Απόσπασμα από την ομιλία του Ανδρέα Πάτση απο την εκδήλωση ”Νομός Γρεβενών, μια μεγάλη και διαρκή αναπτυξιακή πρόκληση” που διοργάνωσαν ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ σε συνεργασία με την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΥΡΣΙΝΑΣ.”Τα τελευταία δύο χρόνια δραστηριοποιούμαι σαν πολίτης στην περιοχή των Γρεβενών από την οποία και κατάγομαι. Μέσω του επαγγέλματός μου σαν δικηγόρος αλλά και με τη γενικότερη ιδιότητά μου ως επιχειρηματίας, μπορώ να κινούμαι σε ένα τεράστιο εύρος ανά τον κόσμο, έχοντας διαμορφώσει άποψη για τα τεκταινόμενα. Μιλώντας ειδικότερα για την ανάπτυξη των Γρεβενών, κρίνεται αναγκαίο να αποτυπωθεί τι πρέπει να γίνει, ποια είναι τα απαραίτητα βήματα και πως μπορούν να υλοποιηθούν τα βήματα αυτά.Είναι κοινώς αποδεκτό ότι τα Γρεβενά είναι ένας θαυμάσιος τόπος, έχει παραγωγή, πρωτογενή τομέα, τουρισμό και μπορεί να αναπτυχθεί. Η Ελλάδα ομοίως είναι η γη της επαγγελίας, ωστόσο έχουμε αυτοπεριοριστεί χωρίς να βλέπουμε τι γίνεται στην παγκόσμια αγορά στην οποία κυριαρχεί ένας τεράστιος ανταγωνισμός. Υπάρχουν πάρα πολλές αγορές οι οποίες προσφέρουν, αν όχι καλύτερα, τουλάχιστον τα ίδια με αυτά που μπορεί να προσφέρει η Ελληνική επικράτεια. Γιατί λοιπόν να θεωρούμε δεδομένο ότι οι ξένοι επενδυτές θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα; Γιατί να έρθει κάποιος να επενδύσει στον τόπο μας; Τα Γρεβενά μπορούν να αναπτύξουν τουρισμό, αυτό είναι δεδομένο, μπορούν να έχουν πρωτογενή τομέα, μπορούν πάρα πολλά πράγματα. Τι προσφέρουνε όμως στον υποψήφιο επενδυτή; Ποιοι είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις με τους οποίους θα γίνει αυτή η ανάπτυξη προσελκύοντας επενδύσεις; Μήπως περιμένουμε να επενδύσει το ίδιο το κράτος παίρνοντας τους πόρους των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων και τοποθετώντας τους στον τόπο μας ή θα μπούμε στην ελεύθερη αγορά και θα ζητήσουμε να έρθουν επενδυτές; Εμείς τι δίνουμε έναντι αυτού ούτως ώστε να έρθει η επένδυση και να γίνει η ανάπτυξη του τόπου μας; Δεν είναι ξεκάθαρο στην πραγματικότητα τι θέλουμε, τι μπορούμε και το πως πρέπει να γίνει όλο αυτό.
Η ελεύθερη οικονομία δίνει τις δυνατότητες να κερδίσεις μέσα από αυτό το παγκόσμιο περιβάλλον το οποίο υπάρχει. Μολαταύτα, θα πρέπει να υπάρχει ένα πολιτικό περιβάλλον το οποίο θα δημιουργεί την ασφάλεια στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Η πολιτεία δεν είναι -αν θέλετε- επιχειρηματίας και ούτε πρέπει να γίνει και ούτε πρόκειται να γίνει. Τουναντίον, πρέπει να διασφαλίζει τους όρους της υγιούς επιχειρηματικότητας, χωρίς να παρεμβαίνει διότι αυτό επιτάσσει η ελεύθερη οικονομία. Άρα λοιπόν πρώτα από όλα θα πρέπει να αποφασίσουμε ποιο είναι το πολιτικό μοντέλο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η όποια επιχειρηματικότητα: “Θα είναι με κρατικό παρεμβατισμό; Θα είναι με έλεγχο της κεντρικής εξουσίας στην επιχειρηματική δραστηριότητα; Θα παρέχονται οι προϋποθέσεις ασφάλειας της επιχειρηματικής δραστηριότητας ούτως ώστε να μπορούν να προσελκυστούν επενδύσεις;” Ποιος θα έρθει να βάλει τα χρήματά του στην Ελλάδα ή να επενδύσει σε ένα τόπο αν δεν έχουν ευοδωθεί όροι υγιούς επιχειρηματικότητας; Συνεπώς επιβάλλεται ασφάλεια της επιχειρηματικότητας και της επένδυσης η οποία γίνεται. Αντιθέτως, ο τρόπος με τον οποίο ασκείται στη χώρα μας η πολιτική των επενδύσεων δημιουργεί ανασφάλεια στις όποιες διαθέσεις υπάρχουν. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι το κέντρο του ενδιαφέροντος είμαστε εμείς. Για παράδειγμα, το Κοπαόνικ στη Σερβία, αν και έχει λιγότερες φυσικές ομορφιές από ότι έχει η Βασιλίτσα και γενικότερα η περιοχή των Γρεβενών, είναι ένας νέος τουριστικός προορισμός ο οποίος αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή με παροχές τις οποίες έδωσε η Κυβέρνηση της Σερβίας. Κάτι παρόμοιο έγινε και με το Μπάνσκο στη Βουλγαρία. Κυκλωτικά γύρω μας επενδύονται χρήματα και δεν έρχονται να επενδυθούν στη χώρα μας διότι υπάρχει ασάφεια & ανασφάλεια στο περιβάλλον το οποίο κινούμαστε.
