Η κυβέρνηση από χθες έβαλε στο φουλ όλους τους προπαγανδιστικούς της μηχανισμούς, προκειμένου να διαφημίσει τα καλά της συμφωνίας που επιτεύχθηκε προχθές βράδυ στη συνεδρίαση του Eurogroup.

Πριν από λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός έλεγε ότι αν δεν υπάρξει λύση για το χρέος στο Eurogroup θα πάει το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. Πριν από ένα μήνα, ο ίδιος έλεγε ότι δεν θα εφαρμόσει τα μέτρα ύψους 5 δισ. ευρώ που ψήφισε αν δεν συμφωνηθεί οριστική λύση για το χρέος. Και πριν από λίγους μήνες διαβεβαίωνε τους πολίτες ότι η κυβέρνηση δεν θα αποδεχθεί ούτε ένα ευρώ επιπλέον λιτότητας.

Τελικά, πήρε όλα τα μέτρα που του ζήτησαν οι πιστωτές και ακόμα περισσότερα – περίπου 500 εκατ. παραπάνω από αυτά που απαιτούσε το ΔΝΤ. Ομως η συζήτηση για τη ρύθμιση του χρέους μετατέθηκε για τα μέσα του 2018, δηλαδή όπως ακριβώς προέβλεπε η συμφωνία του Eurogroup του Μαΐου 2016, την οποία είχε προσυπογράψει και ο κ. Τσακαλώτος, και όχι όπως έλεγε ο κ. Τσίπρας. Και όμως θριαμβολογούσε για μεγάλη επιτυχία και για υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια.Πρόκ

ειται προφανώς για μια ακόμα αυταπάτη του πρωθυπουργού, αφού και δέσμευσε τη χώρα για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% τουλάχιστον έως το 2022 και επώδυνα μέτρα ψήφισε που θα κοστίσουν ακριβά στους πολίτες και την οικονομία, αλλά και το θέμα του χρέους πήγε περίπατο.

Το μόνο που κατάφερε ο κ. Τσίπρας ήταν να κερδίσει πολιτικό χρόνο, πράγμα που μπορεί να ικανοποιήσει την κομματική νομενκλατούρα, αλλά δεν μπορεί να βρει καμία ανταπόκριση στους πολίτες.

Από εκεί που θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα καταργούσε τη λιτότητα με ένα νόμο και ένα άρθρο, το μόνο που κατάφερε είναι να ενεργοποιήσει τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς προκειμένου να προσπαθήσει να πείσει τους πολίτες για τα αντίθετα από αυτά που εκείνοι βιώνουν και από αυτά που προβλέπουν οι συμφωνίες του Eurogroup.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου