Αυστηρό μήνυμα προς την Αλβανία έστειλε ο Προκόπης Παυλόπουλος, καλώντας την να αποδεχθεί «την τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια, του εγκληματικού ναζιστικού παρελθόντος των Τσάμηδων», εάν θέλει την ελληνική στήριξη στη ευρωπαϊκή της προοπτική.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρέθηκε στην Παραμυθιά, στις εκδηλώσεις μνήμης των 49 προκρίτων που εκτελέστηκαν από τους Ναζί σε συνεργασία με τους Αλβανο-τσάμηδες, στις 29 Σεπτέμβρη του 1943.
«Οφείλει η γειτονική μας χώρα, η Αλβανία, για την οποία τρέφουμε φιλικά αισθήματα, αλλά ως προς την οποία θα είμαστε πάντοτε ειλικρινείς, (να γνωρίζει ότι) όλα περνούν από τον σεβασμό της αλήθειας και της ιστορίας. Πρέπει να ξέρει λοιπόν, πως το λεγόμενο Τσάμικο είναι ζήτημα γιατί έγιναν συνεργάτες των Ναζί. Και όσο το στηρίζει, είναι σαν να υπερασπίζεται τους εγκληματίες εκείνους που αιματοκύλησαν όλη την Ευρώπη και να μην υπολογίζει, ότι η Ευρώπη στην οποία προσδοκά να μπει, είναι το οικοδόμημα που δημιουργήθηκε, για να μην ζήσουμε ποτέ ξανά αυτά τα εγκλήματα, αυτή την θηριωδία. Της λέμε απόλυτα ειλικρινά. Εάν θέλει την φιλία μας και την καλή γειτονία, τη στήριξη μας για την ευρωπαϊκή της πορεία που είναι απαραίτητη άλλωστε, οφείλει αμέσως να αποδεχτεί την αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια του εγκληματικού ναζιστικού παρελθόντος των Τσάμηδων και να μην το αναφέρει ποτέ ξανά στις μεταξύ μας σχέσεις. Κάθε φορά που το αναφέρει, είναι ζήτημα τιμής για μας. Όχι πια, ποτέ ξανά. Ας το καταλάβουν. Δεν είναι θέμα εκδίκησης. Είναι θέμα δικαιοσύνης, το οφείλουμε στις ψυχές όλων εκείνων, που σήμερα είναι κοντά μας», τόνισε οι κ. Παυλόπουλος.
Αναφερόμενος στα γεγονότα της θηριωδίας, είπε πως οι Τσάμηδες, συμπεριφέρθηκαν ως κατακτητές και συνεργάτες των Ναζί, και επισήμανε, πως δεν μπορεί ιστορικά να αμφισβητηθεί η ολέθρια εγκληματική τους δράση τότε. «Παραφράζοντας τον Έλιοτ, θα μπορούσα να πω ότι εκείνος ο Σεπτέμβρης του 1943 ήταν και παραμένει, ο πιο σκληρός μήνας στην ιστορία τούτης της περιοχής, της Παραμυθιάς. Ο τόπος γνώρισε μια ανείπωτη θηριωδία των Ναζί και των συμμάχων τους της εποχής εκείνης Τσάμηδων. Με αυτήν την αναφορά, δεν σκοπεύω, δεν είναι ο ρόλος μου, δεν είναι ο χαρακτήρας μου, να προκαλέσω διχασμούς, αλλά οφείλω, είναι στοιχειώδες χρέος μου, γιαυτό να αποκαταστήσω την ιστορία, ως έχει, λέγοντας στους γείτονες, τι είναι εκείνο που μπορεί να μας κάνει να πορευτούμε μαζί, αλλά και τι είναι εκείνο το οποίο αδιαπραγμάτευτα θα αρνηθούμε, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ίδια την Ευρωπαϊκή οικογένεια», ανέφερε ακόμη.