Ο δεύτερος όρος είναι η εξωστρέφεια. Οι τοπικοί άρχοντες πρέπει ουσιαστικά να μετεξελιχθούν σε πωλητές και πρεσβευτές της περιοχής προς το εξωτερικό. Προσωπικά δεν έχω δει πουθενά στον κόσμο την περιοχή “Γρεβενά”. Γίνονται καθημερινά δεκάδες εκθέσεις, τουριστικές, προϊόντων κτλ. σε Παγκόσμια κλίμακα. Το θέμα δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα brand name που θα λέγεται “Φέτα Γρεβενών” ή “Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Γρεβενών”. Επιβάλλεται να δημιουργηθεί προοπτική και τα Γρεβενά να γίνουν ευρέως γνωστά και εκτός συνόρων. Πρέπει να ξεφύγουμε από το στενό πλαίσιο ότι πολιτευόμαστε όπως πολιτεύονταν πριν από 30, 40, 50 χρόνια και να περάσουμε σε μια νέα μεθοδολογία με εξωστρεφή τροχιά.
Ο τρίτος όρος: “Χρειάζονται ειδικές γνώσεις, μόρφωση και εκπαίδευση”. Άρα πρέπει λοιπόν μία νέα γενιά ανθρώπων οι οποίοι είναι μόνιμοι κάτοικοι και γνώστες της περιοχής, να αναδειχθούνε μέσα από τις Τοπικές κοινωνίες, να μπούνε στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως σύμβουλοι, ως ομάδες εργασίας.
Με ευχολόγια, μελέτες και αναμάσηση των ιδίων πραγμάτων ο χρόνος περνάει. Τα Γρεβενά θα μπορούσαν πραγματικά να είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος, ότι “ακουμπήσεις” στην περιοχή αυτή είναι πραγματικά εξαιρετικό. Ένας τόπος ο οποίος διαθέτει πολιτιστική κληρονομιά, ευρήματα τα οποία είναι μοναδικά στον κόσμο και απείρου κάλλους φυσικές ομορφιές. Όμως στην πραγματικότητα τα Γρεβενά είναι κλεισμένα μέσα στα σύνορα τους.
Εν κατακλείδι, χρειάζεται μία τελείως διαφορετική στρατηγική. Θα πρέπει η πολιτεία -δηλαδή η κεντρική πολιτική εξουσία- να διασφαλίσει τους όρους της υγιούς επιχειρηματικότητας. Θα πρέπει οποιοσδήποτε βάζει τα χρήματά του, σε οποιοδήποτε βαθμό, να διασφαλίσει την επένδυση και το μελλοντικό του κέρδος. Θα πρέπει να αναδειχθεί αυτή η κληρονομιά του τόπου, αυτό το φυσικό κάλλος το οποίο υπάρχει, μέσα από συγκεκριμένες υποδομές και διαδικασίες οι οποίες απουσιάζουν. Επιβάλλεται να είμαστε ρεαλιστές. Εύκολα τα λόγια, εύκολες και οι μελέτες και οι έρευνες και οτιδήποτε άλλο. Η πραγματικότητα όμως δυστυχώς μας απογοητεύει. Πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή. Χρειάζεται επιστημονικό δυναμικό, χρειάζονται νέοι άνθρωποι οι οποίοι θα πλαισιώσουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση για να μπορέσει να κάνει εξαγωγή επάνω σε οτιδήποτε θεωρηθεί ότι πρέπει να εξαχθεί. Θα πρέπει να δημιουργηθούν υποδομές και να μη μένουμε σε μελέτες, ενώ ταυτόχρονα να διασφαλίζεται η επιχειρηματικότητα με τους καλύτερους όρους. Τα Γρεβενά μπορούν, το ερώτημα είναι εάν θέλουν. Αυτό που δείχνουν σήμερα είναι ότι στην πραγματικότητα δεν θέλουν.”
Δείτε ολόκληρη την τοποθέτηση: