Η φυσική γονιμοποίηση μπορεί να εμποδίζεται από διάφορους βιολογικούς παράγοντες, που σχετίζονται κυρίως με τη δυναμική των ωαρίων και/ή των σπερματοζωαρίων.
Αν έχετε προσπαθήσει να κάνετε παιδί με άλλες, ηπιότερες μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαταγωγής όπως η πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας ή η σπερματέγχυση και δεν πετύχατε, τότε μπορείτε να καταφύγετε στην εξωσωματική γονιμοποίηση για να αποκτήσετε ένα υγιές παιδάκι.
Αυτό που στην ουσία κάνει η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι να γονιμοποιεί το ωάριο με το σπερματοζωάριο εκτός της μήτρας και μετά να το τοποθετεί μέσα στη μήτρα ως έμβρυο για να αναπτυχθεί εκεί και να προχωρήσει η εγκυμοσύνη.
Η διαδικασία της εξωσωματικής διαρκεί 9 με 30 μέρες ανάλογα με το πρωτόκολλο διέγερσης που θα επιλέξουμε και ακολουθεί τα παρακάτω βήματα:
1. Διέγερση των ωοθηκών
Στόχος σε αυτό το πρώτο βήμα είναι να διεγείρουμε τις ωοθήκες με ασφαλή, ήπια φάρμακα ώστε εκείνες να παράγουν περισσότερα από ένα ωάριο (το οποίο ένα ωάριο παράγει φυσιολογικά κάθε μήνα η γυναίκα). Ο στόχος είναι παραχθούν από 12 ως 15 ωάρια αν είναι εφικτό. Φυσικά και με λιγότερα ωάρια μπορούμε να έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα. Για να γίνει η διέγερση ωοθηκών δίνεται κατάλληλη ορμονική-φαρμακευτική αγωγή -θεραπευτικό πρωτόκολλο διέγερσης ωοθηκών https://www.ivf-embryo.gr/exosomatiki-ivf/exosomatiki-gonimopoiisi/proto… για 9 εως 12 ημέρες. Το είδος της αγωγής εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας καθώς και το ιστορικό της.
2. Παρακολούθηση της επίδρασης των φαρμάκων
Οι ωοθήκες παρακολουθούνται συνεχώς με υπερήχους και αιματολογικές εξετάσεις, για να βλέπει ο γιατρός πώς εξελίσσεται η διέγερσή τους και να μπορέσει αφενός να μεταβάλλει τη φαρμακευτική αγωγή αν χρειάζεται και αφετέρου να προγραμματίσει τη λήψη των ωαρίων την κατάλληλη χρονική στιγμή.
3. Ωρίμανση ωαρίων
Δύο μέρες πριν από τη συλλογή των ωαρίων, χορηγείται ενέσιμα στη γυναίκα μια ορμόνη, η χοριακή γοναδοτροπίνη, η οποία ωριμάζει τα αναπτυσσόμενα ωάρια και τα ωθεί στο τελικό στάδιο εκείνο που χρειάζεται να βρίσκονται προκειμένου να γονιμοποιηθούν.
Σε αυτή τη φάση της διαδικασίας, όπου τα ωάρια είναι πια όσο ώριμα χρειάζεται, ο γιατρός τα συλλέγει μέσα από τα ωοθυλάκια διακολπικά με μια βελόνη παρακέντησης. Η ωοληψία είναι σύντομη και χωρίς επιπλοκές, χρειάζεται όμως να γίνει με μια ελαφριά αναισθησία (μέθη) ώστε να είναι εντελώς ανώδυνη.
5. Συλλογή σπέρματος
Ο σύζυγος χορηγεί το σπέρμα την ίδια μέρα της ωοληψίας με τη μέθοδο του αυνανισμού, εφόσον υπάρχει έστω και λίγο καλό ποιοτικά σπέρμα στην εκσπερμάτιση όπως φαίνεται με το σπερμοδιάγραμμα. Έστω και λίγο σπέρμα φτάνει για να πετύχουμε πολύ καλά αποτελέσματα με τη μικρογονιμοποίηση (ICSI). Αν δεν υπάρχει τέτοιο σπέρμα στην εκσπερμάτιση, και πάλι υπάρχει λύση, μπορεί να γίνει λήψη σπέρματος με βιοψία κατευθείαν από τους όρχεις ή την επιδιδυμίδα υπό νάρκωση ώστε να είναι ανώδυνη.
