Ποιος είναι ο επιχειρηματίας που του ανήκει το 100% των μετοχών της εταιρείας του – Γράφει η Ελένη Λογοθέτη
Όταν ακούμε «Έλληνες εφοπλιστές» το μυαλό μας πάει στα τρανταχτά, κλασσικά ονόματα: Ωνάσης και Λιβανός, Νιάρχος, Βαρδινογιάννης, Βενιάμης (ο πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών), Τσάκος κ.α. Όμως, υπάρχει ένα όνομα άγνωστο στους πολλούς, που τυγχάνει να είναι ο ισχυρότερος Έλληνας εφοπλιστής, σύμφωνα με τις λίστες του Lloyd’s. Το όνομα Γιάννης Αγγελικούσης προκαλεί τον σεβασμό και το δέος στην παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα και όχι άδικα.
Ο Johh Angelicoussis θεωρείται ο πιο ισχυρός από τους Έλληνες εφοπλιστές και μάλιστα είναι ο μεγαλύτερος ιδιώτης εφοπλιστής στον πλανήτη, αφού του ανήκει το 100% των μετοχών της εταιρείας του.
Με περισσότερα από 120 πλοία – φορτηγά, τάνκερ και γκαζάδικα – στον στόλο των τριών θυγατρικών του, ο όμιλος Angelicoussis Shipping Group είναι 100% ελληνικός με όλα του σχεδόν τα πλοία να είναι υπό ελληνική σημαία.
Είναι η μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία στην Ευρώπη και η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο.
Η ενασχόληση της οικογένειας Αγγελικούση με την ναυτιλία ξεκινά από πολύ παλιά, πίσω στον 18ο αιώνα, από τον προπάππο του που ήταν… πειρατής με έδρα τα Καρδάμυλα της Χίου!
Από το πειρατικό στην κορυφή της ναυτιλίας
Αν και η οικογενειακή παράδοση στη θάλασσα ήταν μεγάλη, στην πορεία των χρόνων οι «θησαυροί» του προπαππού χάθηκαν και έτσι ο πατέρας του, Αντώνης Αγγελικούσης, βρέθηκε με μηδέν περιουσία. Καθώς ο Γιάννης δεν μπορούσε να σπουδάσει, πήγε στα καράβια – όπως και οι περισσότεροι νησιώτες τότε – και έγινε ασυρματιστής.
Στην πορεία ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος -όπου για τις υπηρεσίες του παρασημοφορήθηκε δύο φορές από την Ελληνική κυβέρνηση για τη γενναιότητα του και δύο φορές από τη Βρετανική κυβέρνηση- και στα χρόνια του εμφυλίου, το 1946, γνώρισε και παντρεύτηκε τη Μαρία Παπαλιού, επίσης από τα Καρδάμυλα και με καταγωγή από εφοπλιστική οικογένεια.
Έτσι, ουσιαστικά, ο Αντώνης Αγγελικούσης έγινε εφοπλιστής από ανάγκη, αφού για να βγει ασπροπρόσωπος στο σόι της γυναίκας του, ίδρυσε την δική του ναυτιλιακή εταιρεία.
Το 1953 μαζί με δύο φίλους, τον Δημήτρη Ευθυμίου και τον Π. Καλούδη, ο πατέρας Αγγελικούσης απέκτησε το πρώτο του πλοίο, ένα παλιό ατμόπλοιο το «Αστυπάλαια». Στην δεκαετία του ’60 ίδρυσε με άλλους Έλληνες εφοπλιστές του Λονδίνου τον όμιλο Pegasus Ocean Services. Αποχώρησε το 1968 και με τον παλιό συνέταιρό του, Δημήτρη Ευθυμίου ίδρυσε την ναυτιλιακή εταιρεία Agelef. Μετά από 3 περίπου χρόνια, οι δρόμοι τους χώρισαν, ο Χιώτης εφοπλιστής κράτησε μόνος του τα περισσότερα από τα πλοία και ίδρυσε πια την Anangel Shipping Enterprises, ανοίγοντας τον δρόμο για τον γιο του.
Ο Γιάννης Αγγελικούσης μεγάλωσε και σπούδασε με μεγάλη οικονομική άνεση και, όπως γίνεται συνήθως, ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση. Άρχισε να εργάζεται στη ναυτιλιακή εταιρία του πατέρα του το 1973 και είναι αυτός που έβαλε τη διεθνή πλέον Angelicoussis Shipholding Group Ltd στα ξένα χρηματιστήρια.
Ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 1989 και ο ίδιος, μαζί με την αδερφή του, Άννα, ανέλαβαν την… οικογενειακή επιχείρηση μέχρι το 2000, όταν και χώρισαν επαγγελματικά οι δρόμοι τους και η Άννα Αγγελικούση ίδρυσε τη δική της εταιρεία. Το 2001 ο κ. Γιάννης Αγγελικούσης αγόρασε το σύνολο των μετοχών της εισηγμένης εταιρείας και ακολούθησε τη δική του αυτόνομη εφοπλιστική δραστηριότητα.
Ο 69χρονος σήμερα Γιάννης Αγγελικούσης ζει κυρίως στο εξωτερικό αλλά αγαπάει την πατρίδα του γι’ αυτό και επιλέγει κυρίως Έλληνες αξιωματικούς για τα πλοία τους. Μάλιστα, είναι ένας από τους εφοπλιστές που καθιέρωσε την επιμόρφωση των στελεχών του ομίλου του, την συνέχιση της καταβολής του μισθού και στη διάρκεια της αδείας και την ανάπαυσης των ναυτικών μετά από ναυτολόγηση.
Είναι άνθρωπος που αποφεύγει την δημοσιότητα, εκτός αν έχει σχέση με τη δουλειά και συνεχίζει να αναζητά καινούργιες αγορές και να κάνει νέα ανοίγματα.
Η μεγάλη του αγάπη είναι η μοναχοκόρη του, η Μαρία, που δουλεύει μαζί του στην εταιρεία, ενώ, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος σε μία από τις λιγοστές συνεντεύξεις του – κυρίως σε ξένες οικονομικές εφημερίδες και περιοδικά – πάντα θυμάται τα λόγια του πατέρα του: «Θα υπάρξουν καλές και κακές στιγμές. Αλλά το θεμελιώδες μάθημα που με δίδαξε, είναι πως δείχνοντας σεβασμό στους ανθρώπους μας, δημιουργούμε μια βαθιά και αμοιβαία αφοσίωση».
