Οι λογαριασμοί σύννεφο, ο χρόνος μας πνίγει, η δουλειά ή η αναζήτησή της μάς κυνηγάει, οι απαιτήσεις δεν σταματούν ποτέ. Η ζωή μας υπό το βάρος του στρες: είναι ο ρυθμός της σύγχρονης πραγματικότητας ή εμείς είμαστε αγχώδεις;

Αξίζει να παρατηρούμε τις καθημερινές αιτίες του άγχους μας και πώς αντιδρούμε σε αυτές. Πόσο συμβάλλει ο τρόπος ζωής μας ή ο τρόπος που συνήθως αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα;

Για όλους η πίεση μοιάζει κάποτε αφόρητη. Οσο όμως κι αν νιώθουμε ανυπεράσπιστοι, μικρές αλλαγές όταν και όπου μπορούμε, ίσως να αυξήσουν τον έλεγχο της κατάστασης.


Η διαχείριση του χρόνου είναι η πιο αυτονόητη. Τι μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας; Να αποφύγουμε ίσως το μποτιλιάρισμα με μια μεγαλύτερη αλλά πιο ήρεμη διαδρομή; Να ομαδοποιήσουμε δουλειές, να ετοιμάσουμε ρούχα και τσάντα αποβραδίς, να σκεφτούμε πιο ευέλικτες ρουτίνες;

Εχουμε σχέδιο διαχείρισης για τις πηγές του στρες που μπορούμε να προβλέψουμε; Μερικές φορές χρειάζεται να λέμε όχι. Ποιες είναι οι προτεραιότητες και τα όριά μας; Γιατί να μην τα προσδιορίζουμε προκαταβολικά; Το «έχω μόνο 10 λεπτά» δεν είναι απαραίτητα αγενές.

Ξεκλέβοντας χρόνο μπορούμε πιο εύκολα να στραφούμε σε δράσεις που απομακρύνουν αντί να συσσωρεύουν την ένταση. Δεν είναι μόνο η φυσική δραστηριότητα και η γυμναστική. Μπορεί το δικό μας αγχολυτικό να είναι το πλέξιμο, το σταυρόλεξο ή το πότισμα.

Γρήγορη αποφόρτιση προσφέρει και η επαφή με ανθρώπους με τους οποίους νιώθουμε ασφαλείς και μας καταλαβαίνουν. Υπάρχουν άτομα που προκαλούν το αντίθετο; Ποιες πηγές ανησυχίας μπορούμε να αποφύγουμε γενικότερα στο περιβάλλον μας; Τα μέιλ της δουλειάς και οι βραδινές ειδήσεις μπορεί να μεταφέρουν το στρες και στον ύπνο μας.

Οι αιτίες και τα όπλα κατά του άγχους μπορεί να διαφέρουν για τον καθέναν μας. Το σίγουρο είναι ότι κάποιες λύσεις που προσφέρουν εύκολη ανακούφιση μετατρέπονται σε μπούμερανγκ διότι με ποτά, τσιγάρο και άχρηστο φαγητό χαλάμε την υγεία μας ενώ η ένταση γυρίζει αυξημένη όταν ξεσπάμε σε άλλους για να εκτονωθούμε.


tanea