Το ημερολόγιο δείχνει ήδη 11 Δεκεμβρίου, ο υδράργυρος ετοιμάζεται για νέα «βουτιά», οι Έλληνες πληρώνουν την τέταρτη υψηλότερη τιμή στην Ευρωζώνη για πετρέλαιο θέρμανσης και η Απόφαση για την αναδρομική ενίσχυση των περσινών δικαιούχων έχει «κολλήσει» στη γραφειοκρατία της Καραγεώργη Σερβίας.
Αν και η αρμόδια υφυπουργός Οικονομικών Κ. Παπανάτσιου έχει προαναγγείλει εδώ και ημέρες την πρόθεση της κυβέρνησης να μοιράσει 15 εκατ. ευρώ σε όσους πήραν την περσινή περίοδο επίδομα θέρμανσης, ως έκτακτη ενίσχυση λόγω των «αλμυρών» τιμών του πετρελαίου, η επίμαχη Απόφαση παραμένει άφαντη. Πού χάθηκε άραγε;
Πηγές από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν ότι το σχέδιο της Απόφασης είναι έτοιμο αλλά έχει «κολλήσει» στην ΑΑΔΕ. Για ποιόν λόγο; Γιατί με τις τελευταίες νομοθετικές αλλαγές που έγιναν στον Αυτοδιοικητικό Χάρτη, ήρθαν τα πάνω- κάτω σε δεκάδες περιοχές, που χαρακτηρίστηκαν ορεινές. Συγκεκριμένα, στο νόμο 4555/2018, τον αποκαλούμενο «Κλεισθένη 1», συμπεριλήφθηκε διάταξη που συμπληρώνει το γνωστό «Καλλικράτη» ως εξής: «Στο ν. 3852/2010 προστίθεται, μετά το άρθρο 2Α, άρθρο 2Β ως εξής: «Άρθρο 2Β Ορεινοί δήμοι Με την επιφύλαξη του άρθρου 209 ως προς την έννοια των ορεινών – μειονεκτικών δήμων, ως ορεινοί δήμοι νοούνται: α) Οι δήμοι που χαρακτηρίζονται ως ορεινοί στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 και β) οι δήμοι των οποίων τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) των κοινοτήτων χαρακτηρίζονται ως ορεινές στο Μητρώο Δήμων, Κοινοτήτων και Οικισμών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής».
Πώς «μεταφράζονται» τα παραπάνω; Πέρα από τους δεκάδες δήμους που χαρακτηρίζονταν από τον «Καλλικράτη» ως ορεινοί, προστίθενται κι άλλοι, ο αριθμός των οποίων δεν είναι σαφής. Και πώς επηρεάζει αυτό τη διαδικασία του επιδόματος θέρμανσης; Πολύ απλά επειδή όσες περιοχές χαρακτηρίζονται «ορεινές», ανεβαίνουν στην υψηλότερη Ζώνη επιδότησης, άρα η ΑΑΔΕ καλείται να βρει και να υπολογίσει μέσω των φορολογικών δεδομένων, πόσοι είναι οι νέοι εν δυνάμει δικαιούχοι, άρα και ποιο είναι το επιπλέον κόστος που θα βαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Υπό άλλες συνθήκες αυτό το… ψείρισμα ενδεχομένως να γινόταν με συνοπτικές διαδικασίες, ωστόσο φέτος τα πράγματα είναι στριμωγμένα, καθώς από τα 885 εκατ. Ευρώ του υπερπλεονάσματος ήδη έχουν «δεσμευθεί» 710 εκατ. Ευρώ για το μέρισμα, άρα οποιαδήποτε άλλη δαπάνη από εδώ και πέρα θα «αδυνατίζει» το «μαξιλάρι» ασφαλείας που υποχρεώνεται να διατηρεί το υπουργείο Οικονομικών για παν ενδεχόμενο.
Το οξύμωρο είναι ότι ενώ στο οικονομικό επιτελείο μετράνε και το τελευταίο σεντ, δηλώνουν ότι σκέφτονται να αυξήσουν το κονδύλι του επιδόματος θέρμανσης για το 2019. Εδώ τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, καθώς μετά από το πολύμηνο θρίλερ με τις συντάξεις και το «πακέτο» της ΔΕΘ, το «μαξιλάρι» ασφαλείας έχει περιοριστεί στα 199 εκατ. Ευρώ. Το κονδύλι για το επίδομα θέρμανσης έφτανε στα 206 εκατ. Ευρώ το 2014, για να πέσει στα 186 εκατ. το 2015, στα 106 εκ. το 2016, στα 112 εκ. το 2017 και στα 55 εκ. το 2018, όταν και αποφασίστηκε μια extra επιδότηση 15 εκατ. ευρώ στους δικαιούχους της Α’ Ζώνης, που περιλαμβάνει τους ορεινούς και απομακρυσμένους νομούς της Επικράτειας.
Γιώργος Παππούς στο iefimerida
