«Και ο Αλέξανδρος είχε μπει στο νόημα για το τι πραγματικά συνέβαινε. Εμείς είχαμε συζητήσει το φθινόπωρο. Τον Αλέξανδρο τον “καθάρισαν” τον Γενάρη του επόμενου χρόνου»…

Σαράντα επτά χρόνια συμπληρώνονται τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου, από τότε που το λίαρ τζετ του Αριστοτέλη Ωνάση εξερράγη μυστηριωδώς λίγο πριν από την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της Νίκαιας, στη Γαλλία, και χάθηκε στα νερά της θάλασσας, χωρίς ποτέ να το ανασύρουν. Στη μοιραία πτήση κυβερνήτες ήταν οι δύο πιο έμπιστοι πιλότοι του Έλληνα κροίσου, τα αδέλφια Κουρή, των οποίων τα πτώματα δεν βρέθηκαν ποτέ.

Ο τρίτος αδελφός, ο 86χρονος σήμερα Γρηγόρης Κουρής, σε μια συγκλονιστική συνέντευξή του στην εφημερίδα Espresso, μιλάει στον Νίκο Νικόλιζα για το τραγικό συμβάν, το οποίο, όπως τονίζει, ήταν η αρχή του τέλους της δυναστείας Ωνάση. Να θυμίσουμε ότι έναν χρόνο αργότερα, πάλι μυστηριωδώς, έπεσε το Piaggio του Αλέξανδρου Ωνάση…

«Οι δολοφόνοι που ανατίναξαν το αεροπλάνο του Ωνάση, και σκοτώθηκαν τα δύο αδέλφια μου, κυκλοφορούν ελεύθεροι εδώ και 47 χρόνια, χωρίς κανείς να τους έχει εντοπίσει. Η αρχή για να ξεκληριστεί η οικογένεια του Ωνάση έγινε με τον θάνατο των δύο έμπιστων πιλότων και αδελφών μου, Γιώργου και Δημήτρη Κουρή. Αν ο Ωνάσης είχε ασχοληθεί με το θέμα των νεκρών αδελφών μου, σήμερα η οικογένεια Ωνάση θα υπήρχε…» αναφέρει με την πίκρα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του ο Γρηγόρης Κουρής, καθώς, όπως υποστηρίζει, «σχεδόν έναν χρόνο μετά το λίαρ τζετ του Αλέξανδρου συνετρίβη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, πέθαναν επίσης παράξενα δύο ντετέκτιβ που έψαχναν την υπόθεση Ωνάση, ενώ νεκρή βρέθηκε και η Χριστίνα Ωνάση».

Ήταν 18 Φεβρουαρίου 1972. Είχε φέξει για τα καλά. Το λίαρ τζετ με πιλότους τα αδέλφια Δημήτρη και Γιώργο Κουρή απογειώθηκε από το Ελληνικό με προορισμό τη Γαλλία, με σκοπό να συναντηθούν με τον Αλέξανδρο Ωνάση και από εκεί να φύγουν όλοι μαζί στο Παρίσι. Επί ελληνικού εδάφους, και λίγο πριν από την απογείωση, ο τρίτος και μικρότερος κατά σειρά αδελφός τους Γρηγόρης Κουρής τούς αποχαιρετούσε σφιχταγκαλιάζοντάς τους, λες και ήξερε ότι ήταν η τελευταία φορά που τους έβλεπε. «Μήπως πρέπει να έρθω και εγώ να μιλήσω στον Αλέξανδρο;» τους είπε και ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια Δημήτρης τον απέτρεψε, σαν κάτι να διαισθανόταν. «Οχι, όχι. Εσύ πρέπει να μείνεις πίσω» του είπε και τον αποχαιρέτησε με κατεβασμένο το κεφάλι. Λίγο πριν το λίαρ τζετ προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Νίκαιας, στα 1.200 πόδια και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, σχεδόν πάνω από το αεροδρόμιο, το αεροπλάνο εξερράγη! Το τραγικό συμβάν έκανε αμέσως τον γύρο του κόσμου. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης μέσα σε λίγα λεπτά πληροφορήθηκε την τραγική είδηση. Προσπάθησε να μάθει τι συνέβη, αλλά έβρισκε παντού… τοίχο. Η άτρακτος του μοιραίου τζετ δεν ανασύρθηκε ποτέ. Τα πτώματα των δύο πιλότων δεν βρέθηκαν ποτέ, ενώ δεν βγήκε ποτέ και πόρισμα για τα αίτια της έκρηξης.

