Τώρα που πήγαμε και κατασκήνωση, είναι καιρός να κάνουμε κι εμείς τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.
Μίας χρονιάς που και αυτή ήταν γεμάτη εμπειρίες, εικόνες δράσεις, εξορμήσεις, μαθητείες, ενασχολήσεις…
Από την αρχή τα πράγματα οργανωμένα. Εκατοντάδες παιδιά, από τα προνήπια μέχρι και το Λύκειο, κάθε Σάββατο στο Πνευματικό Κέντρο. Τραγούδια, ιστορίες, παιχνίδια, γνωριμία με αγίους και εορτές της Εκκλησίας, ζωγραφική, χειροτεχνίες ήταν μέσα στην καθημερινότητά μας.
Αυτά σε συνδυασμό με ό,τι κάνουμε μες την εβδομάδα: Βυζαντινή Μουσική, Βυζαντινή Αγιογραφία, Χορωδία Ελληνικής Μουσικής, για παιδιά, για νέους αλλά και για τους γονείς μας.
Ταυτόχρονα η Έκθεση παιδικού Βιβλίου και η συγγραφέας κα. Μ. Βιγγοπούλου μας έφεραν πιο κοντά στον κόσμο του βιβλίου. Αλλά και με τον κόσμο του θεάτρου, με το θεατρικό παιχνίδι που μας έκανε η θεατρολόγος κα. Σ. Μελιγκοπούλου. Επίσης, η Διεύθυνση της Τροχαίας Γρεβενών μας έμαθε να περνάμε με ασφάλεια τους δρόμους.
Δρόμοι, στους οποίους περπατήσαμε με το λάβαρό μας και τις σημαίες μας στις παρελάσεις της πατρίδος μας, αλλά και σε συλλαλητήρια για την Μακεδονία μας σε άλλες πόλεις.
Επειδή όμως είμαστε ανήσυχα πλάσματα, από φέτος ξεκινήσαμε την ομάδα ρομποτικής και την ομάδα σκακιού στον παιχνιδότοπό μας που επίσης εγκαινιάστηκε στην αρχή της χρονιάς.
Και καθώς μας αρέσουν τα ταξίδια και οι εκδρομές, τον Νοέμβριο επισκεφτήκαμε την Θεσσαλονίκη και τον Άγιο Δημήτριο, καθώς και το θρυλικό θωρηκτό Αβέρωφ που ήταν εκεί. Επίσης πήγαμε στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στο Χρώμιο, στα αγιασμένα μοναστήρια των Μετεώρων, αλλά και τα αγόρια βίωσαν την αγκαλιά της Μητέρας Παναγίας στο Άγιον Όρος.
Βέβαια, το Άγιον Όρος το είχαμε «επισκεφθεί» και «παίξαμε» μαζί του, αγόρια και κορίτσια, με αφορμή την υπέροχη Έκθεση Ζωγραφικής του D. Patterson για το Αγιώνυμο Όρος του Άθωνα από την Αγιορειτική Εστία.
Τέλος για φέτος αλλά και αρχή για την επόμενη χρονιά βάλαμε στην Κατασκήνωση Θαβώρ. Όλη η γλύκα της φιλίας από όλην την χρονιά μαζεμένη σε ένα βάζο. Μέσα σε λίγες ημέρες ζήσαμε όσα χρειάζεται κάποιος για μία ή και δύο χρονιές.
Μόνο δόξα τω Θεώ μπορούμε να πούμε και για την χρονιά που πέρασε. Μόνο δόξα τω Θεώ για όλα όσα ζήσαμε και γιατί εντός της αγκάλης της Μάνας Εκκλησίας ζούμε την φιλία με τον Χριστό, τους αγίους, αλλά και όλους τους άλλους. Ζούμε την αληθινή φιλία.
