πρωταγωνιστούσαν» και πριν από τις ευρωεκλογές;
Φυσικά πρωταγωνιστούσαν. ∆εν πρόκειται για κάποιες προτάσεις προεκλογικού χαρακτήρα, αλλά για το θεµέλιο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλο πράγµα όµως να επιδιώκεις την ανάπτυξη και την ανάνηψη του σακατεµένου κοινωνικού κράτους, σε συνθήκες µνηµονίων, επιτροπείας και δηµοσιονοµικής ασφυξίας, και εντελώς άλλο να επιµένεις σε µια τέτοια πορεία σήµερα. Είναι απείρως µεγαλύτερες οι δυνατότητες. Σήµερα µπορούµε να επιλέγουµε πολιτικές και µέσα εµείς και όχι οι ξένοι τεχνοκράτες, ενώ υπάρχουν µεγαλύτερα περιθώρια, που θα διευρύνονται συνεχώς, για τα χρηµατοδοτικά και άλλα µέσα που ωθούν και στηρίζουν την ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, στις νέες καλύτερες συνθήκες θα µπορέσουµε, αρκεί να έχουµε την πολιτική βούληση, να αναβαθµίσουµε το κοινωνικό κράτος σε ευρωπαϊκά επίπεδα.
Πιστεύετε ότι κάποιοι κύκλοι στις Βρυξέλλες χτυπούν καµπανάκια στην Ελλάδα για τα δηµοσιονοµικά για να ενθαρρύνουν νέα µέτρα λιτότητας από την επόµενη κυβέρνηση;
Νοµίζω ότι είναι εµφανές. Το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών άνοιξε την όρεξη σε ακραίους συντηρητικούς κύκλους της Ευρώπης να πυροβολούν τα µέτρα υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας, που η κυβέρνησή µας πήρε, µετά την έξοδο από τα µνηµόνια. Και να προετοιµάζουν το έδαφος για µια νέα επέλαση λιτότητας, την οποία ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη βαφτίσει οδοστρωτήρα, ή και κύµα µεταρρυθµίσεων.
Ποιοι είναι αυτοί οι κύκλοι;
Μα δεν είδατε αµέσως µετά τις ανακοινώσεις µου στο Ζάππειο ποιος έβγαλε ανακοίνωση προσβλητική, για άλλη µια φορά, για τους Ελληνες; Ο φίλος του κ. Μητσοτάκη, ο ακραίος Βαυαρός και ανθέλληνας πολιτικός, ο κ. Βέµπερ. Ευτυχώς για την Ελλάδα, χάρη στις συντονισµένες προσπάθειές µου µαζί µε τους σοσιαλιστές ηγέτες, αποφύγαµε τον φίλο του κ. Μητσοτάκη για τη θέση του προέδρου της Κοµισιόν. Φαντάζοµαι, όµως, θα έχει και άλλους ακραίους φίλους, έτοιµους να κάνουν τη βρώµικη δουλειά, αν τους δοθεί η ευκαιρία.
Και στο εσωτερικό της χώρας, πάντως, ακούγονται φωνές ανησυχίας και εκφράζονται φόβοι για δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό…
Πρόκειται για εξόφθαλµη κινδυνολογία που κρύβει βαριές πολιτικές σκοπιµότητες. Η χώρα είναι οικονοµικά ασφαλέστερη από ποτέ, µε ένα «µαξιλάρι» πάνω από 30 δισεκατοµµύρια ευρώ, µε πλεονασµατικό ΕΦΚΑ, µε µετρηµένο το κόστος της πολιτικής µας µέχρι το τελευταίο ευρώ. Τολµώ να πω ότι ποτέ µετά τη Μεταπολίτευση δεν ήταν τόσο νοικοκυρεµένα τα οικονοµικά της χώρας, πράγµα που αναγνωρίζει και ο κατά τη Ν∆ καλύτερος κριτής: οι αγορές.
Αλλά κινδυνολογούν ξέρετε γιατί; Για να επικαλεστούν αύριο αυτήν τη διαστρεβλωµένη εικόνα για την οικονοµία µας, ούτως ώστε να επιβάλουν τον οδοστρωτήρα τους, σε βάρος της µεσαίας τάξης και της κοινωνικής πλειοψηφίας. Για να παραφράσω τον ποιητή µας, όταν ακούµε για δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό, από τα χείλη µάλιστα εκείνων που ρήµαξαν τη χώρα, ανθρώπινο κρέας µυρίζει.