Στο σπίτι του, στα βόρεια προάστια, ο 86χρονος πρώην κυβερνήτης της Ολυμπιακής Αεροπορίας ακόμα και σήμερα, ύστερα από 47 ολόκληρα χρόνια, προσπαθεί να εξηγήσει τι συνέβη τότε…

«Πριν από το σαμποτάζ με το λίαρ τζετ των αδελφών μου είχαν προηγηθεί και πολλά άλλα σαμποτάζ εναντίον του αδελφού μου Δημήτρη. Ήθελαν να τον διώξουν από εκεί, γιατί ήταν διευθυντής του ελαφρού στόλου. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, όμως, για τον αδελφό μου, όταν προσπάθησαν να τον ξεμπροστιάσουν και να τον μειώσουν στα μάτια του Ωνάση, που τον υπεραγαπούσε και του είχε εμπιστοσύνη, επειδή δεν εμφανίστηκε στην υπηρεσία του ένας πιλότος, υφιστάμενός του, που θα πήγαινε τον Αριστοτέλη στο Παρίσι. Θέλησαν με αυτόν τον τρόπο να τον εκθέσουν, ότι δηλαδή δεν ανταποκρινόταν στα διευθυντικά του καθήκοντα. Το μοιραίο ταξίδι προς το Παρίσι προγραμματίστηκε να γίνει για να κουβεντιάσουν τα αδέλφια μου με τον Αλέξανδρο για τα σαμποτάζ που γίνονταν στο πρόσωπό τους και για άλλα μυστικά… Δεν πρόλαβαν.» Ποια μπορεί να ήταν όλα αυτά τα μυστικά που αφορούσαν τους Ωνάσηδες; Τι μπορεί να ήξεραν κάποιοι για τη δυναστεία; Οι απαντήσεις κρύβονται στον βυθό. Εκεί που είναι όλα αυτά τα χρόνια το κουφάρι του αεροσκάφους.

«Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού» συνεχίζει την αφήγησή του ο Γρηγόρης Κουρής, «λίγη ώρα προτού απογειωθεί το μοιραίο λίαρ τζετ, είχε προηγηθεί μια φωτογράφιση με μοντέλα που κάθονταν στοιχισμένα μπροστά από το αεροπλάνο. Είχαν έρθει πολλά μανεκέν γι’ αυτό το διαφημιστικό. Αυτός ήταν και ο λόγος που άργησε να φύγει το λίαρ τζετ από το αεροδρόμιο του Ελληνικού, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει να φτάσει και στη Νίκαια της Γαλλίας για να επιβιβαστεί ο Αλέξανδρος. Αλλιώς, αν δεν υπήρχε αυτή η καθυστέρηση, μαζί με τα αδέλφια μου στην ίδια μοιραία πτήση νεκρός θα ήταν και ο γιος του Ωνάση».

Ο Γρηγόρης Κουρής, μάλιστα, επισημαίνει ότι μετά τον θάνατο των δύο αδελφών του υπήρξε σωρεία ανεξιχνίαστων δολοφονιών που αφορούσαν τη δυναστεία. «Εκτός από τον Αλέξανδρο, φρικτό θάνατο βρήκε από νταλίκα και ο ντετέκτιβ Χαλκιαδάκης, ο οποίος τότε, δια του Τύπου, είχε προαναγγείλει ότι «εντός των ημερών θα σας αποκαλύψω ποιοι σκότωσαν τον Αλέξανδρο». Η νταλίκα που σκότωσε τον Χαλκιαδάκη δεν βρέθηκε ποτέ. Επίσης, ήταν και ο ντετέκτιβ Γιώργος Βλάχος, ο οποίος… εξαφανίστηκε».

