Το χειρότερο σενάριο, που ανθρώπινος νους δεν το χωρά, επιβεβαίωσε δυστυχώς, η ετυμηγορία του δικαστηρίου. Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καστοριάς αποφάνθηκε ότι η Δέσποινα Κουτσέγκου, είναι ένοχη για τη δολοφονία του 23χρονου παιδιού της, του Κωστή Πολύζο από τη Σιάτιστα, μαζί με τον σύζυγό της Χρήστο Ντιό (πατριό του θύματος).
Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καστοριάς έπειτα από τρεις ημέρες ακροαματικής διαδικασίας, κήρυξε ένοχους τους δύο κατηγορούμενος, τους οποίους καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων, για ανθρωποκτονία από πρόθεση και από κοινού, σε ήρεμη κατάσταση, του Κωστή Πολύζου, τον Φεβρουάριο του 2011. Η απόφαση ελήφθη έπειτα από μαραθώνια συνεδρίαση ενόρκων και τακτικών δικαστών, η οποία διήρκησε πάνω από πέντε ώρες.
Είχε προηγηθεί η αγόρευση κόλαφος της εισαγγελέως, η οποία ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία και την καταδίκη των κατηγορουμένων. Απευθυνόμενη στους δικαστές η εισαγγελέας, τόνισε: «Με την απόφασή σας θα ήθελα να μην αφήσετε να ξεχαστεί η ψυχή του Κωστή. Είχε άδικο, απαίσιο θάνατο, στον οποίο συνέβαλε η μητέρα του. Ναι, κατηγορήθηκε πράγματι ότι είναι η Μήδεια της σύγχρονης εποχής. Είναι χειρότερη από Μήδεια γιατί ωθήθηκε από ταπεινά αίτια, για να απαλλαγεί από την οικονομική υποχρέωση των οφειλών. Αυτό θα πρέπει να καταδικαστεί, για να αναβιώσει η θύμηση και η ψυχή του Κωστή».
Από την πλευρά του ο συνήγορος υπεράσπισης υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την ενοχή των κατηγορουμένων. Απευθυνόμενος στους δικαστές, είπε: «Θα είστε το μοναδικό δικαστήριο στα ποινικά χρονικά της χώρας, που θα πείτε «ένοχοι», χωρίς να έχετε αποδείξεις για τον τρόπο που τον σκότωσαν».
Ωστόσο, τα στοιχεία που συνέβαλαν στην καταδικαστική απόφαση, τα οποία αναδείχτηκαν με έμφαση από την εισαγγελέα, ήταν μεταξύ άλλων: η εύρεση του πτώματος στο κτήμα του πατριού, σημείο που είχαν αποκρύψει και δεν το υπέδειξαν εξ’ αρχής στην αστυνομία, αντιθέτως έδειχναν το Άγιο Όρος ως περιοχή στην οποία μπορεί να κατέφυγε ο Κωστής, αποπροσανατολίζοντας τις έρευνες. Επίσης, η καθυστέρηση των κατηγορουμένων να δηλώσουν την εξαφάνιση του παιδιού. Το πτώμα του Κωστή βρέθηκε χωρίς παπούτσια, ενώ το βράδυ της εξαφάνισής του έβρεχε καταρρακτωδώς και δεν θα μπορούσε να φύγει ξυπόλυτος. Οι κατηγορούμενοι συνέχισαν τη ζωή τους μετά την εξαφάνιση του Κωστή, σαν να μη συνέβη τίποτα, ενώ δεν έχασαν ούτε τις καλοκαιρινές διακοπές. Βεβαίως, καθοριστικά στοιχεία στάθηκαν οι ασάφειες και αοριστίες των κατηγορουμένων με τα «δεν θυμάμαι, πέρασε τόσος καιρός» κ.λ.π. καθώς και οι αντιφάσεις με τα δήθεν τηλεφωνήματα που έγιναν, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς δεν καταγράφηκαν από τις τηλεφωνικές εταιρίες, όπως αποδείχτηκε από την άρση των τηλεφωνικών απορρήτων και τον έλεγχο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων.
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου αργά τη νύχτα της Τρίτης 15 Νοεμβρίου, για ισόβια κάθειρξη έγινε δεκτή με χειροκροτήματα από το κοινό, ενώ οι καταδικασθέντες φυγαδεύτηκαν από δευτερεύουσα έξοδο και οδηγήθηκαν ξανά στις φυλακές.