Για εσάς ποιο ήταν το ουσιαστικότερο µήνυµα που εισπράξατε από την ευρωκάλπη; ∆υσαρέσκεια προς την κυβέρνησή σας ή διάθεση πολιτικής αλλαγής;
Προφανώς δυσαρέσκεια για πλευρές της πολιτικής µας, για προσδοκίες που δεν επαληθεύτηκαν στην πράξη, ακόµα και για συµπεριφορές που δεν αρµόζουν στην Αριστερά. Μια συσσωρευµένη κούραση, από οκτώ χρόνια µνηµονιακής πίεσης, έπαιξε επίσης τον ρόλο της. Είναι προφανές ότι πρέπει να αλλάξουµε πολλά πράγµατα. Αλλά στις εθνικές εκλογές αυτό που κρίνεται είναι ποια κυβέρνηση, µε ποιο σχέδιο, θα κυβερνήσει τον τόπο τα επόµενα τέσσερα χρόνια. Και αυτό µε κάνει αισιόδοξο για το αποτέλεσµα, γιατί ο ελληνικός λαός δεν µπορεί να ξέχασε ποιοι προκάλεσαν την κρίση, ποιοι απέτυχαν να την αντιµετωπίσουν, αν και διέλυσαν την οικονοµία και την κοινωνία, και ποιοι έβγαλαν τη χώρα από το τέλµα και την ταπείνωση. Ακριβώς η πράξη του καθενός αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη για το τι θα πράξει αύριο.
Λέτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέστη στρατηγική ήττα στις ευρωεκλογές. Υπάρχει περίπτωση κάτι τέτοιο να συµβεί στην εθνική αναµέτρηση;
Οχι. Είµαι κατηγορηµατικά και ρεαλιστικά αισιόδοξος. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να επιτρέψει επιστροφή στις µαύρες µέρες του Σαµαρά, του Βενιζέλου και του ∆ΝΤ. Και όσοι βαυκαλίζονται µε όνειρα ρεβάνς, εκδίκησης, στρατηγικής συντριβής της Αριστεράς θα ξυπνήσουν απότοµα στις 8 του Ιούλη.
Υποθέτω ότι διαβάζετε µε αρκετή προσοχή τις δηµοσκοπήσεις, αλλά δεν στέκεστε σε αυτές. Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι το παιχνίδι γυρίζει;
Στην ερώτησή σας η απάντηση µπορεί να είναι µόνο µία λέξη: «Ναι». Και αν µου λέγατε να προσθέσω άλλη µία λέξη, αυτή θα ήταν πάλι «ναι».
Ο κόσµος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι απλοί ψηφοφόροι του θα πάνε στην κάλπη µε ακµαίο το ηθικό; Τι µηνύµατα εισπράττετε από την επαφή σας µε τον κόσµο;
Ο κόσµος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ είναι µέρος της µεγάλης δηµοκρατικής παράταξης, που έγραψε µε πολλούς αγώνες και πολλές θυσίες, θα έλεγα, το µεγάλο βιβλίο του πατριωτισµού και της προόδου. Αυτός ο κόσµος δεν έχει µάθει να παραδίνεται στα δύσκολα. Ισα ίσα. Το αποτέλεσµα των ευρωεκλογών δεν τον έχει καταβάλει, αλλά τον έχει πεισµώσει. ∆ίνει τον αγώνα µε µεγαλύτερο πάθος. Από την άλλη, ένας κόσµος που επέλεξε την αποχή της τιµωρίας, και της απογοήτευσης, ή στήριξε µικρότερα κόµµατα, µε όρους διαµαρτυρίας ή ιδεολογικούς, θα κατευθυνθεί αυτήν τη φορά στη µόνη λύση που κλείνει τον δρόµο σε µια δραµατική για τη ζωή του παλινόρθωση. Στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιος είναι ο σχεδιασµός σας για την Προοδευτική Συµµαχία µετά τις εκλογές;
Η Προοδευτική Συµµαχία είναι µια κατάκτηση του δηµοκρατικού λαού µας, που δεν θέλει να δει τη χώρα και τη ζωή του στα χέρια µιας σκληρής, άκρως συντηρητικής, διαπλεκόµενης ελίτ, η οποία συχνά κινείται στα όρια της νοµιµότητας, και κύριος πολιτικός της εκπρόσωπος είναι η Ν∆ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θα τη διαφυλάξουµε λοιπόν την Προοδευτική Συµµαχία, όλοι µαζί, ως κόρη οφθαλµού. Και θα κάνουµε ό,τι περνάει από το χέρι µας για να τη διευρύνουµε, να την απλώσουµε σε όλες τις περιοχές, τις πόλεις, τα χωριά, τις γειτονιές. Θα βοηθήσουµε να ριζώσει στις συνειδήσεις.
