Τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνουν οι πάσχοντες ώστε να αποφεύγουν τα δυσάρεστα απρόοπτα.
Σχεδόν ένα εκατομμύριο Ελληνες πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Δεν είναι λίγοι όμως οι πάσχοντες οι οποίοι υποτιμούν τους κινδύνους που κρύβει η αυξημένη θερμοκρασία για την υγεία τους. Σύμφωνα με τον παθολόγο κ. Αντώνη Λέπουρα, οι πάσχοντες καλό είναι να λαμβάνουν κάποια μέτρα τις ημέρες με υψηλές θερμοκρασίες ώστε να αποφύγουν τα δυσάρεστα απρόοπτα.
Οπως αναφέρει, εκτός από τα φάρμακα, τον μετρητή γλυκόζης (σακχάρου) και τα αναλώσιμά του, όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να έχουν πάντοτε μαζί τους, όπου κι αν βρίσκονται, λίγη ζάχαρη ή ένα ζαχαρούχο ρόφημα (όχι αλκοολούχο) ή ένα γλυκό (όχι σοκολάτα), καθώς και εμφιαλωμένο νερό.
Αν κάνουν εντατική θεραπεία με ινσουλίνη, χρειάζονται και μια ένεση γλυκαγόνης, καθώς και να συνοδεύονται από ένα άτομο εκπαιδευμένο στη χορήγησή της σε περίπτωση σοβαρής υπογλυκαιμίας.
Σε ό,τι αφορά τη συντήρηση της ινσουλίνης, οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω από 4 βαθμούς Κελσίου) μπορεί να τη βλάψουν τόσο όσο και οι πολύ υψηλές. Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να μπαίνει η ινσουλίνη στην κατάψυξη.
Σε γενικές γραμμές, είναι πιο εύκολα τα πράγματα για όσους χρησιμοποιούν προγεμισμένες πένες ινσουλίνης, διότι η δραστική ουσία που περιέχουν αντέχει για τρεις μήνες σε θερμοκρασίες ως 30-34 βαθμούς Κελσίου. Συνεπώς, δεν χρειάζονται ψυγείο, ούτε ψυγειάκι στην παραλία – αρκεί να βρίσκονται στη σκιά και όχι μέσα στο αυτοκίνητο ή κάτω από τον καυτό ήλιο.
Ο μετρητής και οι ταινίες σακχάρου μπορεί να επηρεαστούν από τις ακραίες θερμοκρασίες, είτε είναι πολύ υψηλές είτε πολύ χαμηλές, για αυτό και δεν πρέπει ποτέ να εκτίθενται στον ήλιο και στη ζέστη, αλλά ούτε και στην παγωνιά. Οι ιδανικές θερμοκρασίες για αυτά είναι από 18 ως 30 βαθμοί Κελσίου.
Στην παραλία, εκτός από τα «αντίδοτα» της υπογλυκαιμίας, απαραίτητα είναι τα γυαλιά ηλίου, το καπέλο, το αντηλιακό, λαστιχένια παπούτσια (δεν πρέπει ποτέ να περπατάνε ξυπόλυτοι στην άμμο, ούτε στην παραλία ούτε μέσα στη θάλασσα), αντισηπτικό και γάζες για την περίπτωση τραυματισμού, καθώς και αλοιφή για τα τσιμπήματα εντόμων και θαλάσσιων οργανισμών.
Προσοχή στον ήλιο
Η ηλίαση είναι πολύ επικίνδυνη κατάσταση για τα άτομα με διαβήτη, ιδιαίτερα όταν κάνουν θεραπεία με ινσουλίνη. Επομένως, πρέπει να μην κάθονται κάτω από τον ήλιο και να αποφεύγουν το μπάνιο στη θάλασσα τις μεσημβρινές ώρες.
Τα ύποπτα συμπτώματα είναι έντονη ζάλη, συχνά κεφαλαλγία, αίσθημα αδυναμίας μαζί με αίσθημα έντονης θερμότητας, ταχύπνοια (γρήγορη αναπνοή), ταχυκαρδία, δύσπνοια και αδυναμία, ξηρότητα και ερυθρότητα δέρματος, δυσφορία και μεγάλη καταβολή δυνάμεων. Συχνά η πίεση είναι χαμηλή, οι παλμοί πολλοί (ταχυσφυγμία) και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να υπάρξει μείωση ή απώλεια των αισθήσεων.
Με το παραμικρό ύποπτο σύμπτωμα πρέπει να πάνε αμέσως σε μέρος σκιερό και δροσερό, να επικοινωνήσουν αμέσως με τον διαβητολόγο τους, να πιουν πολλά υγρά (όχι μόνο νερό, αλλά και χυμούς ή αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη) και να δροσίσουν το σώμα τους (π.χ. να κάνουν κρύο ντους ή μπάνιο, ή να τοποθετήσουν στο σώμα τους βρεγμένες πετσέτες).
«Ακρογωνιαίος λίθος για να μην αντιμετωπίσουν οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη πρόβλημα είναι να μάθουν να αγαπούν και να φροντίζουν το σώμα τους, καθώς και να χρησιμοποιούν σωστά την αυτορρύθμιση, κάνοντας τακτικά μετρήσεις της γλυκόζης (σακχάρου), ιδιαίτερα αν χρησιμοποιούν ινσουλίνη» τονίζει ο κ. Λέπουρας. Οι διακοπές – σημειώνει – σε συνδυασμό με την αυξημένη φυσική δραστηριότητα, προσφέρουν πολλά ψυχικά και σωματικά οφέλη, ενώ συμβάλλουν στον καλύτερο μεταβολικό έλεγχο και στην καλή ποιότητα ζωής.
Πρέπει λοιπόν να σεβαστούν τα όριά τους, αποφεύγοντας την υπερβολική καταπόνηση του σώματος και τα extreme sports, φροντίζοντας να αναπαύονται όταν νιώθουν κουρασμένοι ή αδιάθετοι. Επίσης, πρέπει να επικοινωνούν τακτικά με τον γιατρό τους, για να λύνουν κάθε απορία που τυχόν έχουν. «Οι αεροβικές ασκήσεις χαμηλής έως μέτριας έντασης, που διαρκούν λιγότερο από μία ώρα κάθε φορά» προσθέτει, «προσφέρουν τα μεγαλύτερα οφέλη στα άτομα με διαβήτη τύπου 1».
tovima
loading…
