«Και γιατί να παντρεύτω; Για να χωρίσω;». Είναι η τάση της εποχής. Πολλοί έχουν πάρει πια τον γάμο από φόβο.

Θεωρούν σχεδόν σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα χωρίσουν, όπως τόσα άλλα ζευγάρια σήμερα που πριν καλά καλά «χωνέψουν» ότι είναι παντρεμένα αποφασίζουν να «το τελειώσουν μια ώρα αρχύτερα». Ομως υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ναι, υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας. Οι σχέσεις θέλουν καλλιέργεια. Θέλουν προσωπική προσπάθεια. Θα φας τα μούτρα σου, θα απογοητευτείς. Αλλά θα ξανασηκωθείς γιατί ένα χέρι θα σε έχει βοηθήσει.

Αυτό του συντρόφου σου. Ο Mοrrie και η Betty Markoff από το Los Angeles είναι παντρεμένοι (κρατηθείτε!) σχεδόν 80 χρόνια. Εχοντας συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής ο καθένας, κρατιούνται χέρι χέρι και δεν πιστεύουν ότι ο γάμος είναι ένα μαρτύριο και μια καταδίκη.

Την ιστορία τους δημοσιεύει ο Independent. Υπάρχει ένα μυστικό στην επιτυχημένη (αποδεδειγμένα!) συνταγή του γάμου τους και το σχηματίζουν δύο λέξεις: ανεκτικότητα και σεβασμός.

Η Betty, 100 ετών δηλώνει στο The Observer: «Μην αφήνει κάθε παράπονο να γίνεται θυμός. Χρειάζεται ανεκτικότητα και σεβασμός. Ο σύζυγός μου δεν μίλησε ποτέ για «έρωτα». Εγώ ναι, αλλά οι πράξεις από την άλλη πλευρά ήταν «έρωτας».

Οταν ο Morrie, 103 ετών, ρωτήθηκε γιατί δεν είπε ποτέ στην σύζυγό του «Σ’αγαπώ», εκείνος απάντησε: «Για μένα το να λες στον άλλο ότι τον αγαπάς είναι σαν να τον ελέγχεις, σαν να έχεις απαιτήσεις. Την νοιάζομαι, προτιμώ να λέω αυτό. Αυτό έχει βαθύτερο νόημα για μένα. Το αγαπώ χρησιμοποιείται ευρύτατα πια: «πχ. Αγαπώ να παίζω τέννις…». Αγκαλιάζω και φιλάω την Betty συνεχώς. Την νοιάζομαι.»

«Μετά από 78 χρόνια, μπορώ να πω ότι δεν νιώθω ότι έχω κάνει λάθος. Είχαμε τα πάνω μας και τα κάτω μας αλλά είμαστε ακόμα εδώ» λέει ο Morrie και χαιδεύει το γόνατο της γυναίκας του.

Το ζευγάρι αυτό, έχοντας δώσει άλλη διάσταση στην αγάπη, εξακολουθεί να πιστεύει ότι τελικά ο πραγματικός έρωτας είναι τελικά η φροντίδα και το ενδιαφέρον.

bovary