Παράλληλα τόνισε πως από την Θεσπρωτία, δεν έφυγαν κυνηγημένοι, όπως θέλουν να ισχυρίζονται, «αλλά για να μην δικαστούν ως συνεργάτες των Ναζί, γιατί έπρεπε να δικαστούν, γιατί έκαναν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε, πως τα ζητήματα που θέτουν οι αυτοαποκαλούμενοι Τσάμηδες, οι οποίοι εγκατέλειψαν τότε την περιοχή για να μην λογοδοτήσουν στα Δικαστήρια δοσίλογων, προσβάλλουν τη μνήμη των θυμάτων και επηρεάζουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Ειδικότερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέφερε: «..ακόμη και σήμερα, παρουσιάζουν τα γεγονότα με διαφορετικό τρόπο. Υποστηρίζουν ότι, δήθεν, αγωνίσθηκαν κατά των Γερμανών και ότι δεν υπήρξαν συνεργάτες τους. Πρόκειται για κατάφωρη και προκλητική διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, που προσβάλλει βάναυσα την μνήμη των τραγικών θυμάτων της σφαγής της Παραμυθιάς», ενώ διεμήνυσε στη γείτονα χώρα: «Επαναλαμβάνω ότι οιαδήποτε στήριξη της διαστρέβλωσης αυτής, από την γείτονα Αλβανία, επηρεάζει, και μάλιστα καθοριστικώς, τις μεταξύ μας σχέσεις.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επισήμανε στη συνέχεια, πως σ’ ένα πλαίσιο Ιερής Μνήμης των θυμάτων αυτής της θηριωδίας και μακριά από κάθε λογική αντεκδίκησης, εντάσσονται και οι έναντι της Γερμανίας απαιτήσεις της χώρας μας για το κατοχικό δάνειο και τις εν γένει αποζημιώσεις της γερμανικής ναζιστικής κατοχής, ενώ σημείωσε πως είναι θέμα δικαιοσύνης και νομικού πολιτισμού της Ευρώπης.
Ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι είναι σαφές, με νομικά επιχειρήματα πως οι αξιώσεις μας είναι πάντα νομικώς ενεργές, δεν τίθεται κανένα θέμα παραγραφής, και είναι δικαστικώς επιδιώξιμες. Μάλιστα ανέφερε, πως δεν υπήρξε ποτέ καμία ελληνική κυβέρνηση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που να απεμπόλησε αυτό το ιερό δικαίωμα και απευθυνόμενος «στην φίλη Γερμανία», ζήτησε με βάση τον ευρωπαϊκό πολιτισμό να αποδεχτεί το αυτονόητο, και συνέχισε: «Πρέπει να βρεθεί ένα αρμόδιο, κατάλληλο Δικαστικό Forum, να εκθέσουμε τις απόψεις μας και εκείνο να αποφασίσει».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο κ. Παυλόπουλος, με αφορμή την θηριωδία των ναζί στην Παραμυθιά, όπως είπε, θέλησε για ακόμη μια φορά να τονίσει «ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλει ν’ αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα τους κινδύνους που εγκυμονεί για την σημερινή Ευρώπη, αλλά και τον υπόλοιπο Κόσμο, η επανεμφάνιση λαϊκιστικών ή και νεοναζιστικών πολιτικών μορφωμάτων, που είναι ένας θανάσιμος κίνδυνος για τον άνθρωπό, την Δημοκρατία για όλο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. «Να σταματήσει η δράση τους εδώ και τώρα. Οφείλουμε ως Ευρωπαίοι, εν ονόματι της Δημοκρατίας, του Πολιτισμού μας, να αλλάξουμε τις πολιτικές εκείνες, οι οποίες δημιουργούν ανισότητες, υπονομεύουν το κοινωνικό κράτος. Όταν αποδώσουμε κοινωνική δικαιοσύνη του λαού μας αυτοί δεν έχουν θέση» υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