Ύστερα από πιέσεις της οικογένειας Κουρή, ο γιος του Ωνάση δέχτηκε τότε να ρίξει φως στο τραγικό δυστύχημα. «Το φθινόπωρο του ίδιου έτους που συνέβη το δυστύχημα είχα ζητήσει να με δει ο Αλέξανδρος. Πράγματι, με δέχτηκε στο γραφείο του. Εκεί λοιπόν του είπα: «Αλέξανδρε, πρόκειται για σαμποτάζ». Εκείνος άκουγε με προσοχή κάθε μου λέξη και ήταν πρόθυμος να βοηθήσει. Μας αγαπούσε πολύ σαν αδέλφια. Ενδιαφέρθηκε, μάλιστα, να βγάλει την άτρακτο από τη θάλασσα για να διαπιστώσει τα αίτια από τη συντριβή του αεροπλάνου. Τρεις ήταν οι περιπτώσεις για το δυστύχημα: η πρώτη να έφταιγαν οι πιλότοι, η δεύτερη από αστοχία υλικού και η τρίτη από σαμποτάζ. Κάποια από τα κομμάτια του αεροσκάφους που ξέβρασε η θάλασσα στη Νίκαια είχαν έντονα σημάδια έκρηξης. Ήταν τρύπες μεγάλες, ανοιγμένες από μέσα προς τα έξω. Αυτό έδειχνε καθαρή έκρηξη. Τότε, λοιπόν, ο Αλέξανδρος, στην προσπάθειά του να βγάλει το αεροπλάνο στην επιφάνεια από τον βυθό, είχε έρθει σε συνεννόηση με τον Κουστό. Δέχθηκε, όμως, ένα τηλεφώνημα από τον πατέρα του που του έλεγε: “Πάψε να ασχολείσαι με τους Κουρήδες γιατί θα σου κόψω τα πόδια”. Για ποιο λόγο λοιπόν δεν ήθελε ο Ωνάσης να βγει στην επιφάνεια το αεροπλάνο; Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά τα ανατριχιαστικά γεγονότα; Πάντως όσοι γνώριζαν δεν ήθελαν για κανέναν λόγο να βγει στην επιφάνεια η άτρακτος του αεροπλάνου, γιατί με εμπειρογνώμονες θα υποδείκνυα ότι οι τρύπες είχαν προέλθει από πυρίτιδα, δηλαδή από έκρηξη που προκλήθηκε στο εσωτερικό. Τότε μου είχαν πει, μάλιστα, ότι θα έστελναν βατραχανθρώπους από τη Γαλλία, με σκοπό να βρουν περαιτέρω αποδείξεις. Κατά την άποψή μου, όμως, έστειλαν βατραχανθρώπους για να εξαφανίσουν όλες τις αποδείξεις!» λέει ο πρώην κυβερνήτης της Ολυμπιακής, έχοντας μπροστά του έναν ολόκληρο φάκελο με σημειώσεις, στοιχεία και φωτογραφίες.

«Και ο Αλέξανδρος είχε μπει στο νόημα για το τι πραγματικά συνέβαινε. Εμείς, όπως προείπα, είχαμε συζητήσει το φθινόπωρο. Τον Αλέξανδρο τον “καθάρισαν” τον Γενάρη του επόμενου χρόνου» σημειώνει.

«Όσο ζω θα ψάχνω τα αδέλφια μου. Ο ανιψιός μου και γιος του αδελφού μου Δημήτρη πριν από περίπου έναν χρόνο είχε επικοινωνήσει με τη θυγατρική εταιρία του λίαρ τζετ, στην Αμερική, όπου επέβαινε ο πατέρας του θέλοντας να μάθει αν υπάρχει πόρισμα για το τραγικό συμβάν. Από τα συμφραζόμενα κατάλαβε ότι υπάρχει, αλλά είναι απόρρητο και μόνο για την εταιρία» αναφέρει και συμπληρώνει: «Αν ο Ωνάσης είχε ασχοληθεί με το θέμα των νεκρών αδελφών μου, σήμερα η οικογένεια Ωνάση θα ζούσε. Διότι οι Κουρήδες ήταν το πρώτο κάστρο που προστάτευε την οικογένεια του Αλέξανδρου! Έφυγαν από τη μέση και άνοιξε ο δρόμος για ολόκληρη τη δυναστεία».

Espresso