Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που μπορεί να πιέζετε το παιδί σας για κάτι και σίγουρα δε γίνεται με κακή πρόθεση. Σε όσους τομείς συνειδητοποιήσετε ότι ξεπερνάτε τα όρια, αλλάξτε ρότα γιατί στο τέλος θα δημιουργήσετε προβλήματα στον ψυχισμό του μικρού σας:

Το πρώτο βήμα είναι να σκεφτείτε καθαρά και να μπορέσετε να διακρίνετε τις περιπτώσεις εκείνες που αντικειμενικά πιέζετε παραπάνω από όσο χρειάζεται το παιδί. Δεν είναι εύκολο, γι’αυτό και χρειάζεται μεγάλο βαθμό συνειδητότητας και έλλειψη εγωισμού από μέρους σας.

Είναι σαφές ότι θέλετε το καλύτερο για το παιδί, όπως και εκείνο άλλωστε, όμως η υπερβολική πίεση αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα βελτίωσης. Σε πρώτο επίπεδο, το παιδί πιέζεται αφόρητα και αποδιοργανώνεται.

Από εκεί και πέρα, δεν αποδίδει με βάση τις πραγματικές του δυνατότητες, κάτι που συνεπάγεται πρόκληση εντάσεων μεταξύ σας, αφού θεωρείτε ότι το κάνει επίτηδες. Η αλήθεια είναι απλά ότι δεν έχει καθαρό μυαλό να κάνει αυτό που μπορεί.

Όταν η υπερβολική πίεση είναι στην ημερήσια διάταξη, το παιδί βιώνει υψηλά επίπεδα άγχους, κάτι το οποίο μπορεί να αποφευχθεί αν οι απαιτήσεις σας από εκείνο είναι ρεαλιστικές.

Βλέποντας ότι σχεδόν ποτέ δεν είσαστε ικανοποιημένοι, είναι λογικό να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και να τα παρατάει εύκολα. Και φυσικά δεν είναι κάτι που θέλετε να συμβαίνει…

Φυσικά, η μεταξύ σας σχέση θα επηρεαστεί αρνητικά. Θα υπάρχει μια κάποια ψυχρότητα και το παιδί θα προτιμάει να κλείνεται στον εαυτό του.
Μάθετε να επιβραβεύετε την προσπάθεια όταν βλέπετε ότι τα δίνει όλα και αργά ή γρήγορα θα έρθουν και τα αποτελέσματα. Τουλάχιστον είναι πολύ πιο πιθανό εν συγκρίσει με την πίεση.

Από το να επιπλήττετε το παιδί για μια αποτυχία, μέσα στην όλη τελειομανία που σας διακατέχει, πιο χρήσιμο και παιδαγωγικά ορθό είναι να το βοηθάτε να κρατάει τα καλά.

Τέλος, μάθετε να ακούτε το παιδί. Όσο ικανό κι αν είναι, αν είναι κουρασμένο ή το πρόγραμμά του παραπάνω «φορτωμένο» από όσο θα έπρεπε με βάση την ηλικία του, είναι φανερό ότι χρειάζονται αλλαγές και ευελιξίες.

newsbeast