6. Γονιμοποίηση/μικρογονιμοποίηση
Μετά από επεξεργασία και καθαρισμό, τα σπερματοζωάρια ενώνονται με τα ωάρια μέσα σε ένα τρυβλίο, ώστε να γονιμοποιήσουν τα ωάρια και να δημιουργηθούν έμβρυα. Αν το σπέρμα είναι πολύ αδύναμο, τότε ένα μορφολογικά άρτιο σπερματοζωάριο εισάγεται προσεκτικά από τον εμβρυολόγο εντός του κάθε ωαρίου με βελόνα (αυτή είναι η μικρογονιμοποίηση /ICSI).
7. Μεταφορά εμβρύου
Η μεταφορά του εμβρύου στη μήτρα της γυναίκας είναι εντελώς ανώδυνη και γίνεται με τη βοήθεια καθετήρα 2-5 μέρες μετά από την ωοληψία. Ο τελικός αριθμός των εμβρύων που μεταφέρονται εξαρτάται από την ποιότητά τους, από την ηλικία της γυναίκας κι από το πόσες προσπάθειες έχουν προηγηθεί.
Για να μειωθεί το ενδεχόμενο πολύδυμης κύησης καθώς και για να αυξηθούν τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής, η μεταφορά του εμβρύου ενδείκνυται σε κάποιες περιπτώσεις να γίνει 4-6 μέρες μετά την ωοληψία, όταν το έμβρυο βρίσκεται στη μορφή της βλαστοκύστης, του πιό ανεπτυγμένου εμβρύου δηλαδή. Η κάθε βλαστοκύστη έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφυτευθεί. Η μεταφορά της βλαστοκύστης δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί σε όλες τις ασθενείς όμως.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να παράξει έναν μεγαλύτερο αριθμό εμβρύων από εκείνα που θα χρειαστούν για μία εμβρυομεταφορά. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να καταψύξετε όσα έμβρυα περίσσεψαν, ώστε να τα έχετε σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε και δεύτερο μωρό στο μέλλον με τα έμβρυα αυτά χωρίς να χρειαστεί να υποβληθείτε και πάλι σε διέγερση ωοθηκών. Αυτή η προσπάθεια με τα παγωμένα έμβρυα είναι πολύ πιό ξεκούραστη για την ασθενή και πιο οικονομική.
9.Τεστ κύησης
Δύο εβδομάδες μετά τη μεταφορά του εμβρύου, θα πρέπει να κάνετε αιματολογικές εξετάσεις (χοριακή γοναδοτροπίνη) για να διαπιστώσετε αν πέτυχε η προσπάθεια εξωσωματικής:
·Αν το τεστ κύησης αίματος είναι θετικό, θα πρέπει κάνετε το πρώτο σας υπερηχογράφημα δύο εβδομάδες αργότερα. Τότε, θα δείτε για πρώτη φορά το μωρό σας.
·Αν το τεστ είναι αρνητικό, τότε θα χρειαστεί να συζητήσετε με τον γιατρό σας για να αποφασίσετε αν πρέπει να προχωρήσετε σε νέα θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης και αν ναι, τί πρέπει να γίνει διαφορετικά ώστε να υπάρξει ένα καλό αποτέλεσμα. Σήμερα υπάρχουν πολλές λύσεις ακόμη και σε δύσκολες περιπτώσεις, επομένως, δεν πρέπει να απελπιζόμαστε.
Στη μονάδα emBIO καλύπτουμε ευρύ φάσμα υπηρεσιών που περιλαμβάνει διάγνωση και θεραπεία υπογονιμότητας, IVF, δωρεά ωαρίων, τράπεζα σπέρματος και προεμφυτευτική διάγνωση (PGD) γενετικών ανωμαλιών. Αυτό σημαίνει ότι, όχι μόνο εξασφαλίζετε μέγιστες πιθανότητες γονιμοποίησης, αλλά διασφαλίζετε επιπλέον και την υγεία του μωρού σας.
Τέλος, αν θέλεις να ενημερωθείς πιο αναλυτικά για τις γυναικολογικές εξετάσεις και τις λύσεις για τα πιο συνηθισμένα γυναικολογικά προβλήματα αλλά και τα προβλήματα υπογονιμότητας μπορείς να επισκεφτείς το site www.ivf-embryo.gr
iefimerida
